Uitgave 40 - September 2005 - Jaargang 4

    

1

Twente Ballooning 2005


Tekst: Bennie Bos, Foto's: Bennie en Nienke Bos

    

Het begin van een prachtige avond. Overdag stond er zoveel wind dat ik het niet eens aandurfde om mijn stormvlieger in de lucht te brengen. De ballonmeteo gaf echter voor de ballonperiode een zeer gunstig beeld, dus deze 15e editie van Twente Ballooning zou wel eens heel aardig kunnen worden, temeer omdat er voor

vanavond een nieuwe versie van de nightglow gepland stond. Op de heenweg nog even snel binnengewipt bij de Duitse Mediamarkt voor een nieuwe spindel CD’s (50 keer Sony voor 8 euro, kan het nog gekker), en dan verder naar Oldenzaal alwaar het zonnetje heerlijk schijnt. Dit was de derde dag van de meeting. Gisteren stonden we hier lekker in de regen, een bui die de hele avond aangehouden heeft en wat als direct resultaat gaf dat de vaart gecanceld werd. Op de eerste avond had men kunnen varen, echter alleen met de normale ballonnen in verband met de wind. De specials hebben later nog wel opgebouwd en voor het publiek een static show gegeven. Die avond was er de feestlijke doop van de nieuwe Kinderhulp ballon. Veertig kinderen van de plaatselijke jeugdzorginstelling de Eik in Oldenzaal hebben hun allerliefste wens met de grootste Wensballon van

Nederland de lucht in gestuurd. Willeke Alberti, Laetitia Griffith, Stella Gommans en Inge Diepman vervulden als ambassadeurs van Kinderhulp en de Sponsor Loterij tijdens de champagne- en luchtdoop een prominente rol. De kinderen bevestigden zelf ter plaatse hun wens aan de ballon, waarna de nieuwe ballon met

champagne gedoopt werd door zangeres Willeke Alberti en Laetitia Griffith, wethouder van Amsterdam. Samen met presentatoren Inge Diepman en Stella Gommans hebben zij de wensen meegenomen naar een ongekende wenshoogte van 1000 meter. . . .  Terwijl de laatste regenboog van vandaag achter de viptent verdwijnt, komen de ballonteams via de poort binnen en worden stuk voor stuk aan het publiek voorgesteld, zoals hier gebruikelijk. Op dat Vipterras worden we direct verwelkomd door Rien Jurg, de man achter Twente Ballooning. Een vrouwelijk crewlid met vuurvaste handschoenen probeert de warmte van de brander te ontwijken, mensen leunen over de rand van een mand om deze aan te grond te houden. Een piloot trekt met een ruk zijn quick release los en schiet het luchtruim in en diverse crewleden proberen, terwijl ze met hun eigen ballon aan het werk zijn, toch nog

even een paar kiekjes te maken. Rien houdt alles nauwlettend in de gaten terwijl de launchmaster de ballonnen de vrijheid geeft om te vertrekken. De nieuwe “Kinderhulp” ballon ziet er erg vrolijk uit. Tanja, vaste kracht bij Rien Jurg Promotions, ook wel “The Voice” van Twente Ballooning genoemd, komt op me af.

“Bennie, we gaan zoenen !!! Op dat moment sta ik net met een piloot te kletsen en laat ik haar een seconde wachten . . . . gelijk over met de verkering, die zoen . . . daar kon ik naar fluiten.  Ik moest hem later afdwingen, maar ook dat was niet verkeerd hoor. De sfeer zit er altijd lekker in in dat Tukkerland. Ik probeer nog even wat leuke plaatjes te schieten van de Pauw welke vanavond gevaren werd door Koen Barends. Ook de Koe met vleugels uit Zwitserland is hier de hele week aanwezig alsook de mysterieuze UFO van Jan Fokken. Ik zou vanavond met het heteluchtschip omhoog om luchtfoto’s van alle ballonnen te maken terwijl ze op het veld staan maar helaas kon het schip en de specials pas later opgebouwd worden in verband met de wind. Toen de gewone ballonnen allemaal de lucht in gingen, werden rustig de specials klaargelegd. Terwijl alle ballonnen mooi van kleur zijn, is de UFO dat juist

niet, maar dat is nou net de bedoeling. Het reclamepronkstuk van de film “Independence Day” moet er juist eng uitzien. Zwart en grijs, dat zijn de hoofdkleuren. Bekijk je de ballon van dichtbij, dan zie je dat het grootste gedeelte is geairbrushed. 360 kilo schoon aan de haak, ingebouwde verlichting langs de buitenkant van de ballon en een geluidsinstallatie aan boord voor hele enge science fiction geluiden.

  

  

Piloot en crew waren voorzien van Alien maskers om het geheel onheilspellend aan te kleden. De UFO stond gepland voor de nightglow waardoor de ballon niet kon varen vanavond, ze zouden niet op tijd terug kunnen zijn, het inpakken is nogal een klus. Jan en zijn team bouwden echter de ballon wel alvast op om het gat te

dichten tussen het vertrek van de ballonnen en de nightglow. Het werd inmiddels duister en dan komt de ballon prachtig tot zijn recht. De lichtstralen langs de zijkant van de ballon en de schijnwerpers op de onderkant van de schotel zijn goed zichtbaar. Gekleed in zwarte overall, glinsterend schouderstuk en een gifgroen marsmannetje masker was het een indrukwekkende bedoening. De crew was voorzien van kleding met een logo “Spacecrew”, in de beginjaren van de UFO heb ik dat logo nog ontworpen. Jan besloot het publiek wat te vermaken en liet zijn crew touwen aan de mand vastknopen. De windrichting stond recht over het veld en voorzichtig kwam het gevaarte van de grond. Jan startte het geluid waarna iedereen ademloos stond te kijken naar dit fraaie schouwspel. Met zijn groene masker zag het er fantastisch uit waarbij het publiek genoot. De Pipy stond inmiddels ook recht en het

luchtschip draaide zijn rondjes. Opeens sprong Tanja mij in de nek . . . . “ik zoek jullie al een poosje, het luchtschip gaat vanavond nog één keer omhoog en dan gaan jullie mee, even voor de fun, de foto’s moet je dan morgen maar maken want het is nu al te donker”. No problemo, voor een vaartje met het luchtschip

Haimo, Nienke, Koen en ik. Foto gemaakt door Tanja Reinders

maak ik graag even tijd vrij, daar gaan we niet moeilijk over doen. Nienke nam plaats naast piloot Haimo Wendelstein uit Duitsland en Koen Wolters en ik kropen achterin deze Gefa-Flug 4 zitter met een lengte van 40 meter. Deze schitterende machientjes worden gebouwd in het Duitse Aken. Net nog enkele dagen geleden had ik contact gehad met de baas van Gefa-Flug, Karl Ludwig Busemayer, Mucky voor vrienden, en hij vertelde dat er net weer een schip uit de fabriek gerold was voor een Spaanse klant. Het heteluchtschip waar wij ons nu in bevonden was de tweede voor de Nederlandse markt. We werden in de gordels gesnoerd door de crew en kregen een koptelefoon op tegen het geringe motorgeluid. Doormiddel van een microfoontje stond iedereen met elkaar in verbinding. Buurman Koen ken ik al jaren als enthousiast fotograaf, ik kom hem elk jaar weer op deze meeting tegen, het enige ballonevenement wat

hij bezoekt. Een tas vol camera’s en enorme lenzen met zich meesleurend. Erg onwezenlijk als we vlak langs het grote hoofd van de enorme Pipy varen. Met een luchtschip de lucht in is elke keer weer een bijzondere ervaring, Nienke mocht het nu voor het eerst beleven. Nadat we geland zijn druipen de eerste ballonteams

ook al weer binnen en beginnen hun materiaal voor te bereiden voor de nightglow. Op het Vipterras is het dan voor ons nog goed vertoeven. Op diverse plaatsen staan de barbecue’s te smeulen en heeft de kok de worstjes en de kipfiletjes al klaarliggen. Een heerlijke salade erbij en de maaltijd is compleet, aan nattigheid zeker geen gebrek.Terwijl de kinderen in het bezoekersgedeelte nog even in de draaimolen stappen of de Verkeers Veiligheids Doe Manifestatie bezoeken, komen er langzaam ballonnen overeind in het donker. Het technische team heeft inmiddels de schijnwerpers klaargezet voor kleurcommando’s aan de piloten. Elke ballon krijgt zijn eigen kleur lamp. Is deze lamp aan, dan moet de piloot branden met zijn koeienbrander omdat deze het mooiste effect geeft. Op deze manier ontstaat er een complete choreografie op de muziek. Men had er dit jaar voor gekozen om 12 ballonnen op het hoofdveld te zetten.

Het publiek kon aan alle kanten gaan staan om van de show te genieten. Het is 22.00 uur, Tanja doet haar inleidend verhaaltje waarna Dinand de schuiven op het mengpaneel omhoog drukt en er prachtige muziek door de donkere omgeving van het Hulsbeek klinkt. Meteen beginnen een aantal piloten te branden op

commando.Een “oooohhhh” geroep klinkt uit het publiek. Een show van 20 minuten waarbij ik regelmatig even van plek verander om wat plaatjes vanaf statief te schieten. Ondertussen kom ik Rien nog tegen in het donker, “alles gaat goed hè ??”, vraag ik hem. “Loopt goed”, zegt ie, “alleen het geluid aan de overkant is wat minder, daar moet ik volgend jaar wat verbeteren". Toen de nightglow was afgelopen kwam er voor ons een einde aan deze mooie dag en konden we weer naar huis. Maar de pret was natuurlijk nog lang niet over. Zaterdag was de slotdag en de weersverwachtingen waren gunstig, in ieder geval minder wind, dus het luchtschip zou vroeg kunnen opbouwen. André, crewlid bij het schip, kwam direct naar me toe, “Heb je genoeg accu’s bij je ???”. “Maak je daar maar geen zorgen over jongen, dat zit wel snor”. André was onlangs op tournee geweest met het luchtschip naar de

Baltische staten waarvan hij mij later enkele prachtige foto’s stuurde. Het schip werd opgebouwd en de piloten kregen instructie om niet direct te vertrekken. De gewone ballonnen moesten in ieder geval eerst allemaal staan voordat de launchmaster een vrijgave gaf. Ik moest natuurlijk wel foto’s hebben van een veld

vol met luchtballonnen. We gingen weer de lucht in met dezelfde bemanning als die avond daarvoor, Haimo, Koen, Nienke en ik, maar nu bij schitterend fotoweer. De Koe en de Pipy lagen al gestrekt, plat op de grond. Vooral de Pipy is dan een raar gezicht met zijn kleine beentjes gespreid op het grote dekkleed. De Cameron demonstrator lag half geinflate aan de top van het veld, kinderen en hun ouders hadden hier de gelegenheid om de ballon eens van binnen te bewandelen. Het luchtschip is een enorme aandachttrekker, dat viel direct op. Als we langs komen gaan direct de hoofden omhoog en zwaaien veel mensen naar ons. Dit zag ik later nog veel duidelijker aan de foto’s die ik maakte. Ik ben er van overtuigd dat er een grotere markt is voor heteluchtschepen, ze hebben een hogere attentiewaarde dan ballonnen en kunnen in een bepaald gebied blijven rondcirkelen. Ze zijn iets

gevoeliger voor wind, maar over het algemeen is het zo dat als je met een simpele special kunt varen, je ook met een heteluchtschip de lucht in kunt. Naast ons ligt het grote meer van het Hulsbeek met prachtige bruggetjes, mensen van de reddingsbrigade geven demonstraties door snoeihard over het water te racen.

   

   

De bruine Grolsch beugelfles komt nu ook in al zijn 50 meter lengte op het veld te liggen en wordt al mooi bol. Chauffeurs moeten hun best doen om de volgwagens tussen de vele ballonnen door te manoeuvreren. Als Haimo aan de touwen trekt, gaat het enorme stoffen roer achterop het luchtschip opzij en maken we een

bocht. We blijven constant rond en over het startveld cirkelen, ik voelde me soms net een havik, op zoek naar zijn prooi. Het zicht wat we hebben is werkelijk prachtig, niets gaat aan onze ogen voorbij . . . . Harrie Tijhuis staat met de handjes in de zij te poseren voor een jongedame die een foto van hem maakt, een piloot trekt zijn broek nog eens omhoog, een toeschouwer staat te wildplassen in de bosjes, een enkele ballonvaarder heeft zijn chute scheef geplakt, kortom, niets ontgaat ons. Als praktisch alle gewone ballonnen overeind staan krijgt als eerste de Cameron demonstrator toestemming om te vertrekken. Haimo zorgt keurig dat hij nergens in de weg hangt, en heeft daar ook alle tijd voor want veel wind staat er niet. Piloten die langs ons drijven, zwaaien vriendelijk en de passagiers maken nog even de laatste foto’s van al die kleuren op het veld alvorens ze uit het zicht verdwijnen. De koe is

werkelijk prachtig van bovenaf gezien en staat inmiddels al volledig overeind. We nemen een duikvlucht en scheren enkele meters over de waterplas, Haimo zet hem precies waar hij hem wil hebben. De UFO met de grote schijf staat nu helemaal overeind en de Pauw probeert voorzichtig zijn staart op te tillen. Op het

Vipterras zie ik Rien staan, helemaal enthousiast en druk naar ons zwaaiend. Alles loopt op rolletjes vanavond. De koe gaat nu eindelijk de lucht in en zweeft prachtig langs ons, wat een enorme ballon. De Pauw heeft zijn staart nu fier overeind maar staat wel met zijn achterwerk tegen de UFO aan geleund. Als Jan nog grote witte plekken mocht aantreffen, dan weet hij hoe dat komt. Vlak achter ons koerst de “Even Apeldoorn Bellen” ballon voorbij en ik herken Charlotte Biezeman van Centraal Beheer Achmea aan boord. Als ik zwaai herkent ze mij ook . . . “Hey Bennie. Enkel de UFO, de Haan en de Pipy resten nog op het veld, naar het oosten zien we alle andere ballonnen nog hangen. Als eerste vertrekt nu de UFO, op de hielen gezeten door Alex-Jan met de Haan. De Pipy blijft nog enkele minuten staan om ook de benen goed vol met lucht te krijgen en maakt dan een geweldig slot aan deze 15e editie van Twente

Ballooning 2005. Haimo koerst nog een keer laag over het publiek en zet dan de landing in. We hebben ontzettend genoten van dit exclusieve vaartje en als ik Rien later aantref op het Vipterras geef ik hem een dikke zoen op zijn voorhoofd. Deze vaart komt absoluut in mijn top 10 van mooiste vaarten te staan. De hostesses moesten nog op de groepsfoto en dan komt direct de vraag, in welke setting ?? Andre had de oplossing, zet de Koe weer op en laat ze allemaal zo’n grote uier vasthouden. Het idee was geweldig natuurlijk, maar helaas was de Koe nog lang niet terug. Dan maar gewoon staand met 3 dames gehurkt ervoor. “Oei, oei, dat hurken gaat niet lukken met zo’n kort strak rokje”, piept Miriam Jurg wanhopig.

   

   

“Meisje, Ik beloof je dat ik de foto bijknip zodat alles er keurig uitziet”. Het publiek kon weer naar huis, men had een prachtige show gezien. Rijdend op de terugweg zien we vlak voor Denekamp een enorme hoeveelheid auto’s lang de kant van de weg staan. Een hoop mensen had zich hier verzameld, in het weiland stonden namelijk de Pipy en de Pauw nog nafakkelend een mini nightglow te geven. Volgend jaar weer, van 23 t/m 26 augustus. Bennie Bos

    

2

Saxonia Balloon Fiesta 2005


Tekst en Foto's: Antonio Biasioli

    

Hoewel ‘verstoord’ door de Biennale te Chambley, doken voor de 11e Saxonia Balloon Fiesta te Leipzig toch zo’n honderd luchtballons en 2 luchtschepen op. De dynamische organisator Hans-Peter Wohlfahrt stampte ook dit jaar een manifestatie zonder weerga uit de grond : alleen al de night-glow op donderdag kon bogen

op meer dan 15.000 toeschouwers ! De piloten zijn het unaniem eens, ze houden ervan deel te nemen aan de Saxonia meeting ... veilig en ontspannen varen boven Leipzig en omgeving, met een zee van landingsruimte, maar toch gekruid door de soms tè gekke ideeën van Hans-Peter. Dit jaar bijvoorbeeld liet hij op vrijdagnamiddag niet minder dan 8 Duitse koppeltjes in het ‚huwelijksmandje stappen’ en de ringen werden onder ruime belangstelling uitgewisseld in de vertrekklaar staande ballonnen, om zò de zevende hemel in te zweven ... Bij het opstijgen vanaf het prachtige park Lossnig sprongen de vele geel-groene ballonnen van Marktkauf meteen in de kijker ... maar gelukkig wisten ook splinternieuwe ballonnen (zoals de rode Alfa Romeo) deze interessante meeting te ontdekken. Ook deze 11de editie kon rekenen op de traditionele ‘key-grab’, die op een al even traditionele manier eindigde ....

niemand van de deelnemers kon de sleutel wegritsen van de paal op het kleine vliegveldje Bohlen. Met slechts 17 meter kwam mijn vriend Hans Funk nog het dichtst bij het doel. Naar het schijnt is, alleen al met het verzekeringsgeld dat de organisatie jaar na jaar heeft neergeteld om de wagen van en naar het terrein te brengen, hij al afbetaald! Niet wanhopen, jongens, volgend jaar doen we het gewoon nog een keer over ..! Antonio Biasioli

    

3

Zippo Cup 2005


Tekst en Foto's: Bennie Bos

    

De heli had het er maar druk mee, veel liefhebbers stonden voor de kassa te wachten om een kort vluchtje te mogen maken boven het gebied waar over een uurtje de vele ballonnen zouden worden opgebouwd. Helaas, maar natuurlijk begrijpelijk, zou de heli zijn actie moeten staken op het moment dat de ballonnen zouden

vertrekken. We waren even Duitsland binnen gewipt en liepen nu rond op het grote startveld achter de forellenkwekerij in Borken, net over de grens bij Winterswijk. Veel publiek op deze zaterdag avond met een weerssituatie die helemaal zo verkeerd nog niet leek. Deze "Zippo Cup" werd natuurlijk gesponsord door de bekende aanstekerfabrikant. Zelfs ik, nu verwoed antiroker, had in mijn jonge jaren ook zo'n stoere aansteker in mijn zak, net als iedereen. Wat heb ik vroeger zitten oefenen om in één beweging het klepje te openen en de vlam te ontsteken door hem in een vloeiende beweging langs je bovenbeen te strijken. Het originele model is nog steeds te koop en men maakt ook veel verzamelmodellen die over de hele wereld worden verkocht. Er stond een disco opgesteld die vrolijke muziek draaide, een paar pinhandelaars deed goede zaken, en ook een aantal kermiskramen mochten niet

klagen over belangstelling. Natuurlijk ontbrak de bratwursttent niet. Een slimme hobbyist showde zijn radiografisch bestuurbare helikopter aan het publiek waarmee hij op hoogte luchtfoto's kon maken en vertelde daar natuurlijk even bij dat hij ook perfect foto's van huizen kon maken. Het aanwezige TV team was

gefascineerd door de hobby van één der piloten. Hij bezat een modelballon en had een complete set bij zich. Het kleine mandje met daarin een klein pilootje stond op een klein aanhangertje waaraan een klein ventilatortje hing. Dit werd radiografisch voortbewogen door een klein landrovertje waarmee hij over de parkeerplaats reed.  Nog net kon ik opzij springen anders was ik overreden door agressief rijgedrag van de Nederlandse ballonpiloot Yntse van Veen. Ik moest hem daarvoor later even bij de oren pakken. Yntse en Rita waren aanwezig met de "Ter Huurne" ballon. Nadat de briefing was afgelopen, reden zo'n 50 teams het veld op en zochten een plekje. Ook de splinternieuwe Nederlandse "Kurstjens" ballon was ter plaatse. Op de ene kant van de ballon staat de Nederlandse reclame en op de andere zijde, de Duitse versie. Duidelijk een grensgeval. Het zonnetje schijnt lekker en er is weinig wind waardoor

ook alle specials kunnen opbouwen. Naast de shapes die ik al kende zoals de Olifant, de colafles, de kubus met de S en de Jagermeisterfles, was er ook een ballon die ik nog niet gezien had. Een langwerpige dunne koker in de vorm van een strooibus poedersuiker met Engelse registratie. Dit bleek later een ballon te zijn die

eerst een Oostenrijkse registratie bezat. De ballonnen vertrekken en blijven lang zichtbaar voor het publiek. Een Engels team had 2 ballonnen meegenomen op één aanhanger, uiteraard om geld uit te sparen. De ballonnen die uit de zak kwamen brachten ook gelijk een nostalgische lucht met zich mee, bwaa. Met moeite werd het oude spul rechtgezet, er moest heel veel gebrand worden om het poreuze spul de lucht in te krijgen. Aangezien er geen uprights op de mand zaten, hadden de piloten een helm op hun hoofd. De 2 nieuwe "Ratiopharm" ballonnen blijven tot het laatst liggen, ongetwijfeld wilde men de privé aandacht van het publiek. Dat de één dan later omhoog schoot en de ander langzaam opsteeg vond ik dan weer stom, dan ga je ook stof aan stof weg en maak je de meeste indruk. Toen alle ballonnen vertrokken waren, werden er 2 luchtschepen uit de aanhanger getrokken en

opgebouwd. Dat "Ratiopharm" een fatsoenlijk sponsor bleek te zijn, bewees het feit dat één van de schepen ook deze naam vertoonde. Beidde hetelucht sigaren van Gefa Flug, ze waren ongeveer een jaar oud, vertoonden nu nog even hun kunsten totdat de ballonnen terug zouden zijn voor de nightglow.

   

   

Het werd donker en er stond geen wind, zo dacht ik tenminste. Toen de ballonnen werden klaargezet en behoorlijk stonden te zwaaien, bleek wel de invloed van de bomen rond het veld. Op ballontop hoogte stond een verraderlijke bries en konden de piloten met moeite hun spul omhoog houden. Deze windtoename had te maken met de regen en mogelijke onweersbuien die de komende nacht ter plaatse zouden zijn.

  

  

Dit was ook de reden dat de organisatie de nightglow ook precies om 22.00 uur wilde starten, ondanks het feit dat er nog meerdere ballonnen bezig waren met inflaten. Het zag er ondanks de linkse en rechtse slingers mooi uit, maar ook het Duitse volkslied kon de zaak niet tot rust brengen. Bijna direct na de glow startte de vuurwerkshow. Een mooie meeting die voor Nederlanders en ook Belgen zeker niet oninteressant is te noemen. Bennie Bos

    

4

Ballon in No-Fly Zone


Tekst en Fotocompilatie: Bennie Bos

    

Neemt u mij vooral niet kwalijk !!!

De Duitse veiligheidsdienst heeft op de ochtend van zondag 21 augustus een heteluchtballon gedwongen te landen. De piloot was een No-Fly zone binnen gevaren. Deze zone was ingesteld rond het gebied waar op dat moment paus Benedict XVI een mis opdiende aan een miljoen gelovigen. Er zijn geen gevaarlijke situaties ontstaan. De Duitse luchtmacht voerde al de hele week patrouilles uit boven de stad en de NATO had een AWACS toestel beschikbaar gesteld wat een vliegtuig kan detecteren op 5000 kilometer afstand. De politie wilde verder geen uitsluitsel geven op de manier waarop de ballon is benaderd. Ook was er een Zeppelin NT in het luchtruim aanwezig. Deze had officieel als taak om de verkeerssituatie te controleren maar waarschijnlijk is deze ook ingezet om nauwgezet de situatie aan de grond in de gaten te kunnen houden. Bennie Bos

    

5

2e Trierer Petrisberg Balloon Fiesta


Tekst en Foto's: Jacco Verhaaf

    

Zo, lekker met ons drietjes een weekendje naar Trier. Werner Wäschenbach van Schroeder fire balloons in Schweich had ons een mailtje gestuurd, dat er een groot festival in Trier zou zijn, het 2de Trierer Petrisberg Ballon Fiesta. Hier komen een groot aantal ballonpiloten uit Duitsland, Luxemburg, België en er zou zelfs wat

uit Nederland zijn. Die laatste hebben we niet gezien, maar welke wel, dat zien jullie zelf op de foto's. Het was helaas slecht weer op de vrijdag, dus alleen de zaterdag werd er 's avonds gevaren. Ook voor de zondag werd alles afgelast. Het terrein waar de ballonnen zouden opstijgen lag op een berg, dus met wind vanuit het dal. Dat kon niet goed gaan dus, volgend jaar weer maar vanaf een andere plek is nu al besloten. Deze zaterdag ging de kat special shape als eerste omhoog, want het was een vossenjacht. Degene die het dichtst bij zou komen, had dus gewonnen. Ook zou er een fly-in zijn, vanaf een plek achter het startveld stegen een stuk of 8 ballonnen op, en die moesten proberen hun marker het dichtst bij het kruis op het andere startveld te krijgen. Het ligt aardig vol op het kleine veldje. De kat was natuurlijk als eerste klaar, die was immers de vos. We hebben gelukkig veel mooie foto's kunnen maken.

Tussendoor heb ik natuurlijk ook nog wat kunnen regelen voor mijn verzameling. De mensen vonden het allemaal erg goed, dat ik het op mijn eigen Duits probeerde te vragen. Bij de Belgen had ik geluk, daar kon het gewoon in het Nederlands. Zij waren er met de Termo Bit ballon. Bij de BBS had ik helemaal geluk, de Duitse

piloot begon ineens Nederlands tegen ons te praten. Zijn vrouw is Nederlandse, en hij had het dus van haar geleerd. Heel leuk om dan ineens zo te kunnen praten. Iedereen doet zijn best zo snel mogelijk achter de vos aan te kunnen, maar ja, je kunt niet allemaal tegelijk klaar zijn met je ballonnetje. De meesten lukten het aardig om snel klaar te zijn, maar de wind trok ook weer iets aan, en dan was het moeilijk de mand beneden te houden. Tussen alle ballonnen door, kwamen we een wel heel jong crewlid tegen. Dit jochie hier is drie jaar oud, en samen met zijn iets oudere broer crewlid bij een Warsteinerballon. De concurrentie van morgen dus, zeiden heel veel anderen. Dan maakt het Autootje zich klaar om het luchtruim te gaan kiezen. Terwijl deze als laatste vertrekt, zijn de ballonnen van de fly-in al in de lucht. Zij komen alleen niet eens in de buurt van het kruis op het startveld!! De wind staat helemaal verkeerd voor ze, niet goed bekeken dus. Heel laag proberen ze nog door het dal te gaan, en zo dichterbij te komen, maar dat lukt ook niet meer. Niemand komt meer over het veld heen. Niemand kon zijn marker uitgooien geloof ik, en zo wel, dan hebben ze die vast niet gevonden.Toen de ballonnen weg waren,

heb ik nog even lekker gespeeld met mijn grote vriend Frieder, zoon van Dorothee en Werner Wäschenbach.Ik zat met hem in hun bus, om te vergelijken welke pins we er allebei bij hebben gekregen/geruild/gekocht. Op

het veld heb ik er namelijk heel wat gekregen, maar er stond ook een kraampje waar je pins kon kopen. Deze man kende ik al van Borken, daar stond hij ook. Bij hem heb ik er een paar gekocht maar ook geruild. En dat waren hele mooie, al zeg ik het zelf. Langzaamaan kwamen de eerste ballonnen al weer terug op het startveld. Er zou namelijk nog een nightglow zijn, met mooie muziek natuurlijk ook. Ongeveer 10 ballonnen werden klaargemaakt om opgezet te worden. De mensen die waren gebleven om dit te bekijken, vonden het net als ik heel erg mooi. Soms gingen ze wel heel snel aan en uit, dus was het lastig om een goede foto te maken. Het was een mooi weekend hier in Trier, we zijn daar natuurlijk zelf ook nog rond gaan kijken. Een heel oude (meer dan 2000 jaar) stad, met erg veel oude en mooie gebouwen. Hier wil ik zeker nog eens naar toe.   Jacco Verhaaf    Zie ook zijn website.

    

6

Belgian Balloon Trophy 2005


Tekst en Foto: KBBF

    

Het Belgisch Kampioenschap 2005 te Oteppe, omgedoopt tot Belgian Balloon Trophy 2005 is geëindigd. Drie vaarten en 9 tasks zorgden ervoor dat er een nieuwe kampioen is. Wat tasks betreft was er een variatie die je tegenwoordig op internationale kampioenschappen al niet meer ziet. Een wedstrijdteam om van te dromen … Het weer kon eigenlijk wel iets beter zijn, maar dat is iets wat je niet in de hand hebt. De nieuwe kampioen is Jan TIMMERS. Jan behaalde zijn 9de nationale titel en volgt Philippe DE COCK die als derde eindigde. Als derde Belg eindigde Gerrit HEIRMAN op een vijfde plaats en hij vervolledigde hiermee het podium. De volledige uitslag, alsook de uitslagen task per task kun je vinden achter deze link.
KBBF

    

7

100 ballonnen boven Breda


Tekst: Monique Bakker, Foto's: Daniel Schoone

    

Woensdagavond 10 augustus vierde Breda Ballon Fiësta het twintigjarig jubileum met een spektakel van 100 heteluchtballonnen boven de stad. Rond 20.30 uur hingen de ballonnen boven de oostzijde van de stad. In totaal zijn er ruim negentig ballonnen opgestegen. Dat het er niet precies honderd waren, mocht de pret niet

drukken, want het schouwspel was er niet minder om. De eerste ballon ging om vijf voor acht omhoog vanaf de KMA, de Salarballon. Direct daarna gingen er van allerlei kanten ballonnen omhoog. De windrichting was Noordwest en dreef de ballonnen in Zuidoostelijk richting (Gilze Rijen-Chaam). De organisatie liet de ballonnen opstijgen vanaf twintig verschillende locaties in en om de stad. Het spektakel werd geopend door Nederlands eerste ruimtevaarder Wubbo Ockels. Precies twintig jaar geleden ging hij als eerste Nederlander de ruimte in. Hij stapte bij piloot Ad Haarhuis in de Holland Casinoballon samen met de burgemeester van Breda Peter van der Velden, de directeur van Holland Casino Mathé Bögels en Breda Ballon Fiësta-voorzitter Jeroen Berkhout. De bedoeling was dat die ballon in het midden van de stad als eerste zou opstijgen. Maar op die locatie hield de ongunstige

wind de ballon langer aan de grond. Ondertussen stegen vanaf de verschillende locaties al wel ballonnen op. Hoewel de locaties van tevoren niet bekend gemaakt waren, waren er overal bezoekers. Om 20.15 uur steeg de jubileumballon op en kwam uiteindelijk zelfs boven de wolken. Wubbo Ockels kreeg van Ad Haarhuis zijn

eerste lesvaart (foto). Een groepje media had zich verzameld op de toren van de Grote Kerk van Breda. Vanaf een hoogte van 68 meter hadden de fotografen, cameramensen en journalisten een geweldig zicht op de ballonnen. Een flinke inspanning van 268 trappen op een wenteltrap gingen daaraan vooraf. Over belangstelling van de pers had de organisatie niet te klagen. Een anderhalf minuten durend item op RTL nieuws, het Jeugdjournaal die in een ballon de kleinzoon Daan van BBF Speaker Leo Jansen interviewde, van Omroep Brabant televisie en radio, de Telegraaf, ANP, de voorpagina van Spits, Algemeen Dagblad, diverse lokale bladen en natuurlijk het regionale dagblad BN/DeStem. De drie daaropvolgende dagen vond aan de Rietdijk het traditionele evenement plaats. Alle zes de geplande vaarten konden doorgaan, al was het soms wel spannend met de weersomstandigheden.

De organisatie van Breda Ballon Fiësta wil langs deze weg nogmaals alle piloten en hun crew hartelijk bedanken voor het mogelijk maken van het 100 ballonnen boven Breda spektakel. Monique Bakker

    

8

Website Nienke Bos


Tekst en Screendump: Bennie Bos

    

Met trots presenteer ik de website van mijn dochter Nienke. Ze heeft haar schoolvakantie nuttig besteed en een prachtige website in elkaar gesleuteld. Leuke berichtjes, foto's van de ballonnen waar ze mee heeft gevaren, informatie over haarzelf en natuurlijk veel ballonfoto's die ze heeft gemaakt. De site is bereikbaar via www.nienke.hotair.nl  Nienke is bereikbaar via email of MSN, de gegevens vindt je op haar site.

 

 




Bennie Bos

    

9

"Er gaat iets boven Groningen"


Tekst: Ron Kleinsmit, Foto's: Dennis Beek en John

    

     

Doop PH-GRN, “er gaat niets boven Groningen”. De ballon had de eerste reis er al op zitten maar officieel moest de ballon nog gepresenteerd en gedoopt worden. Marketing Groningen, het bureau welke de communicatie voor Groningen (provincie, gemeente en stad) verzorgt, wilde de ballon graag dopen op de Grote Markt midden in de stad. Dit was voor mijzelf al tijden een wens geweest want ik kwam maar wat vaak

op de markt (3 gezusters etc.) als student en wilde hier graag een keer starten. In overleg met de gemeente werd besloten dit op donderdagavond 11 augustus 2005 te doen. Toen was de dag daar en het was de hele week slecht weer geweest. Voor die avond zag het er in eerste instantie erg goed uit en alles werd opgestart. Alles was perfect geregeld door Marketing Groningen van dranghekken tot champagne met hapjes. Er was echter een kleine angst toen wij die avond om half zeven op de grote markt kwamen want het waaide flink (12+ knopen). Gelukkig was er tijd en was het niet nodig om een vaart van een uur te maken dus rustig wachten en wat kletsen op de Grote Markt. Om 8 uur werd de ballon uitgelegd en gedoopt door de Commissaris van de Koningin van de provincie Groningen Hans Alders. Inmiddels was de markt volgestroomd met toeschouwers en na flink stoeien met de ballon kon de PH-GRN om 21:00 het luchtruim kiezen vanaf de Grote Markt. Een luid applaus begeleide mij en mijn 10 passagiers langs de Martinitoren en over Vindicat. De vaart duurde 30 minuten en is geëindigd in Harkstede zonder problemen. Na afloop werd er in de Drie gezusters nog een biertje op gedronken met alle crew en vrienden. Al met al een succesvolle avond en we kunnen nu zeggen "Er gaat iets boven Groningen". Ron Kleinsmit

    

10

Ballonnen in Rusland


Tekst en Foto's: Johan Hetebrij

    

Hoe groot is de kans dat je ballonnen tegenkomt tijdens een vakantie in Rusland? Niet erg groot natuurlijk, zelfs niet als je een vliegtuigspottersreis boekt. Maar wij hoopten toch wel een aantal ballonnen te zien, omdat we tijdens onze vakantie ook een bezoek zouden brengen aan de Moscow Airshow. Deze vliegshow

wordt elke twee jaar gehouden op de militaire basis Zhukovsky. De nieuwste Russische en westerse vliegtuigen, zowel militair als civiel, zijn hier dan te zien. Op foto’s van vorige jaren zagen we dat er de hele dag ook ballonnen opgesteld staan, maar uitgerekend op de dag dat wij de show bezoeken waait het te hard… Er staan alleen een aantal ballonmanden in het gras. Toch kunnen er wel twee kleine luchtschepen vliegen, maar dat is dan ook alles wat we zien op het gebied van “lichter dan lucht”. We hebben overigens wel genoten van een goede vliegshow, en er waren heel veel interessante vliegtuigen voor ons te zien. Later in de week bezoeken we nog het luchtvaartmuseum Monino bij Moskou, waar naast veel leuke vliegtuigen nog twee antieke ballonmanden te zien zijn. Ook staat de gondel van stratosfeerballon Wolga hier opgesteld (foto). En daar zou het wat betreft de ballonnen wel bij blijven dachten we. Totdat we op een avond terugrijden naar Moskou. We hebben enkele vliegvelden bezocht ten noorden van Moskou, en vanuit de bus zien we opeens een ballon in de verte. Even later zijn het er zelfs drie, en we rijden in de richting waar de ballonnen hangen. Als we zo doorrijden moeten we ze straks goed kunnen zien! Maar dan moet de chauffeur tanken. Dit duurt nogal lang en doordat er veel bomen staan verliezen we het zicht op de ballonnen, en we vrezen dat we ze niet meer zullen zien. Als de bus verder rijdt is het spannend: zien we nog ballonnen of niet? Ja dus! Steeds meer ballonnen doemen op aan de horizon, en er wordt gevraagd of de bus ook moet stoppen om de ballonnen beter te kunnen zien. Maar lang niet alle spotters in de bus doen ook aan ballonnen, dus

de meningen zijn verdeeld. Door snel door te rijden naar ons hotel op de luchthaven van Moskou hoopt een deel van de spotters daar bij daglicht nog enkele vliegtuigen te kunnen fotograferen. Zij willen dus doorrijden!

Maar dan geeft onze reisleidster, Olga, de chauffeur opdracht om de bus aan de kant van de weg te zetten. Precies bij de plaats waar ze twee ballonnen aan het inflaten zijn! Het blijkt dat Olga nog nooit eerder een luchtballon heeft gezien! Wel eens op televisie, maar nog nooit in het echt. We zijn overigens in de plaats Dmitrov aangekomen, zo’n 60 kilometer ten noorden van Moskou. Hier stoppen we totdat alle ballonnen ons gepasseerd zijn. Er zitten zelfs ballonnen bij uit de Oekraine en Georgie! Helaas hebben de meeste Russische ballonnen er geen registratie op staan. Enkele volgauto’s van ballonteams stoppen even bij onze parkeerplaats, en het blijkt om een fly-in te gaan van een FAI-wedstrijd. Via internet hebben we thuis gelezen dat het ging om de 5th International Cup of Moscow Region Governor welke van 21 t/m 28 augustus in Dmitrov gehouden werd. Competition director Cees

van Helden had vast niet gedacht dat er twee Nederlandse ballonspotters langs de weg zouden staan…   Johan Hetebrij Verdere foto's van de ballonavonturen van Johan en Jan vindt je op hun website.

    

    

11

Zeppelin aangekomen in Zuid-Afrika


Tekst: Sig Geist, Foto's: ZLT

    

Na een reis van 22 dagen vanuit Amsterdam is op 5 september de Zeppelin NT aan boord van het Dockwise schip de “Enterprise” binnen gelopen in de haven van Cape Town in Zuid-Afrika. Ondanks de slechte weerscondities ter plaatse is men er in geslaagd alle onderdelen weer te monteren. Een paar dagen later was de Zeppelin weer airborne en maakte een 50 minuten durende testvaart naar het Militaire complex van Ysterplaat. Daar is hij voorzien van de gevoelige apparatuur die nodig is voor de zoektocht naar diamanten. Volgens de berichten is de Zeppelin 5 keer zo efficiënt als de voorheen gebruikte methodes. Op 9 september steeg de “Friedrichshafen” op voor een vlucht naar zijn eerste werkgebied in Jwaneng, een mijnstad in Zuid-Botswana om via metingen aan geologische formaties de aanwezigheid van diamanten aan te tonen. 

Sig Geist

     

    

12

Tsjernobyl kinderen de lucht in


Tekst: Sylvain Luyckx, Foto's: Djorry Simoen

    

Een veertigtal kinderen uit Tsjernobyl in Wit-Rusland, bekend van de kernramp in de jaren '80, steeg op in luchtballons vanaf de Grote Markt in Sint-Niklaas. "Dit bewijst dat Sint-Niklaas als ballonstad een sociaal hart heeft", zegt Kris Van der Coelden van Sociale Zaken. De vaart ging richting Sinaai. Woensdagavond vormde de bekroning van een leuk initiatief. "Enkele jaren geleden, toen wij het ballonevenement van de Sterfeesten organiseerden, kregen we al de vraag om een grote groep kinderen te laten meevaren", zegt Jef Vanhoyweghen. "Om budgettaire redenen en omdat de vraag op het laatste moment kwam, was dat niet mogelijk". Piloot Gaston De Rudder vond dat net als ik jammer. Recent zag Gaston De Rudder op tv dat in Aartselaar Tsjernobylkindjes vertoefden. Hij nam onmiddellijk contact met mij op en zo raakte ook de "VZW Vlamingen Helpen Tsjernobylkinderen" erbij

betrokken. De voorbije weken hebben we alles in het werk gesteld om hen een onvergetelijke vaart te bezorgen." Een 150-tal kinderen verblijft tijdens de zomermaanden juli en augustus bij gastgezinnen her en

der in Vlaanderen. "Die kinderen vertoeven hier uiteraard niet allemaal tegelijk", zegt Rik Vercruysse van "Vlamingen Helpen Tsjernobylkinderen. De kinderen zijn uiteraard allemaal razend enthousiast. Ze hebben hooguit ooit een ballon zien overvaren." Kort voor de vaart genoot het gezelschap bestaande uit een paar honderd kinderen, gastgezinnen en ballonpiloten van een ontvangst op het Sint-Niklase stadhuis. Twee tolken (Nederlands/Frans en Frans/Russisch) waren nodig om iedereen alle toespraken te laten begrijpen. Rond 19 uur gingen de ballons met kinderen één voor één de lucht in. "Voor de kinderen is een gratis ballonvaart, een unieke belevenis", vertelt Gaston De Rudder. "Voor ons is het een manier om te tonen dat er meer is dan de geregelde klachten van landbouwers over ballons. Ballonvaarders hebben een hart voor sociale toestanden." Sylvain Luyckx

    

13

Het ultieme kado voor een hetelucht piloot


Tekst en Foto: Bennie Bos

    

Het is tegenwoordig populair om iemand een ballonvaart kado te doen, maar wat als die persoon zelf ballonvaarder is, dan vervalt die optie . . . . . . of toch niet !!!! De meeste ballonvaarders dromen er waarschijnlijk van om ééns in hun leven een echte gasballonvaart te maken. Dat is er waarschijnlijk nog nooit

van gekomen omdat men denkt dat het onbetaalbaar is en dat er geen mogelijkheden in de buurt zijn. Laat ik je uit de droom helpen, het is absoluut betaalbaar en zeer zeker in de buurt. Op 45 minuten rijden vanaf Oldenzaal over de A30 bereik je het plaatsje Uffeln in Duitsland. Daar is in het Teutoburger Wald de “Ballonclub Teuto” gevestigd. Deze groep enthousiastelingen beschikt over 2 gasballonnen waarmee ze regelmatig passagiersvaarten maken. Een gasballonvaart vanaf de eigen opstijgplaats van de "Ballonclub Teuto" kost 180 Euro per persoon. De tijdsduur van de vaart zal minstens 3 uren bedragen. Afhankelijk van de weersituatie, het later inzetten van de thermiek, zou dit ook best nog wel langer kunnen zijn. Over het algemeen worden er ochtendvaarten gemaakt, dit houdt in dat men al vroeg begint met het gereed maken van de ballon om dan bij het krieken van de dag te kunnen starten. De club beschikt over een moderne netloze

ballon en over een netballon. Met het opbouwen van de netballon is veel meer werk gemoeid maar het is ook zeer leuk om hier aan mee te helpen. Als je voorkeur hier naar uitgaat, mag je dat gerust melden. De eigen startplaats van de club ligt op privé-terrein. De ontmoeting met de passagiers vind plaats bij de gezellige

Duitse herberg Mutter Bahr, pal naast het startveld. Hier heb je tevens de mogelijkheid om heerlijk te eten en kun je er eventueel zelfs overnachten. Tevens biedt de Ballonclub Teuto de mogelijkheid om in Nederland te starten. Hiervoor beschikt men over een mobiele gaswagen, ze nemen dus zelf hun eigen waterstofgas mee. De extra kosten daarvoor staan niet vast en hierover dien je te overleggen, dat heeft te maken met de afstand die men moet rijden. Dit kan een zeer interessante optie zijn voor een ballonevenement. Hoe verder . . . je neemt contact op met de Ballonclub Teuto via e-mail in het Duits of in het Engels. De verantwoordelijke persoon voor de passagiers heet Axel Hunnekuhl, een goede vriend van mij en één van de piloten. Heb je liever dat ik het contact regel, stuur dan een e-mail rechtstreeks naar mij en ik fungeer gewoon als tussenpersoon. Eindelijk de kans om deze droom waarheid te

laten worden. Je mag het niet missen !!! Deze informatie staat ook aan de linkerzijde van deze website onder de knop "Kado voor piloot"   Bennie Bos

    

14

Internationale Ballonfiesta Barneveld


Tekst: Bennie Bos, Foto's: Bennie en Nienke Bos

    

Rijdend door Barneveld kwamen we her en der langs de weg grote beschilderde kippen tegen. Ben Bläss had me al eens verteld over het project “Kip Artistique”, een grote openlucht tentoonstelling wat een enorm internationaal succes had geboekt. Vandaag stond er een ander internationaal succesnummer op het

programma, de eerste dag van de Internationale Ballonfiesta. We waren mooi op tijd want de organisatie had ons tevens uitgenodigd om gezellig mee te eten. De catering was zoals elk jaar weer dik in orde. Het VIP terras stroomde inmiddels vol met de genodigden en boven in de lucht was men al bezig de para’s te droppen. Midden op het veld lag een klein opgeblazen kinderzwembadje. De para die daar zijn voeten in dropte, kreeg een lading eieren mee naar huis, een traditie die zich al jaren voortzet. De eerste 2 springers zaten er enkele meters naast, Bob Draaier miste zijn omelet op enkele centimeters. Het veld zag er prima uit na de regenval van de afgelopen tijd, met uitzondering van de ingang, maar daar had men grote stalen platen overheen gelegd. Bij deze 22e editie van de ballonfiesta kan voorzitter Frans Hars weer rekenen op zijn groep van maar liefst 200 vrijwilligers. Gisteravond waren ze allemaal

aanwezig geweest om zich in een oranje T-shirt te hijsen en de laatste instructies te ontvangen. Frans legt zijn mensen op het hart dat de fiesta zonder de vrijwilligers niet kan slagen in haar doel, het geld inzamelen voor de goede doelen in de gemeente Barneveld. Hij legt duidelijk uit dat elk detail belangrijk is, zoals “elke

euro die we moeten besteden aan het herstel van de grasmat, gaat af van de opbrengst voor het goede doel”. De vrijwilligers die ik op het veld sprak, voelden zich bevoorrecht om aan de ballonfiesta mee te werken, ik hoorde de passie in hun stem, “ik kom hier al 19 jaar”, sprak één van hen. Eigenlijk voelde ik mij ook een heel klein beetje één van die groep vrijwilligers, ik mocht de foto’s leveren voor de poster en de krant. Vanavond straalde het zonnetje uitbundig, waarschijnlijk omdat hij wist dat er nog een heel bijzonder moment in het verschiet lag. Maar eerst moest er nog een hoop werk verzet worden. De ballonteams namen hun plaatsen in op de plekken die net daarvoor door Eddie en Miranda waren uitgezet. Monique Hoogeslag was net als vorig jaar weer aangetrokken om als Flight Director op te treden. Cor Wiesnekker deed de aankondigingen en de interviews live op de speakers van de koeweide. Een werkelijk

prachtig zonnetje bescheen de ballonnen die langzaam vertrokken over de hoofden van het publiek. Ik had voor de foto’s een hoge vrachtwagen uitgezocht die naast de VIP tent stond zodat ik net een betere hoogte had en goed zicht. Af en toe ging Cor uit zijn dak. Toen de “Calimero” special overeind kwam begon hij al als een echte Borsato te zingen “Calimero, Calimero”. Geweldig dat iemand zo uit zijn dak kan gaan.

    

    

Nelly B, het roze olifantje gaf een prachtig contrast naar de blauwe lucht. De “Pinguin” maakte deze week hier in Barneveld zijn laatste vaarten, waarna hij eindelijk met pensioen kon en eindelijk kon ik de “Golfball” aanschouwen die aangekocht was door Hans van Hoesel. Alex Jan Barends bouwde zijn “Haan” op maar had

mij van tevoren al gezegd dat hij waarschijnlijk niet kon varen omdat de manuel voorschrijft dat de ballon niet bij windsnelheden groter dan 15 knopen mag varen. En de wind op enige hoogte zat daarboven. De kans dat zijn speciaal rippanel eruit zou scheuren op het moment dat hij in een snellere luchtlaag zou komen was te riskant. Hij besloot dan ook, nadat Monique nogmaals de meteo had geraadpleegd, aan de grond te blijven en een static show te geven om het gat op te vullen tussen het vertrek van de ballonnen en de lasershow en nightglow. Toen we terug liepen vanuit de VIP tent waar we de inwendige mens even weer hadden bijgevuld, waren we getuige van een bijzonder moment. Een groep mensen stond bijeen op het veld. De organisatie en loco-burgemeester Gerrit Tijmensen hadden al een aantal personen bedankt voor hun bijdrage aan deze fiesta waarna plotseling de volle aandacht ging naar

Ben Bläss, die daar even niet op gerekend had. Tijmensen roemde in zijn toespraak veelvuldig de kwaliteiten van Ben, hij stond immers aan de wieg van de Internationale Ballonfiesta Barneveld. Ben is ontzettend goed in het regelen van zaken en heeft zich ook vaak ingezet voor de gemeente. “we kunnen spreken van iemand

die zich voor de samenleving bijzonder heeft ingespannen” aldus de Loco-burgemeester waarna hij de bekende woorden uitsprak “Het heeft Hare Majesteit de Koningin behaagd" . . . . Er schoot een brok in mijn keel . . . Ben kreeg een lintje, waanzinnig !!!! Op datzelfde moment krijgt ook Ben in de gaten wat er aan de hand is en slaat zichtbaar aangeslagen een hand voor zijn ogen. “Ik benoem u hierbij tot ridder in de orde van Oranje Nassau”, waarna het bijzondere kleinood werd opgespeld. Op dat moment krijgt Ben een staande ovatie van het publiek en lopen onder de groep vrienden en familie die hem omringen de emoties even op. Vreugdekreten vullen de Barneveldse omgeving, ik gooi er nog een paar “Yahooo”s uit, kijk Monique aan die naast me staat en zie ook in haar ogen een vochtige waas. Ben wordt door 2 sterke kerels op de schouders genomen, ik slaag er nog net in om hem

bij de hand te pakken en te feliciteren, waarna hij in een gereedstaande bus wordt gestopt voor de ereronde langs het publiek. “Het overkomt me niet vaak dat ik stil ben, maar nu heb ik even geen woorden”, sprak Ben. Aan de static show namen naast de “Haan” ook diverse oude ballonnen deel die niet meer luchtwaardig waren

en enkele modelballonnen. Tevens reden er een groot aantal prachtige oude vrachtauto’s het veld op, waaronder een schitterende Mack. Erwin Pellegrom ging de oude “Nivea” opzetten, een heerlijke lucht kwam er uit die zak. Ik kon het niet laten om Nienke er even midden in te gooien.  Daarna werd het “Varken” klaargelegd voor de nightglow en alvast de scheurbanen dicht gemaakt. Hiervoor was het nodig om de ballon gedeeltelijk koud te inflaten. Voor de lasershow echter moest alles plat liggen en hadden we een hoop werk om op handen en voeten de lucht er weer uit te persen. De lasershow werd gevolgd door een mooie nightglow en zo was het alweer knap laat toen we aan de terugreis naar huis begonnen. Dit was de enige avond dat we geweest zijn maar Frans voorzag me keurig van alle Barneveldse Kranten die tijdens de fiesta verschenen. In één daarvan wordt een “grappig” incident vermeld. Een

ballon landde bij Voorthuizen. De piloot had van tevoren met een passagier aangesproken dat deze na de landing uit de mand zou stappen en zou assisteren om de ballon plat te trekken. Deze opdracht werd echter door 4 passagiers tegelijk opgevat als hun taak met als gevolg dat de ballon direct weer opsteeg na dit

gewichtsverlies, de passagiers beteuterd kijkend achterlatend. De resterende ballonvaarders hadden geluk, hun vaart ging nog helemaal over Voorthuizen heen, alwaar de andere 4 passagiers ook snel ter plaatse waren, maar nu met de volgwagen. Zaterdagochtend maakte men een speciale start. 18 ballonnen gingen omhoog met de bakjes gevuld met vele vrijwilligers. “We zijn super tevreden” aldus voorzitter Frans Hars. Een totaal aantal bezoekers van 21.000 zagen de ballonnen vanaf de koeweide opstijgen. Hars kijkt alweer reikhalzend uit naar het volgend jaar. “Er was tijdens de fiesta een buitengewoon ongedwongen sfeer”. Ben Bläss was ondertussen al weer in onderhandeling met een bijzondere special shape voor de volgende fiesta.   


Bennie Bos 

    

15

Spotters Corner


Alle nieuwe ballonnen op een rijtje

    

Een nieuwe serie Warsteiner ballonnen gebouwd door Ultra Magic. Alle 4 voor Duitsland en van het type

M-120. De ballonnen heb ik inmiddels al tijdens de Warsteiner Internationale Montgolfiade mogen aanschouwen. Ze zijn daar ook gedoopt. Het is de nieuwe serie mixjes van Warsteiner, ik vond persoonlijk de Warsteiner Cola het lekkerste. 60 % bier met 40 % cola. In Nederland nog niet verkrijgbaar.

    

Foto: gebroeders Buyle

Cameron N-105, Belgie OO-BHY

Ultra Magic H-65

Lindstrand 120A, Finland

    

Ultra Magic Duo hopper, Duitsland

Firefly 140, USA

Kavanagh D-84, Australië

    

Schroeder 30/24, Belgie

Gino Ciers, OO-BDQ

Lindstrand 400A, Engeland

    

Libert L3000, Belgie

Jos Ruymen, OO-BQO

    

Kubicek BB45, Oostenrijk

Kubicek BB42Z, Duitsland

Kubicek BB26, Japan

    

Ultra Magic M-77

    

Schroeder 40/24, Nederland

PH-NFR BallonXperience

Lindstrand 105A, Zuid-Afrika

  

    

Lindstrand 120A, Duitsland

Kavanagh E-240, Australie

Lindstrand 77A, Japan

   

Kubicek BB42Z, Polen

Ultra Magic M-130, Zwitserland

Kubicek BB30Z, Tsjechie

    

16

Lekker mandje !!!!


Tekst en Foto: Kubicek Balloons

    

Voor een belangrijke klant in Duitsland maakten wij deze bijzondere mand. Op speciaal verzoek brachten we zacht leer aan op de bovenrand wat we ook gebruikten voor de covers van de pole’s. We maakten speciale bekleding rondom de binnenkant van de mand, en ook op de bodem zit zwart leer. Enkel de ritsen in de covers zijn rood. Over het algemeen geeft het een geweldige indruk, de mand ziet er zeer luxe uit, een beetje rebels. Het geeft een beetje het gevoel wat je bij een luxe auto zou hebben. 

   

   

    

    

Kubicek Balloons

    

17

Gezinsuitbreiding bij Excellent Ballooning


Tekst en Foto's: Ri-Ja Voortman

    

Wij altijd maar denken dat een ballon vrouwelijk is. Maar waarom eigenlijk? Het bewijs is geleverd. Maar er moet toch ook een mannelijke ballon rondvaren. Wat is er namelijk gebeurd? Tijdens het Achterhoek Magazine Ballonfestival in Zeddam op 20 augustus jongsleden waren we getuige van de geboorte van twee miniballonnen. Op het startveld met allemachtig veel publiek er omheen stonden daar de PH-OLE,
PH-OHE en PH-OBE van Excellent Ballooning in volwassen formaat en twee PH-OJEtjes in het klein. Omdat de kleintjes sprekend lijken moeten we wel aannemen dat ze geboren zijn uit twee van deze drie ballonnen. Voor felicitaties/informatie kun je terecht op www.luchtballon.nl

Ri-ja Voortman

    

18

Oudste passagier ter wereld (103)


Tekst en Foto's: Stefan van den Dungen

    

De ballonvaart was op 1 september 2005. Na enkele malen uitgesteld vanwege het weer, was dat dus de dag. Ik ben nog nooit zoveel met het weer bezig geweest als die dag. Eind van de middag zou er nog een frontje doorkomen met de nodige neerslag. Die viel tussen 4 en 6 uur, daarna klaarde het wat op en ging de wind ook wat liggen. Het gebied was ook supergoed, we zouden ten noorden van Oss komen wat bekend staat als 1 grote polder met grote weilanden. We stegen op en Janus van Herpen riep hard naar beneden:"Als de poort open staat dan blijf ik boven!" Vervolgend over Rosmalen, Nuland en ten noorden van Geffen werd de landing ingezet. Achter een rij bomen zodat we bij wijze van spreken een doos eieren onder de mond konden leggen. Erg blij was ik dus met deze condities want je moet er niet aan denken om met 8 tot 12 knopen grondwind te moeten landen met deze prominente passagier. Na

de landing uiteraard champagne, al had de beste man liever een jonge Klare gehad! Ik was erg onder de indruk van de conditie van de man die eigenhandig de mand wilde verlaten en dat dus ook deed. Om een

indruk te geven, Janus was 38 jaar toen de tweede wereld oorlog uitbrak, het eerste vliegtuig, de man op de maan, de eerste televisie, niks geen auto's maar paard en wagen. Noem maar op, het was voor mij een eer om die man aan boord te mogen hebben! Iedereen mag het weerleggen, ik heb geen onderzoek gedaan maar ik neem aan dat Janus van Herpen met zijn 103 jaar de oudste 'ballonvaarder' ter wereld is geweest. Je zal van goede huize moeten komen om deze man te verslaan, ik ben benieuwd of er dus nog 104-jarigen de lucht in gaan. Gespeend van de nodige humor was Dhr van Herpen ook niet, zijn vriendin ( 86 ) was ook bij de landing en Janus stoot me een keer aan en zei tegen me met een knipoog:"Ze mag er nog best zijn he...". Groeten vanuit Schijndel.

    

Stefan van den Dungen

    

19

Ballon over lichtmast


Tekst: Blik op Nieuws, Foto: Telegraaf

    

Maandagavond 15 augustus rond 21.30 uur werd de brandweer gealarmeerd voor een ballon in een paal.
Bij aankomst, bleek een hete luchtballon in de lichtmast te hangen op het terrein van het bedrijf Chep pallets gelegen op een industrieterrein aan de Morsestraat in Tiel. De piloot van de ballon heeft hoogstwaarschijnlijk niet goed zijn landingsplaats kunnen inschatten, omdat het al behoorlijk donker was. Alle inzittenden kwamen met de schrik vrij. De brandweer heeft de ballon met behulp van een hoogwerker van de lantaarnpaal gehaald.




Blik op Nieuws

    

20

One Day Fly


Tekst: DBCC, Foto: Bennie Bos

    

Ken je dat gevoel: een eendagsvlieg te zijn? Nee, doe dan mee met de DBCC One Day Fly. De winnaar voor een dag is een echte eendagsvlieg! Op 24 september 2005 hoopt Henk Lubbers wederom een One Day Fly te organiseren. Bij slecht weer zal 8 oktober als uitwijkdatum gebruikt worden. Als locatie is gekozen voor Buren in de Betuwe / het Gelderse rivierengebied. Vanuit de blokhut in het plantsoen in Buren wordt de wedstrijd uitgezet. Dit is al eerder als startlocatie gebruikt bij voorgaande One Day Fly's. Het inschrijfformulier is HIER te downloaden. Voor meer informatie kun je via email contact opnemen met Henk Lubbers. Observers die deze dag willen assisteren kunnen zich aanmelden bij Berend Jan Floor.

DBCC

    

21

Tapijten met ballonmotief


Tekst en Foto's: Turkish Carpets

    

Turkish Carpets heeft een nieuw product op de markt dat we onder de Belgische en Nederlandse ballonvaarders, crew en fanaten bij wijze van proef willen introduceren, vooralleer we op de Europese markt gaan. Turkish Carpets exporteerd geregeld tapijten naar Europa, maar deze zijn wel heel speciaal.
Via hotair.nl willen we onze producten nu promoten en speciaal voor alle lezers geven we een korting van 10 % bij aankoop van het pakket. Dit pakket omvat een "Kilim" van 140 bij 200 cm met ballonmotief, een buisvormige kussenovertrek van 45 cm en een rechthoekig kussenovertrek van 45 bij 45 cm.

    

    

Dit alles voor de schappelijke prijs van 50 euro plus verzendingskosten. Het pakketje wordt tot aan de deur geleverd met cargo. De kilim en kussenhoezen zijn verkrijgbaar in volgende kleuren: rood, donker blauw, licht blauw, purper en bruin. Telkens gevarieerd met cremekleur. Voor bestellingen stuur je een emailtje naar Turkish Carpets. (kan in het Nederlands) Een mooi cadeautje voor je piloot of je crew. En uiteraard moeten de verzamelaars dit in huis hebben. Turkish Carpets

    

22

De Koe in actie


Tekst: Dirk Cooreman, Foto's: Johan de Jong

    

Enkele dagen voor onze kapelfeesten hun 5e jubileum vieren, springt om 04.30u de wekker aan en dit is het sein om een lange tocht te maken naar Friesland. Stipt om 05.00u staan 3 buren uit de wijk Ekelbeke (Hamme-Zogge) samen in de voortuin bij aannemer Dirk. Nog wat materiaal uit de laadruimte, een stevige

borstelbeurt van de wagen en wij zijn weg! Donker, slaap in de ogen, maar met volle moed… Weinig verkeer in Antwerpen en snel de grens over in Meer. Net voor de grensovergang staat een “zwaantje” in de middenberm. Ik zeg nog tegen Dirk, onze chauffeur – en eigenaar van het voertuig – “ze zijn hier behoorlijk streng met de snelheidscontroles… Ja ja kreeg ik als antwoord. Vijf minuten later rijdt datzelfde zwaantje ons voor en een rood licht gebood ons te “volgen” naar een nabij gelegen parkeerplaats. Hallo, we zijn in “Holland” en direct tegengehouden door de Koninklijke Marechaussee! Wisten wij dat je met een grote aanhangwagen niet meer mag rijden dan 80 km/h? Wij vlot de grens over met 120km/h! In het begin wat onbeleefd en overbluffend, maar de collega’s “zwaan”, zagen dat we er nogal lief uitzagen en vertelden ons dat het “hier” anders is dan in België. Paspoort moesten we

afgeven. Nou breekt mijn klomp man! Het doel van onze reis? Wel eh…we gaan een koe ophalen in Friesland! Een wat? Na dit verduidelijkt te hebben, begonnen deze Nederlandse rijkswachters mee te gieren van het lachen en we mochten zonder bekeuring verder! De rit was lang, de mist dik maar de zon priemde boven

Flevoland en wat later boven Friesland. Wat hebben ze hier water, koeien, schapen, bruggen en mooi onderhouden wegen! 4 uur later rond 9 uur komen we aan in Joure. Even zoeken en we zien in het centrum enkele ballontrailers staan. Voor het huis van Herman (de eigenaar van de koe) staat o.a. de Bassie en Adriaan ballon. We zitten goed en bellen aan. Eerst een “bakkie koffie” met koeken. Geweldige ontvangst en zeer lieve mensen hier in het noorden. Vervolgens nam Herman ons mee naar zijn bedrijf waar we voor het eerst de koe zagen. Het is te zeggen… Eerst wat tafels en stoelen aan de kant voor we een ijzeren karretje zagen waarin een hele hoop stof lag! De hele boel opgeladen en terug naar de “Vlaanders”? We zouden geen Belgen zijn mochten we de lokale specialiteit niet meenemen. Een lekkere Berenburg in de lokale slijterij! Op de terugweg eerst Olen aangedaan waar de crew van

Bart Geeraerts ons nog 4 extra shapes in de wagen laadt. De voetbal, de Orangina, de Helix-kan en de Jumbo. Wij zijn meer dan waarschijnlijk overladen, maar komen na 14 uur thuis. Zondag rond de middag rijden we de ballons de weide op en dan is het aan Bart om dit gigantische gevaarte recht te zetten. In het begin

behoorlijk wat wind, maar we zien toch al iets van de koe, maar helemaal recht komt ze niet. Wachten tot de avond en tot de wind valt… Ondertussen worden de overige shapes rechtgezet door bevriende piloten en dit gebeuren wordt met argusogen gevolgd door spotters en publiek. Ja, zelfs enkele Friezen staan hier op de weide! Bart zien we even later terugkomen in de tent, dorstig en vuil! Maar dan krijgen we toch wel enig spektakel. De koe zet zich opnieuw recht, zij het met veel moeite want haar poten liggen compleet door elkaar. Met man en macht wordt gewerkt om het gevaarte in normale vorm te krijgen. Poten worden gevuld met koude lucht en continu wordt er gestookt met warme lucht. Dit is immens. Woorden schieten tekort. Je kan dit uitleggen aan je buurman, maar wanneer hij dit ziet valt zijn mond meer dan open! De koe “staat” er bijna voor de volle 100%, maar op het laatste moment opent één of andere scheurbaan. Het was bijna gelukt!  Even later krijgen we de eerste foto’s onder ogen van enkele spotters en we konden zien dat de koe voor 90% rechtstond. Voor de rest leek het alsof ze als een dartel veulen rondhuppelde in de buurt van ons kapelletje. Het rechtzetten is één, het terug inpakken een volgende job! Het merendeel van de helpers had een acuut tekort aan drank van het zware werk. Samen met Luc en Donald Buyle hebben we het gevaarte ingepakt en hebben we op de meest extreme manier de koe “besprongen”! We kwamen haast niet meer bij van het lachen! Wie vertelde er ook weer dat de koe stonk en vol

schimmel zat? Wel het is waar, maar na zo’n stunt ruikt dit zelfs hemels! Dank aan iedereen die er was en die heeft geholpen. Dank aan de spotters en zeer zeker aan de piloten en crew die meewerkten aan dit evenement! Volgend jaar gaan we er opnieuw voor. Weer een stunt! Iemand een idee wie of wat we nu naar hier kunnen halen? Groeten Dirk Cooreman Organisator kapelfeesten.

    

23

Oldtimer Special Shape Meeting


Tekst: Bart Geeraerts, Foto's: Thierry Demeester

    

Na het geweldige succes van de old timer ballons tijdens de Kapelfeesten in Hamme (België) vorig jaar, besloten de organisatoren om dit jaar een vervolg te organiseren. Na lang overleg werd er gekozen om een eerste old timer special shape meeting te houden tijdens hun jaarlijkse kapelfeesten. Vier ballons uit mijn

eigen ballonverzameling en het Iduna varken van OBCB zouden alvast te zien zijn op zondagnamiddag. Vier ballons zelf rechtzetten zou misschien wat te zwaar zijn, dus werd er een oproep gedaan via het ballonforum. Al snel waren er enkele piloten bereid om te komen helpen. Omdat de organisatie het groot zag werd er ook een oproep gedaan naar piloten met een eigen oude special shape. Herman Kleinsmit van Flying Balloon Compagnie reageerde direct en stelde de welgekende PH-KOE ter beschikking. Vorig jaar werd deze nog eens onder het stof weggehaald en rechtgezet tijdens de ballonmeeting in Joure. Van verschillende personen kwamen er reacties en verhalen over dit grote beest: zowel over hoe complex de ballon wel is en hoe het gesteld was met de geur van de ballon. Het zou voor ons en de organisatie een echte uitdaging worden om deze ballon recht te krijgen. Enkele weken voor de

meeting vertrok Dirk Cooreman van de organisatie richting Joure om de koe op te halen. Zij vertrokken om 5 uur s’ochtends want Joure ligt niet echt bij de deur. Na een vermoeiende reis en toch wel even zoeken kwamen zij aan bij Herman waar ze zeer goed werden ontvangen. De koe werd opgeladen en er werd terug

naar België gereden. De volgende halte was bij ons thuis, waar de andere specials moesten opgehaald worden. Omstreeks 17u arriveerden zij in Olen en nadat alle specials in de auto werden gelegd konden zij hun vermoeiende tocht verder huiswaarts zetten. De grote dag zelf begon zeer goed. In de voormiddag geen zuchtje wind en de voorspellingen voor de namiddag vielen ook goed mee. Vol goede verwachtingen vertrokken wij naar Hamme. Ter plaatse waren de collega’s van OBCB er al en begonnen we direct met het klaarmaken van de koe. Dit was gemakkelijker verteld dan gedaan. Met man en kracht werd de ballon uit de speciale aanhangwagen gehaald. En toen lag hij daar. Een grote hoop stof waar het begin en einde zoek van was. De kabels werden aan de mand gekoppeld en toen stonden we daar. Met behulp van de vele spotters en andere crewleden werd er gediscussieerd

over welke kant waar moest liggen en uiteindelijk werd beslist om het hoofd rechts te leggen en de staart links. Verschillende keren werd de ventilator gebruikt om de ballon een beetje op te blazen en zo de ballon uit de knoop te halen. De poten werden onder de zware ballon uitgetrokken en op de juiste plaats gelegd.

Uiteindelijk werd beslist om het ventileren te stoppen want er kwam net iets te veel wind op om deze reusachtige ballon recht te zetten. Stijn Staelens besloot als eerste om ondanks de wind die er was toch een poging te ondernemen om de Orangina recht te zetten. De ballon kwam langzaam en mooi recht maar begon na een tijdje toch van links en rechts te bewegen onder het moto: SCHUDDEN VOOR GEBRUIK. De eerste special stond recht en al snel voelden ook de andere piloten het kriebelen. Even later stond de Helix Oil can recht met als piloot Frédéric Rosseneu en de Nederlandse voetbal met als piloot Jan Thijs. Stijn kreeg nog niet genoeg en besloot dan maar het Iduna spaarvarken van OBCB recht te zetten. Samen met de Virgin 747, met als piloot Lenny Cant, stonden deze 2 prachtige ballons naast mekaar recht. Ondertussen was de wind een beetje geminderd en werd het stilaan tijd om zelf het

luchtruim te kiezen met de winnaars van de plaatselijke tombola. Stijn had zelf geen vaart en hij was bereid de koe verder onder zijn hoede te nemen. Ook Frédéric maakte ondertussen zijn eigen ballon

vertrekkensklaar. Na zijn opstijgen passeerden enkele andere ballons die opgestegen waren in Waasmunster het terrein. Ondertussen waren de winnaars gearriveerd en konden we opstijgen met de kleine wesp. De koe was ondertussen meer dan half gevuld en langzaam en met veel moeite kwam de ballon recht. Helaas kregen zij de ballon niet voor 100% gevuld, maar het was alleszins een prachtige ervaring voor zowel de piloten, spotters en toeschouwers. Na het vermoeiend inpakken werd er nog een oude gewone ballon bovengehaald. Namelijk de OO-BCM, waar Dirk Cooreman zelf nog mee gevaren heeft. Bij deze willen wij iedereen die meegeholpen heeft bedanken en uitnodigen voor de volgende editie in 2006. De koe zelf blijft voorlopig nog even in België en zal binnenkort nog eens bovengehaald worden op een rustige dag.

Bart Geeraerts

    

24

Warsteiner Internationale Montgolfiade


Tekst en Foto's: Bennie Bos

    

Achteraf was ik zeer gelukkig dat ik het wassen van mijn auto even had uitgesteld tot na ons bezoek aan de 15e editie van de Warsteiner Internationale Montgolfiade in het Duitse Warstein. Volledig bruin van het vele stof op de enorme parkeerplaats was de wagen na het eerste weekend. Die kleur was wel weer uit te wissen,

maar dat is niet te zeggen van de vele indrukken die we hebben opgedaan in enkel 2 dagen op dit grote ballonfeest. De fiesta spreidt zich uit over 10 dagen, met als toppers de beide weekenden, het tweede weekend zelfs met veel prachtige special shapes. Men verwachtte tijdens deze montgolfiade weer 200.000 bezoekers te trekken. De Warsteiner bierbrouwerij is volgens mij de grootste ballonsponsor ter wereld. In alle landen maar vooral in Duitsland varen vele ballonnen, maar ook heteluchtschepen en gasballonnen, met dit logo. Aangezien het laatste weekend er voor mij niet in zat in verband met mijn werk, gingen we uiteraard direct aan het begin van de meeting waarbij we vergezeld werden van tropische zomertemperaturen. Tja, en dan is het prachtig weer en staat er nog een behoorlijke wind te blazen over het grote startveld. Ondertussen hadden zich heel veel toeschouwers verzameld lang

de randen en bouwden de teams geheel op hun gemak de mandjes op, de rode vlag hing nog aan de vlaggemast te wapperen. Crewleden lagen lekker tegen een grote bult ballonstof aan geleund met hun blote bakkes in de zon te braden. Piloot Rainer Keitel geeft een TV interview over zijn speciale mand, tegenover

hem zitten 3 jeugdige gehandicapten in hun rolstoel te glunderen. Zij gaan vanavond mee in de speciaal geprepareerde mand waarin 3 vaste stoelen met veiligheidsgordel zitten gemonteerd.Voor de wedstrijdpiloten was er een apart evenement georganiseerd, Paraballooning. Ik zal even kort uitleggen wat dat inhoud. De piloten varen altijd als eerste naar het startveld waar hun eerste doel ligt, een Fly-In dus. Hiervoor dienen ze zelf een zo gunstig mogelijke startplaats te zoeken op een voorgeschreven minimale afstand. Deze jongens malen niet om een beetje wind en hebben daarbij natuurlijk de mogelijkheid om een beschutte startplaats te zoeken. Aan boord van de ballon is een parachutist en deze moet zo dicht mogelijk op het doelkruis landen wat op het hoofdveld ligt. Daar vlak naast ligt een ander kruis wat voor de ballonpiloten bestemd is. Het is niet de bedoeling dat

de ballonnen na het afzetten van de para’s als een speer naar beneden donderen om een marker op het kruis te gooien. Hun doel is namelijk een virtueel doel, op 4000 voet hoogte recht boven het kruis, gemeten door een logger. Elke afwijking van die hoogte is mindering in de te behalen punten. Hierna varen de ballonnen

door naar het volgende doel. Voor de para’s is het natuurlijk leuk om op het hoofdveld te landen, maar ik had liever de wedstrijdballonnen zien stoeien om laag boven het veld terecht te komen. Op het moment dat op het tweede veld, waar alle heteluchtballonnen klaarlagen om te starten, de groene vlag werd gehesen, waren de wedstrijdballonvaarders al in aantocht. De Nederlandse Bad Boys ballon probeerde als eerste weg te komen maar moest zijn poging staken omdat de wind nog te sterk was. Nog geen 5 minuten later stegen er vele andere ballonnen op. Het veld is nogal looiend en het bleek dat alle ballonnen die op het gedeelte in de buurt van de Bad Boys ballon lagen problemen hadden met de wind, waarschijnlijk maakte deze daar toch een versnelling. De lucht wordt gekleurd in allerlei vrolijke kleuren, met opvallend veel geel, de kleur van de vele aanwezige

Warsteiner ballonnen. Een prachtig gezicht waarbij de ballonnen snel na elkaar de lucht in schieten. Enkele ballonvaarders zien de wind niet zitten en ruimen de ballon weer op. Op het eerste veld scheren de para’s al naar beneden op weg naar hun doel, alwaar ze worden opgewacht door de Belgische Marnix, wie kent hem onderhand niet. Hij heeft tijdens deze meeting de taak van meetofficial toebedeeld gekregen.

   

   

Aangezien het doel niet al te best zichtbaar was omdat het met rode verf op het veld gespoten was, had hij er een knalgele doek overheen gelegd, die hij op het laatst wegtrok, als een soort veredelde stierenvechter. Er was een veel mooier meetsysteem aanwezig maar dat kon alleen gebruikt worden door para’s die een

chute gebruikten waarmee ze rechtstandig konden landen. Dit hebben we, nadat alle ballonnen vertrokken waren nog even getest. Een grote opblaasbare schijf met een diameter van pak hem beet 3 meter met in het midden een electronische meetschijf. Nienke en ik hebben allebei getracht met onze hakken op het exacte midden te springen waarbij Marnix de afstand kon aflezen op een kastje. Met mijn grote voeten scoorde ik 9 centimeter en Nienke versloeg mij met gemak met een score van 1 centimeter. Ondertussen gaat het donderend geweld van opstijgende ballonnen onverminderd door. De Nederlandse Tweety wordt volgeblazen waarbij de crew aan de toplijn zich ergerd aan de vele loslopende kleine kinderen die waarschijnlijk denken dat het hier één grote speeltuin is en alle gevaren aan zich voorbij laten gaan. Eén van die koters probeerd steeds onder de half geinflate Tweety te

kruipen waarbij een crewlid hem stevig bij de armen pakt en heel duidelijk maakt dat dit levengevaarlijk is. We weten allemaal dat een kind onder de stof gauw in paniek kan raken en al heel snel zonder lucht kan komen te zitten. Het is taak van de crew om hierop te letten maar veel meer een zaak van de ouders die geen idee

hebben wat hun kinderen uitvreten. Het wordt nu een gezellige boel, veel toeschouwers lopen vanaf de zijkanten het veld op. Vanaf het looppad tussen de twee startvelden is er scherpe pasjescontrole, terwijl men aan de resterende zijden zeer eenvoudig op het veld kan stappen. Als alle 120 ballonnen zijn vertrokken bouwt Arnold Hanspeter uit Zwitserland zijn Warsteiner heteluchtschip op. De gondel die hier onder zit is het eerste model 4 zitter wat door Gefa Flug gebouwd werd. De TV ploeg wordt in de gordels gesnoerd en maakt nog wat luchtopnames van . . . ja, waarvan eigenlijk, de ballonnen waren al vertrokken. Later hebben we nog behoorlijk zitten zweten om dat ding weer in te pakken. Dat de wereld heel klein is bleek wel toen ik piloot en crew mijn kaartje gaf. “he, ik heet ook Bennie en komt ook uit Emmen”. Maar dan wel het Emmen wat naast het Zwitserse Luzern ligt. Toeval bestaat niet.

Ondertussen werd er een podium opgebouwd voorzien van diverse roterende schijnwerpers voor de komende nightglow. 19 ballonnen bouwden na terugkomst van de vaart hun zaakje weer op voor het publiek wat nog lang geen zin had om naar huis te gaan, wat wil je ook, met zoveel bier en bratwurst binnen handbereik. De

muziek was speciaal gecomponeerd voor deze Montgolfiade. 5 nummers bracht men ten gehore terwijl de piloten er vrolijk op los fakkelden en bij het laatste nummer werd er live viool gespeeld door Caroline Burghagen. Peter Hausman showde zijn nieuwe Warsteiner DUO hoppertje door met deze aan een touw omhoog te gaan. De volgende ochtend was het alweer zeer vroeg feest, Om half 6 ontbijt in de grote tent met croissants en worstjes en daarna het veld weer op want het was vaarbaar weer. De wind was een stuk minder als de avond daarvoor en maar liefst 90 ballonnen maakten daar gebruik van.Toen de paraballoons weer in het zicht kwamen schrok ik wel even van de wind op bepaalde hoogte. Blijkbaar zat er een windlaag tussendoor met veel snelheid want enkele piloten hadden een zeer hoge snelheid. Sommigen slingerden zelfs in de lucht heen en weer, waarschijnlijk doordat ze net van de ene windlaag in

de andere kwamen. Overdag moesten we ons maar even zelf vermaken en besloten we een lange wandeling te gaan maken in de omgeving. Warstein kent veel steengroeves en we troffen aan de oostkant van de enorme parkeerplaats een diepe groeve aan die al jaren gesloten was en waarin al weer veel beplanting was gaan groeien. Er zat een groot hek omheen maar we vonden een plek waar we door konden. We daalden af in de groeve. . .  wat een prachtig stuk natuur met vele rotsblokken, bijzondere planten en mosgroei.

  

   

Sporen van reehoeven leiden naar beneden waar een groot natuurlijk meer was ontstaan. De beesten gebruikten dit waarschijnlijk als drinkplaats. Langs de steile wanden cirkelde een enorme roofvogel. Een oude dieselpomp stond weg te roesten tussen de struiken. Een locatie om van te dromen, als ik ergens een huis

zou willen bouwen, dan was het hier, wat een heerlijk oase van rust. Via een andere weg verlieten we de groeve en troffen de achterkant van een waarschuwingsbord. We waren lekker illegaal bezig geweest, dat was duidelijk. Die middag verschenen er twee grote vrachtwagens van de firma Linde met waterstofgas.  Jawel, het programma beloofde voor vanavond ook een aantal gasballonnen. De para’s kregen nog de gelegenheid om wat oefensprongen te maken, de helikopter landde midden op het veld om hen op te pikken. De gasballonnen zouden rond 16.00 uur beginnen met gasvullen en om 20.00 starten, van enige actie was echter nog geen sprake. Ik sprak met Willie Eimers en hij vertelde me dat hij eerst nog eens even met de meteo wilde bellen. Het probleem was simpel, als men vroeg startte kwam men met deze windrichting boven Nederland op het moment dat het nog donker zou zijn en voor een nachtvaart

had men in ons land geen toestemming. Ondertussen was de hetelucht briefing afgelopen en stond het andere veld alweer vol met ballonwagens. Peter Hausman scheurde als Fiestaleider met zijn Quad heen en weer tussen de ballonnen. Een werkelijk schitterende blauwe lucht en een redelijk windje, mooier kon het

niet. En weer onstond er een georganiseerde chaos op het startveld, waanzinnig mooi om te zien. Je weet niet waar je moet kijken. Er waren launchmasters aanwezig maar ik had het idee dat iedereen opsteeg als hij het zover had. Ik rende wat heen en weer om de mooiste shots te vangen. De Sales Manager van Lindstrand Balloons, Mike Webb, was aanwezig met de ballonmand met doorzichtige bodem en toen hij vertrok probeerde ik een foto van de onderkant te maken, wat een raar gezicht. Ook ditmaal stegen weer minimaal 120 ballonnen in het luchtruim. Willie Eimers wist inmiddels wat hij ging doen. Samen met de ballonnen van Astrid Gerhart en Heinrich Brachtendorf besloot hij tegen 21.00 uur te startten en dan een aanwezige zuidelijke stroming op grotere hoogte te pakken en zo richting Zweden te drijven. De andere 4 ballonnen zouden dan rond 01.00 uur vertrekken en de stroming naar het westen

oppakken en niet voor daglichtperiode de Nederlandse grens bereiken. De enigste witte Warsteiner ballon ter wereld werd aangesloten op de gasslangen waarna het vullen werd gestart. Al vrij snel stond de beauty overeind. Het Warsteiner heteluchtschip koerste een aantal keren op 10 meter afstand achter de gasballon langs, dit vond ik een onverstandige move, een windvlaag zou het schip tegen de vullende gasballon kunnen drukken. De zon gaat onder, het wordt donkerder en de andere gasballonnen komen stuk voor stuk overeind.

  

  

Als de verlichting rond het veld aangaat, ontstaat er een prachtig plaatje en kan ik een aantal mooie foto’s maken. Even later is het dan zover, de spierwitte Warsteiner wordt vlak voor het publiek neergezet, een aantal zandzakken worden verwijderd en er wordt, door simpelweg even los te laten, getest of de ballon genoeg opwaartse kracht heeft. Claudia, de vrouw van Willie vliegt hem nog een keer om de nek, zijn kleinkind zegt nog één keer “Gluck ab opa” en Willie en co-piloot worden toevertrouwd aan de donkere nacht.

 

  

De ballon verheft zich, iedereen roept hem na “Gluck ab Willie” en langzaam glijdt de ballon, prachtig beschenen door een felle schijnwerper, richting het westen. De mannen zwaaien uit alle kracht en als even later de schaduw van de mand met de zwaaiende armen over de witte ballon glijdt, heb ik het kippenvel op de rug . . . .  wat een heerlijk moment.   Bennie Bos

    

25

Tot Slot


Tekst: Bennie Bos, Foto's: Andre van der Meulen en Bennie Bos

    

Ik hoop dat je al een beetje bent gewend aan de nieuwe look van HOTAIR.NL Hiernaast zie je een foto gemaakt door Andre van der Meulen tijdens de tour met het Festo luchtschip in de Baltische staten. Op het "Ballooning Pictures" gedeelte vind je nog vele nieuwe foto's van de ballonfiesta's in Borken, Barneveld en Oldenzaal. De navigatie daarvoor vindt je aan bovenrand van de website. De foto's van Warstein komen later. In het vorige verhaal vertelde
ik over de gasballonstart van Willie Eimers. Hij is uiteindelijk na een vaart van 60 uur geland aan de Russische grens in Finland. Een vaart van 2000 kilometer. De mand en ballon zijn op transport via de trein gezet en Willie en co-piloot zijn met het vliegtuig op Schiphol geland. Toch nog in Nederland geland !!! Er gaan geruchten over de oud-directeur
van Cargolifter, het bedrijf wat zich lang bezig heeft gehouden met zeppelins, maar uiteindelijk bankroet

ging. De man zou bezig zijn fondsen te werven om het bedrijf opnieuw op te starten onder de naam CL Cargolifter. De eerste in Nederland ingeschreven ballon, de PH-BEN uit 1970 is uitgeschreven uit het register.

De ballon was ooit al eens gerebuild en mocht nog varen, nu dus niet meer. De oudste nu nog ingeschreven ballon in Nederland is de PH-JEF uit 1978. Wist je dat de JEF de eerste IKEA ballon was in Zweden!!! Volgens Pieter maakt deze ballon ongeveer 5 vaarten per jaar en kan er nog 200 maken, dus de ballon kan nog wel even mee. Voordat het nieuwe vaarseizoen zal beginnen, zal Kubicek Balloons de nog krachtigere, en momenteel nog naamloze nieuwe brander in productie nemen. Er zijn al veel testvaarten gemaakt met de nieuwe brander. De brander zal met zowel liquid als vapour pilots leverbaar zijn. Ik heb hem in de fabriek al mogen aanschouwen en moet zeggen dat het er zeer professioneel uitzag. Een foto mocht ik helaas niet maken. Als laatste foto de PH-LYS die onlangs bij ons in Emmen opsteeg. Artikelen voor het magazine zijn zoals altijd weer welkom via het bekende email

adres: info@hotair.nl Het is vanaf nu ook mogelijk om een MSN verbinding te maken via info@hotair.nl

Ik zie met plezier jullie reacties tegemoet. Vriendelijke groet, Bennie Bos