Twente Ballooning

Tekst en Foto's: Bennie Bos

We waren aan de late kant, de helft van de ballonnen stond al overeind en de eerste zweefde al gracieus over ons heen. Men had besloten om zo snel mogelijk na de briefing op te bouwen omdat er een vaarbaar gat van twee uren ontstaan was tussen de buien waarvan men graag gebruik wilde maken. Donderdag 24

augustus, de kerkklok van Oldenzaal slaat 7 keer. De place to be, Twente Ballooning 2006. Ik maak snel wat foto’s. Schud, zoals elk jaar als traditie hier, de hand van Harry uit Hupsel, en loop nog geen 3 minuten op het veld als ik de Spanjaard Anulfo Gonzáles startklaar zie staan in de LG telefoon special shape, een immense ballon. Ik stap nog even op hem af om hem een goede vaart te wensen en gelijk krijg ik het verzoek om in te stappen. Toen hij echter ook Nienke zag lopen, verviel direct het aanbod weer en moest zij bij hem instappen en kon ik aan boord gaan van zijn andere ballon, de shape met de 3 telefoons rondom. En ik maar denken dat ik de knapste van het stel ben, ik ben toch ook blond. De zon hadden we vandaag nog maar heel weinig gezien, maar net op dit moment begroet zij alle ballonnen met vriendelijke stralen. De Spaanse piloot van mijn ballon heet Germán Rodero, met een

Spaanse klank. Ik noem hem Herman, voor het gemak. Anulfo vertrekt als eerste van de twee onder luid applaus van het publiek wat langs de afzetting op het Hulsbeek staat te genieten. Direct daarna ontstijgt Germán het vaste land en heb ik een mooi overzichtplaatje van de aanwezige ballonnen op het startveld.

Zoals gezegd, ik had nog niet eens de tijd gehad om rond te lopen. Vanuit de lucht zie ik vele bekenden welke ik nog niet eens de hand heb kunnen schudden. Dat haal ik morgen wel weer in. Het luchtschip ligt nog plat en op het strand zie ik de nieuwe knalgele Join2Jump helium ballon van Robert en zijn vrienden. Eénmaal

airborne steekt Germán een sigaretje aan en hangt relaxed over het lage mandje. Spaans spreek ik amper, ik ken enkel “Dos cerveza por favor” (twee bier alstublieft). De Engelse taal is ook niet echt de hobby van Germán. Toch proberen we zo goed als mogelijk een gesprek te voeren. Hij verteld me dat dit één van de laatste vaarten is van de telefoon special die naast ons hangt omdat morgen de nieuwe LG Chocolate telefoon special voor het eerst geinflate wordt bij de Cameron fabriek in Bristol. De first inflate foto’s heb je al kunnen zien bij de nieuwe ballonnen. De ballon zal daarna direct opgestuurd worden naar Spanje en zal zijn eerste optreden hebben in het Duitse Warstein tijdens de grote meeting in September. Het team zal daar waarschijnlijk na het eerste weekend op dinsdag arriveren. Het moet zeker winstgevende reclame zijn voor LG want de telefoon shape maakte pas in

Januari dit jaar zijn Maiden Flight in het Zwitserse Château-d'Oex. De ballon zal enkel in Europa ten tonele verschijnen omdat deze gefinancierd wordt voor de LG Europe Tour. In Albuquerque zul je hem dus niet aantreffen. We maken een mooie vaart, het is enkel een beetje heiig in de verte. Germán doet zijn best om

vlak bij Anulfo te blijven. De jongens weten precies dat een setje ballonnen meer aandacht trekt dan een enkele ballon. Het wordt een spel, Anulfo daalt naar een snellere windlaag aan de grond en hij vaart onder ons door. Hermán roept even later via de radio enkel Spaanse kreten waarvan ik enkel “rapide” begrijp en dat zal ongetwijfeld iets van “snel” betekenen. Even later zie ik hem de parachute iets open trekken waardoor we snel zakken en weer bij elkaar drijven. Erg leuk. Germán vertelde me dat hij ook aan wedstrijden doet, dat verklaard een heleboel. De ballon waar ik in vaar is van het type 77 maar door de 3 telefoons aan de zijkanten is het een 90er geworden. Achter mij zie ik nog steeds het startveld waar vandaan onder andere, naast de normale ballonnen, de Bup en de Jaguar specials opstijgen. Het valt me op dat de telefoon shape regelmatig slingert, en daarmee bedoel ik alsof hij net

met de mand de boomtoppen had geraakt. Dit komt dan waarschijnlijk door het lange model van de ballon. Onze ballon vertoonde ook een verschijnsel, hij draaide regelmatig om zijn as. Links en dan weer rechtsom. Dat komt dan natuurlijk omdat de wind tegen één van onze uitsteeksels aanblaast als we in een andere

windlaag komen. Er komt een landingsveld in zicht en beidde piloten sturen dusdanig dat ze naast elkaar uitkomen. Nienke gaat als eerste aan de grond. Onze ballon komt op hetzelfde veld zoals gepland, echter de bomenrij loopt in een punt naar binnen. “Problem??” vraag ik. “Hold on” zegt Germán en trekt op 30 meter hoogte de chute gedeeltelijk los waardoor we snel dalen en met een kleine stuiter op de grond slaan. Perfecte landing op een mooi groot maar nat veld. De hele boerenfamilie komt direct kijken en vind het buitenlandse bezoek prachtig. Nienke regelt de contacten met de boer, want de man kent geen Engels. Ze verzorgt de landingsregistratie en het boerenpakket. Germán gooit zijn shirt uit en er verschijnt een behoorlijk behaard bovenlichaam waarna hij op de ballon duikt om deze in te pakken. “I’m gonna take a picture of the monkey” schreeuw ik. Dat begreep hij wel, zijn

crewleden hadden de grootste lol. Na terugkomst op het Hulsbeek kreeg Nienke diverse zoenen, ik kreeg niks. Voor de vrijdag verscheen vlak na de middag de code groen op de website van Twente Ballooning, een teken dat er prima condities voor die avond werden verwacht. Nu waren we uiteraard ruim op tijd en konden we

even een bezoek brengen aan Robert Wilmer met zijn Join2Jump ballon, een splinternieuwe heliumballon welke met een lier naar 80 meter hoogte wordt gebracht. Op deze hoogte kun je werkelijk heel ver kijken. Robert geeft ons een volledige toer rond de installatie. We krijgen uitleg over de ballon, de strenge keuring, de lierinstallatie en het elektrische gedeelte. Twee mensen worden in een harnas gehesen en kunnen dan naast elkaar plaats nemen. De frequentieomvormer regelt dat ze in het begin mooi langzaam vertrekken waarna de snelheid toeneemt. Als ze bijna op hoogte zijn, schakelt de elektronica traploos over op een lagere snelheid en stopt op 80 meter hoogte. Een erg leuke attractie en het team mocht zich dan ook verheugen op veel belangstelling. De gasvulling werd gesponsord door Westfalen Gassen, een perfecte combinatie. De pilotenbriefing onder meteoleiding van Ab Maas vindt

plaats op het startveld bij de prachtige wagen van het Festo luchtschip. De omstandigheden om te varen zijn prima in orde, men houdt uiteraard nauwgezet de verplaatsing van de buien in de gaten. Er kan gevaren worden en zelfs de geplande nightglow voor vanavond lijkt niets in de weg te staan.

In no-time staat alles overeind. Langs de omheining veel publieke belangstelling, ook zij hadden blijkbaar vertrouwen in het weer van vanavond. Veel mensen waren speciaal op deze avond gekomen om ook van de nachtelijke lichtshow langs het water te gaan genieten. Plots zie ik wat blonde haren wapperen uit een

mandje wat zojuist vertrok. Nienke was bij Gérman ingestapt en ging nogmaals de fiesta van boven bekijken. De richting was nu anders als gisteravond en alles ging nu richting Oldenzaal City, recht over de kerk. Nienke slaagde er in om enkele mooie foto’s te maken van de LG telefoon boven de stad. Ik genoot ondertussen gewoon even verder van al dat moois wat hier enkel door hete lucht de hoogte in ging. Toen het startveld weer leeg was, maakte het luchtschip zijn laatste rondje. Miriam Jurg, de dochter van Rien, stapte samen met een collega in de comfortabele gondel en had er duidelijk zin in, giegel, giegel. Voor de nightglow op deze locatie moet je enkele voorbereidingen treffen. Uiteraard eerst in verband met het weer een stuk plastic, want het gras was nog nat. Een kleed om op te zitten en wat eten en drinken want je moet er op tijd zijn omdat anders de gehele overkant van het meer vol

staat. De locatie is namelijk prachtig omdat de ballonnen aan de andere kant van het meer worden opgesteld en je zo een prachtige weerspiegeling hebt. Een statief is een must als je scherpe foto’s wilt maken want de sluitertijd van je camera ligt tussen een halve en 4 seconden. Ik liep samen op met Neerlands grootste

ballonspotter Johan Hetebrij en we hadden tijd zat nu om even bij te kletsen. Vlak voordat de nightglow zou beginnen heb ik maar eens een telefoontje naar Nienke gepleegd en ze bleek allang terug te zijn. Madam zat in de VIP tent op het startveld en vermaakte zich prima met de Spaanse en Belgische teams. De voice van Rien Jurg Promotions schalmde over de luidsprekers, Tanja legde uit dat op veler verzoek de nightglow weer hier op de vertrouwde locatie aan het water was. Vorig jaar deed men het voor proef op het grote startveld maar vele vonden dat geen verbetering. Tanja wenste iedereen heel veel plezier en startte de show. Vlotte nummers werden afgewisseld met rustige ballads en regelmatig spoot het vuurwerk omhoog wat een zeer bijzonder plaatje gaf. De kade was afgeladen vol en iedereen vond het prachtig. De Grande Finale was schitterend. Na afloop nog even langs de VIP tent want de

barbecue stond nog aan en ik had wel lekkere trek. De Spanjolen waarmee mijn dochter een vaart had gemaakt waren al druk aan het mixen met flessen cola en wijn, de stemming zat er goed in. Zaterdag de laatste avond voor Twente Ballooning en ook vandaag leek het met het weer goed te komen. Code groen

was al op tijd gegeven. Die middag had men nog wel een enorme regenbui op de kop gehad, maar het grasveld had dit prima verwerkt. We liepen nog even bij Join2Jump langs, de gele heliumballon. Het bleek een groot succes te zijn, de mensen vonden het prachtig. Robert nodigde Nienke en mij uit om ook een keer aan de kabel omhoog te gaan en ik stelde hem voor om dat dan maar tijdens het opstijgen van de ballonnen te doen zodat ik 2 vliegen in één klap kon slaan. Ballonfoto’s van 80 meter hoogte is zeker de moeite. Het luchtschip draaide allang zijn rondjes voordat de teams uberhaupt op het veld waren. Prachtig door de zon beschenen hing deze zilveren sigaar in de lucht. Johan de Vries kondigde de ballonteams stuk voor stuk aan waarna zich het veld weer vulde. Ook vanavond veel publiek langs de baan. Jacqueline, de rechterhand van Rien, had voor de hoffotografen van Twente Ballooning ruimte

gereserveerd op de beste locatie die maar mogelijk is voor een ballonevenement. Het luchtschip werd op een zijveld naar beneden gedirigeerd waarna we konden instappen. Na het wisselen van 2 gasflessen steeg Heimo op en bracht ons boven het startveld waar de ballonnen net in lange stroken waren uitgetrokken.

Mister Bup ziet er op deze manier niet uit. Op 20 meter hoogte toerden we over de ballonteams, en er werd flink wat over en weer gezwaaid. Ook voor het publiek is dit een prachtig vermaak. Als de ballonnen overeind komen, zorgt ook Heimo dat hij niet meer in de weg hangt met dit enorme gevaarte. Als een havik koersen we

nu rond het veld. Het is een prachtgezicht vanaf onze eretribune, al die bonte toppen van de vele ballonnen. De ballon van Koopmans vertrekt als eerste waarna het feest niet meer te stoppen is. Het is een geweldige avond als alle ballonnen net als gisteren weer recht naar de kerktoren van Oldenzaal drijven. Als uiteindelijk na een uur ook Lenny zijn prachtige Mister Bup langzaam laat stijgen is de vreugde compleet. Vrolijk lachend drijft het beestje langs ons en laat een leeg startveld achter. We hebben nu weer alle ruimte om te landen en even later staan we weer met beidde benen op de grond. Ik geef Jacqueline een dikke pakkerd voor onze exclusieve fotoplaatsen en feliciteer Rien met een geweldige 16e editie van Twente Ballooning. Hij kon zich niet heugen wanneer de laatste keer was geweest dat werkelijk op alle avonden alle ballonnen inclusief de specials op waren gestegen. En dan ook

nog die prachtige nightglow. De weergoden waren Rien Jurg Promotions zeer gunstig gestemd geweest. De dagen die volgden waren weer allemaal rampzalig wat het ballonweer betrof. We hadden nu wel onze jump onder de gele helium ballon gemist, maar Robert was ons zeker niet vergeten. Het was nog steeds druk bij Join2Jump en we moesten even op onze beurt wachten (zoals het hoort) maar toen konden ook wij genieten van het hangen onder een bel helium waarmee we langzaam opstegen naar 80 meter hoogte, een hele belevenis. Life is good.    Bennie Bos