Uitgave 70 - Maart 2008 - Jaargang 6

1

Gefa-Flug, een bedrijf met passie

Tekst en Foto's: Bennie Bos, Foto "Adler": Gefa-Flug, Visual: Jon Radowski

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten ben ik niet alleen verzot op ballonnen maar gaat mijn sympathie ook zeer uit naar luchtschepen. Ik was dan ook bijzonder verheugd met de uitnodiging van Karl-Ludwig Busemeyer, Mucky voor vrienden. Geboren op 21-08-1953 in Rheine in de Duitse deelstaat Westfalen. Mucky is de directeur van Gefa-Flug, het enige bedrijf ter wereld wat kwalitatief hoogwaardige heteluchtschepen kan bouwen. Er zijn er wel meer, maar aan de kwaliteit van Gefa-Flug kan niemand tippen. De bestuurbare ballon.

Men is al jaren zeer succesvol met het type AS 105 GD, een heteluchtschip met een gondel voor 4 personen. Op dit moment wordt er gebouwd aan serienummer 048 voor een klant in Rusland en dat geeft wel zo’n beetje het grote succes van dit model aan. Over de hele wereld verspreid varen deze met hetelucht gevoede

Zeppelins van 41 meter lang. Een dag voor onze afspraak stuurde Mucky mij een email: “de coffee is oog klaar”. Ik mailde hem terug dat we nog wel even moesten discussiëren over zijn Nederlandse taalgebruik. Dat weekend was ik bij mijn dochter in Maastricht voor wat klusjes. We hadden om 14.00 uur afgesproken bij het bedrijf van Mucky in het Duitse Aachen, niet zo heel ver van Maastricht. We lopen vooraf nog even door het centrum van de oude stad Aachen. Bibberende kindjes in carnavalskleding lopen over straat naar de gereedstaande bus. Het zonnetje straalt op de oude gebouwen in de binnenstad. Mucky was nog alleen op de zaak want het was zaterdag en dan is ook zijn personeel gewoon vrij. Een man van niveau, en daarmee bedoel ik niet dat hij netjes in het pak de deur open deed, integendeel, ik bedoel meer dat hij net zo’n lange slungel was als ik. De BMW Z3 voor de deur was

speciaal voor zijn lengte omgebouwd. We volgen Mucky naar de kantine waar we eerst eens even aan de beloofde coffee gaan, een goede gastheer weet hoe het hoort. Op kantoor staat een prachtig schaalmodel van de gondel, geheel identiek aan het uiteindelijke grote model. De wanden van de kleine kantine worden

gesierd door oude foto’s van spannende avonturen met luchtschepen in verre landen. Prominent aanwezig zijn de foto’s van de Adler, het luchtschip waarmee Mucky en zijn team prachtig werk hebben verricht in de Serengeti in Tanzania. Een opmerkelijk project uit 1998 met de titel “Serengeti shall never die” om het 40 jarig jubileum te gedenken van de Duitse professor Grzimek. Deze heeft in 1958, weliswaar met een licht vliegtuig, samen met zijn zoon Michael de grote dieren geteld in het Serengeti national park. Het Gefa-Flug team maakte 40 jaar later gebruik van het Adler luchtschip wat zijn nut heeft bewezen als uitstekend camera platform voor de Duitse televisie en daarbij te werk kon gaan zonder de dieren te veel te verstoren. Het project is veelvuldig in de Europese media te zien geweest en de uiteindelijke film is al vaak herhaald uitgezonden door diverse tv stations. Op een kastje staat een

massief houten grenen schaalmodel van het heteluchtschip. Dit was het eerste model wat de windtunnels in ging en nog steeds heeft dit model een behoorlijke emotionele waarde voor Mucky. “Ik moet hem toch eens een keer mee naar huis nemen en er een mooi plekje voor zoeken” zegt hij.

Reeds op jonge leeftijd was Mucky geïnteresseerd in luchtschepen. Hij studeerde in 1973 af met zijn eindproject “Mogelijkheden van transport door luchtschepen in de derde wereld”. In 1975 richtte hij de werkgroep "lichter dan lucht" op met als doel de ontwikkeling van afstandbedienbare en bemande

luchtschepen voor reclamedoeleinden en milieubescherming. In 1980 werd de firma Gefa-Flug GmbH opgericht. In 1985 behaalde Mucky zijn Engelse brevet voor heteluchtschepen. Voor zijn werk ontving hij de “Santos Dumont Airship Gold medal”, één van de hoogste onderscheidingen die de FAI, de Federation Aeronautique Internationale, toekent. Gefa-Flug werkt onder andere samen met een bedrijf wat aan de andere kant van de straat ligt. Een bedrijf wat gespecialiseerd is in allerlei metingen, inclusief windmetingen in tunnels. Deze samenwerking heeft al hele mooie vruchten afgeworpen. En die samenwerking komt van 2 kanten. Het bedrijf kreeg bijvoorbeeld de opdracht om in een tunnel waar normaal auto’s doorrijden, metingen te verrichten met vuur. Welke afzuiging moet aanblijven en welke inblaas moet absoluut uit en dat soort vragen. En zomaar even een brandje

stichten is erg ongecontroleerd en veel te gevaarlijk. De branders van Gefa-Flug boden een perfecte uitkomst. Een heteluchtschip is eigenlijk niets anders dan een soort special shape ballon met 1 groot verschil. Een heteluchtballon drijft met de snelheid van de wind en ook in dezelfde richting, daar heeft de piloot geen enkele controle over. De piloot kan enkel omhoog en omlaag. Enige “sturing” kan een piloot vinden door op een andere hoogte te gaan varen waar mogelijk een iets andere windrichting heerst.

Een heteluchtschip heeft dankzij zijn specifieke vorm, zijn aandrijfpropeller en zijn enorme roer de mogelijkheid om bij een windsnelheid tot ongeveer 12 knopen alle kanten op te sturen waar de piloot heen wil. Ook een heteluchtschip wordt gewoon in de lucht gehouden door het verwarmen van de lucht binnenin, net als bij een

gewone luchtballon. Het is ook gewoon van ballonstof gemaakt, maar dan wel volledig van Hyperlast, de stof die bij bijna alle ballonnen vanaf de evenaar tot aan de top loopt, al heet het bij de diverse fabrikanten anders. Mucky neemt ons eerst mee naar de overkant van de straat. In de eigen werkplaats worden hier de gondels gebouwd. Midden in de hal staat een groot houten bord met daarop allerlei beugeltjes, dit is de mal waarop alle gedeeltes van het raamwerk precies op maat worden gebogen. Het resultaat na noeste handarbeid is een frame van lichtgewicht buizen. Dit frame wordt daarna door een gespecialiseerd bedrijf voorzien van een poedercoating in elke door de klant gewenste kleur. Dit geeft een veel mooier resultaat dan spuiten. Daarna worden onder andere de vloerplaten, de elektrische bekabeling, de gaskranen, de tweecilinder motor met waterkoeling en de Helix ventilator

bevestigd. De brander wordt op zijn plaats gehangen, de leren stoelen geplaatst en de ombouw aangebracht. Ik vind het geweldig dat mensen vanuit niks een dergelijk mooi product kunnen maken. Daar is dan ook vele jaren aan research en ontwikkeling aan vooraf gegaan. Mucky gaat zitten op een in aanbouw zijnde gondel,

pakt het fictieve stuur in zijn handen en lacht
“broem, broem”. Mannen zullen altijd kinderen blijven. Het enthousiasme waarmee deze man met zijn product omgaat en er over verteld is hartverwarmend. Er staan nog enkele ballonmanden in de hal maar Mucky moet bekennen dat hij al een tijdje niet meer met een gewone ballon heeft gevaren. Als hij het luchtruim opzoekt, dan is het meestal in zijn eigen creatie, het product waar hij zo vreselijk trots op is, de Gefa-Flug AS 105 GD. En geef hem eens ongelijk, als ik die keuze zou hebben dan wist ik het ook wel. Elk onderdeel in de gondel wordt weloverwogen gekozen. Het uiteindelijke gewicht is erg belangrijk. Plotseling zien we iets bekends, het is de blauwe gondel van het “Festo” luchtschip van Rien. De gondel staat hier voor groot onderhoud. Alles wordt grondig nagekeken en de motor wordt gereviseerd. Mucky wil ons ook graag

nog even de kantoren laten zien. Alles spik en span, netjes en opgeruimd. We lopen weer de straat over naar het hoofdgebouw. Op één van de kantoren hangt een prachtige oude foto van wat in de volksmond een “goudvis” wordt genoemd. Eén van de eerste type luchtschepen met nog een doorgezakte buik. Het was een

4 maand durend project uit 1982 in Pakistan waar luchtfoto’s gemaakt moesten worden van de opgravingen van de 5000 jaar oude stad "Mohenjo Daro" vanuit de lucht in opdracht van Unesco in samenwerking met de Technische Hogeschool van Aachen. Het gebruikte luchtschip was onbemand en hing aan een kabel vast. Aan boord was een speciale zogenaamde 6x6 camera welke op afstand bediend kon worden. Het luchtschip hing in de wind en als het door een andere stroming wat bijdraaide had men de mogelijkheid gemaakt om de camera via een kleine motor mee te laten draaien. Opeens ontdek ik onder het tv kastje in de kantine een stapel Mecano dozen. Prachtig spul, daar heb ik als kind al heel veel leuke dingen mee gebouwd. Mucky had de dozen op de kop weten te tikken en gebruikte ze af en toe om eens snel wat voorbeelden van nieuwe ideeën in elkaar te zetten. Beneden in de productiehal treffen we rekken

vol kleurrijke rollen met ballonstof. Voor het betreden van het naaigedeelte moeten we de schoenen uittrekken. Hier ligt een gedeelte van de nieuwe Rus op de grond, serienummer 48, blauwe en witte stof al gedeeltelijk aan elkaar genaaid. Men maakt gebruik van moderne “Juki” naaimachines en ook staan er langs de

kant nog enkele oude “Singer” machientjes. Doormiddel van een dubbele naald, een speciale geleider en natuurlijk de deskundige hand van de naaister worden de stroken professioneel aan elkaar genaaid. Ze staan nu in ruste, totdat maandag de naaidames de pedalen weer vol intrappen. Tussen de bedrijven door maakt Gefa-Flug ook hele leuke inflatables. Deze kant en klare sets bestaan uit een aluminium bak met daarin een ventilator. Deze bak kan op elke gewenste plaats worden neergezet op bijvoorbeeld een beurs. De stekker in het stopcontact en de miniballon, de zuil of welke vorm dan ook komt vanzelf overeind om de aandacht van de bezoekers te trekken. Jaren geleden bouwde een collega van Mucky, Wolfgang Hassa, in zijn vrije uren hier een luchtballon. Mucky was zeer verheugd toen ik hem vertelde dat de “Hassa” ballon nog steeds in Nederland in de vaart is. . . . . Ik zie een hele goede

toekomst voor heteluchtschepen. Zeker voor de reclamemarkt. Een luchtschip kan lange tijd boven een bepaalde plaats cirkelen en ik praat uit ervaring, alle ogen gaan omhoog. Ik heb al een aantal vaarten mogen meemaken als passagier aan boord van een Gefa-Flug heteluchtschip, maar mijn eerste heteluchtschip vaart maakte ik in 2001 aan boord van de gele Deutsche Post in het Franse Chambley. Een schitterende belevenis.

Een heteluchtschip kost zo rond de 200.000 euro, en dat is een hoop geld. Maar ik denk dat als een sponsor in de gaten krijgt hoeveel meerwaarde een luchtschip ten opzichte van een heteluchtballon heeft, hij daar best nog wel eens over na wil denken. Ook voor de onderzoeksmarkt is een heteluchtschip een zeer goede en

betaalbare oplossing. Want met welk vervoersmiddel kun je op elke willekeurige plek in de lucht stil gaan hangen om onderzoek te doen. Zo heeft Mucky en zijn team samen met een groep van het Wereld Natuur Fonds (WWF) met het luchtschip een aantal oude onbegaanbare uiterwaarden van Duitse rivieren onderzocht op plantengroei. Dit zijn plaatsen waar je niet kunt lopen en geen helikopter kunt gebruiken want deze veroorzaken eenvoudigweg veel te veel wind en zouden alles beschadigen. Dit onderzoek op lage hoogte en met lage snelheid levert een zeer hoge nauwkeurigheid op. Soortgelijke opdrachten heeft men ook uitgevoerd voor vele universiteiten en diverse grote milieu instanties en organisaties. Ook zijn er mogelijkheden voor patrouilles boven snelwegen tijdens de files in de vroege ochtend en avond. Tijdens de winterperiode (als er dus overdag weinig thermiek is) kan het schip worden ingezet

boven bijvoorbeeld skigebieden en winterspelen. Er zijn een aantal voordelen bij een heteluchtschip tegenover een blimp of Zeppelin. De productiekosten zijn veel lager, de operationele kosten zijn veel lager, de transportkosten van locatie naar locatie zijn veel lager, de inzetbaarheid is enorm omdat propaan of butaan bijna overal verkrijgbaar is, een crew van 3 a 4 personen is voldoende en er kan een brevet worden behaald

als aanvulling op het bestaande ballonpiloot brevet. Zelfs als een blimp of een Zeppelin niet in gebruik is kost het schip ook geld. Er moet continu bewaking zijn want een dergelijk schip blijft aan de paal hangen. Een heteluchtschip gaat gewoon weer in de aanhanger. Daarbij zijn er ook enkele nadelen tegenover een blimp of Zeppelin te noemen. Boven de 12 knopen kan er niet gevaren worden, minder hefvermogen, kortere vaartduur dus enkel lokaal inzetbaar. . . De lucht in het luchtschip wordt via 2 schuin van elkaar opgestelde branders verwarmt. Deze brander wordt door hendels in de gondel bediend. Halverwege het luchtschip heeft men een soort stoffen gedeeltelijke scheidingswand aangebracht, ook wel baffle genaamd. Door nu enkel de voorkant te verwarmen kan de piloot logischerwijs de neus omhoog sturen. Hetzelfde kan met de achterkant, dat is dan uiteraard handig bij een

daling. De vorm van het heteluchtschip wordt enkel door overdruk behouden. Er is geen frame of iets dergelijk in het omhulsel aanwezig. Deze druk wordt veroorzaakt door een kleine ventilator die voor de brander op de gondel is gemonteerd en door een gedeelte van de lucht die afkomstig is van de grote propeller naar binnen te voeren. Het opbouwen gaat als volgt. Het omhulsel word uitgelegd en de scheurbaan wordt met een velcrosysteem (klittenband) dicht gemaakt. De gondel wordt in het midden naast het omhulsel geplaatst en aan elkaar gekoppeld. De piloot doet zijn eerste checks. Hierna wordt het luchtschip met koude lucht gevuld.

Er wordt een stoffen luchtkoker gemonteerd van het brandergat naar een ventilator, hetzelfde soort welke ook bij ballonnen worden gebruikt. Hierboven zo prachtig gedemonstreerd door André. Na het koud volblazen zet de piloot met de brander het luchtschip overeind. Tussen de piloot en de branders bevind zich een

plexiglas afscheiding. Het roer is nu nog slap. Op commando van de piloot gaan een aantal crewleden aan de lijnen staan die aan de neus gemonteerd zitten. De piloot geeft dan gas waardoor de propeller hard gaat draaien. De crewleden moeten nu kracht zetten want anders gaan het luchtschip vooruit. Door het draaien van de propeller gaat koude lucht via de stoffen bypass naar het roer en de zijvinnen. Deze blijven ook tijdens de vaart door dit systeem op voldoende druk staan. Dat moet ook wel want als de piloot stuurt komen ze soms dwars op de wind te liggen. De piloot doet de rest van zijn checks en de passagiers stappen in. De piloot verwarmt verder en net als een gewone ballon stijgt hij langzaam op. Door de propeller krijgt het luchtschip voorwaartse kracht. Wil de piloot links of rechtsom, kan hij het roer bedienen door simpelweg aan een touw te trekken waardoor het roer scheef gaat staan. 

Je kunt het opbouwen van een heteluchtschip heel mooi zien op dit filmpje. Wil je dit proces een keer meemaken, kom dan eens naar Twente Ballooning. De ballonfiesta vind dit jaar plaats van 27 t/m 30 augustus op recreatiepark het Hulsbeek in Oldenzaal. De organisator van deze bijzondere meeting beschikt over een

moderne Gefa-Flug AS 105 GD welke alle 4 avonden bij geschikt weer actief is en vlak voor het publiek opgebouwd wordt, opstijgt en de landing inzet, een zeer bijzonder gezicht. Na de laatste landing wordt de scheurbaan opengetrokken en trekt de crew de neus naar de grond waardoor de warme lucht snel ontsnapt. Zoals je dus begrijpt heeft een luchtschip een aantal voordelen ten opzichte van een ballon. Een luchtschip kan gebruikt worden om lang op 1 plek te blijven hangen. Dat kan om diverse redenen nodig zijn. Bijvoorbeeld voor onderzoeken van allerlei milieu projecten, static reclame display en film en foto-opnames. Ik heb diverse keren gebruik mogen maken van een luchtschip voor foto-opnames, een ideaal platform. Je kunt werkelijk opnames vanuit elk punt in de lucht maken. Het luchtschip kan eigenlijk overal landen, deze plek hoeft niet eerst speciaal geprepareerd te worden. Gefa-Flug maakt het

mogelijk. Uit een klein bedrijfje uit een achterbuurtje is een zeer professioneel en deskundig bedrijf gegroeid wat alle vergunningen en toelatingen voor hun product heeft weten te verwezenlijken. Uiteraard bestaat Gefa-Flug niet uit Mucky alleen. In het bedrijf zijn in totaal 30 mensen werkzaam. Mucky wil benadrukken dat

het succes van het bedrijf te danken is aan al deze goede arbeiders. Van de naaisters, de gondelbouwers tot aan de financiële man Jürgen Leisten die ook al vanaf 1983 in het bedrijf werkzaam is. Wolfgang Hassa (van die Nederlandse Hassa ballon) is ingenieur vliegtuigbouw en hij stuurt als bedrijfsleider de mensen aan. De beste vriend van Mucky is Erwin Daniel, hij is al vanaf 1975 van de partij. Samen met Mucky was hij één van de grondleggers van het bedrijf. Erwin is gediplomeerd textiel ingenieur en verantwoordelijk voor onderzoek en ontwikkeling van het luchtschip. Mucky heeft op dit moment meer dan 30 piloten opgeleid, 1200 uur als P1 en meer dan 850 uur op 10 types luchtschepen inclusief prototypes. Omdat het heteluchtschip is ontwikkelt naar het principe van een hetelucht ballon, lag het ook al snel voor de hand om met deze leuke vaartuigjes wedstrijden te gaan houden en zo ontstond het

eerste wereldkampioenschap in 1988. Afstandvaarten, driekhoeksvaarten, slalomvaarten, precisievaarten, je kunt het zo gek niet bedenken. Ik heb bij de mongolfiade in het Duitse Warstein wel eens wedstrijden met heteluchtschepen gezien waarbij de piloot een glas (alcoholvrij) bier van een paaltje moest pakken. Waanzinnig leuk om te zien. In juni vind in St. Petersburg het wereldkampioenschap heteluchtschepen plaats.

Mucky zag dat Nienke en ik zichtbaar genoten van de verhalen die hij ons voorschotelde, van zijn kant genoot hij van de getoonde interesse. We kijken dan ook alle drie terug op een zeer succesvolle middag. Zoals ik al zei, ik weet zeker dat er een goede markt is voor heteluchtschepen. Veel mogelijke sponsoren hebben waarschijnlijk nog nooit gehoord van deze mogelijkheid. Het is een stukje duurder maar de
reclame-meerwaarde is enorm. Kijk dus gerust eens rond op de website van Gefa-Flug.    Bennie Bos

2

Pacific Ocean Jumpers

Tekst: Bennie Bos, Afbeelding: Skyspan Adventures

Tja, en zo ben je een Japanse ballonvaarder en zo ben je spoorloos. Ik vertelde je vorige maand over de 58 jarige Michio Kanda, een ballonvaarder die met zijn grote hetelucht ballon in de ochtend van 31 januari was opgestegen ten noorden van Tokyo om solo de Pacific Ocean over te steken. Een vaartje van 9000 kilometer. Helaas is van de goede man nooit meer iets vernomen. De kustwacht heeft lang naar hem gezocht maar het ergste moet worden gevreesd. Kanda was voorzien van een koudwater survivalset en een radiobaken maar daarvan is nooit een signaal ontvangen. De inmiddels gestaakte zoekactie werd met spanning gevolgd door de 2 Amerikanen Troy Bradley en Peter Cuneo van het

Celestial Eagle team. Zij stonden namelijk met hun ballon klaar in Saga om ongeveer dezelfde jump naar de overkant te gaan maken maar dan met een normale gasballon. Hun meteoteam heeft dit echter afgeraden omdat de weerscondities alleen maar slechter werden. De mannen hebben de ballon in Saga in opslag gelegd en zijn terug gegaan naar huis. In het volgende winterseizoen ondernemen ze mogelijk een nieuwe poging.
Zie de nieuwsuitzending over de Celestial Eagle.     Bennie Bos

3

Carpineti 2008

Tekst en Foto's: Jean Louis Becker

Carpineti 2008, de perfecte combinatie tussen heerlijk eten en fantastische ballonvaarten. In het najaar van 2007 kwam Huib met het idee om samen naar een ballonevenement te gaan. Na overleg met Jelke Haven van A3 ballon konden wij de PH-VIP, Concept 100 meekrijgen om naar het culinaire ballon evenement in Carpineti,

Italië te gaan. Gezien onze beide ervaringsgraad op het gebied van de Alpen, waar onze eerste keuze naar uit ging, leek het Jelke beter om eerst een iets eenvoudiger gebied uit te zoeken, om daar de nodige berg ervaring op te doen. Nou, dit laatste bleek een schot in de roos te zijn. Na het samenstellen van het team, Huib en ik als piloot en Huib zijn zoon Simon en Bennie Levers als onze crewleden zijn wij ons gaan voorbereiden op het 7 daagse evenement in Carpineti. Na het verdelen van de taken en nodige culinaire voorpret bij Huib thuis kwam het evenement met grote passen dichterbij. Als een professioneel ballonteam gekleed in A3 outfits en voorzien van de grote sprinterbus met daar achterin de mand en envelop van de PH-VIP vertrokken wij vrijdags aan onze 1200 km lange trip richting Carpineti. Als je jezelf er op instelt dat je op een goed georganiseerd ballon evenement terecht komt, heb je het helemaal

mis. De Italiaanse vriendelijkheid wordt goed gemixed met de totaal ongeorganiseerde Italiaanse organisatie. Als je na een paar uur je Nederlandse perfectionisme hebt uitgezet gaat het evenement dan ook echt beginnen. De eerste vaart, al gelijk op de dag van aankomst, wordt ingeleid door een zeer uitgebreide piloten

briefing op het opstartveld. Met de woorden Good Weather, wind in this direction, en een zeer slechte kopie van een landkaart van de plaatselijke omgeving, konden we beginnen met inflaten. Met de nodige spanning voor onze eerste vlucht vertrekken we wijselijk niet als één van de eersten. Wij laten ons in westelijke richting voeren tussen schitterende heuvels en prachtige idyllische dorpjes. Ondanks dat wij er al snel achter kwamen dat de Italianen niet zo van het zwaaien zijn als je langs rijdt, zijn ze daarentegen zeer hartelijk en behulpzaam op het moment dat je bent geland. Zeer aan te raden om een talenboekje Nederlands / Italiaans mee te nemen, want 1 op de 100 Italianen spreken een “heel” klein beetje Engels. Niettemin is de afbeelding van de ballon op de A3bus of het woord montgolfiere de manier om de plaatselijke bevolking enthousiast te krijgen. Nu moet ik toegeven dat je bijna sterallures krijgt van het woord montgolfiere als je, jezelf in Nederland maar simpel ballonvaarder mag noemen. Ook voor onze crewleden was er een compleet nieuwe uitdaging, want bij het simpel oversteken van een aantal dalen en heuvels was je al snel een uurtje aan het sturen. Pas na een aantal dagen hadden we de truc gevonden de coördinaten uit onze Garmin GPS in te voeren in de Tom Tom van de volgbus. 

Dit laatste bleek zeer goed te werken en leverde zeer snelle ontmoetingen op. De meeste dagen maakten we twee vluchten op een dag, s’morgens om 09:00 uur en s’middags om 15:00 uur. Vaak in de ochtend een vaart van rond de twee uur en s’middags anderhalf uur! Nou valt en staat elk ballonevenement met het weer en daar was door de organisatie veel geld aan uitgegeven. Niet eerder heb ik zo een fantastisch ballonweer meegemaakt van de dag dat we aankwamen tot de dag dat we vertrokken.

We hebben in totaal 13 (!!) vluchten gemaakt in Carpineti. Waar we bij elke vlucht weer enorm hebben genoten van het schitterende uitzicht over de Apennijnen en zelfs de Alpen. Ook dit gebied bracht ons zeer waardevolle leermomenten op het gebied van het varen in de bergen, schaduwwerking van de helling, het

aanwarmen van de helling, de valwinden en turbulentie, waren allemaal aanwezig. Vooral de gezelligheid, het heerlijke eten, de prachtige omgeving en de zeer gastvriendelijke bewoners van deze streek maakte dit evenement tot een groot succes. Volgens onze gastronoom en ballonvaarder, of is het andersom, Hans van Hoesel staat dit evenement bekend om het culinaire aspect, de kennis van de plaatselijke wijnsoorten en de verrukkelijke Italiaanse keuken. Elke avond werden de teams uitgenodigd in steeds weer een andere culinaire gelegenheid. Wij werden daar ruimelijk getrakteerd op heerlijke pasta’s, pizza’s, parmezaanse kaas en rode wijn. Samen met het team van Hans hebben wij Nederland in Carpineti vertegenwoordigd en weer even goed op de kaart gezet. Tussen de teams vanuit Duitsland, België, Frankrijk, Zwitserland, Italië en Engeland waren wij al

snel bekend. Terugkijkend op dit evenement is het een absolute aanrader. Na gewend te zijn aan de toch wat minder georganiseerde structuur van de Italianen, is dit in combinatie met het fantastische weer een enorm succes geworden. A3 ballon bedankt!!    Jean louis Becker

4

Succesvolle eerste trainingsdag DBCC

Tekst: DBCC, Foto's: Marc de Vries

Met een deelnemersaantal van 15 is de DBCC tevreden over de opkomst van de eerste training in een serie van twee. Onder leiding van Hylke Feenstra en Berend Jan Floor is er zaterdag uitgebreid stilgestaan bij het kaartlezen en het GPS gebruik bij ballonwedstrijden. Om te oefenen waren kaarten van de omgeving aanwezig en was er gezorgd voor de aanwezigheid van de DBCC loggers. Met deze GPS-en werden oefeningen buiten de leslocatie bij Ad Ballon in Breda gedaan. De DBCC voorzitter, Chris Hartendorp, heeft alle deelnemers een certificaat kunnen uitreiken aan het einde van de dag. De deelnemers, met verschillende achtergronden, gaven aan veel opgestoken te hebben. Lijkt je dit ook wat? Heb je het idee iets gemist te hebben? Grijp dan je kans op 15 maart a.s.. Dan organiseert de DBCC een training over de wedstrijdregels en speciale observers-vaardigheden bij het wedstrijdvaren. Inschrijven is nog mogelijk, voor meer informatie kijk je even op onze website.    DBCC

5

Smurf in Scheveningen

Tekst: Bennie Bos, Foto's: Koen Audenaert, Foto1: Seniorenweb

Op zondag 17 februari gaf het splinternieuwe “Smurf” luchtschip (Gefa-Flug AS 105 GD) zijn eerste presentatie in Nederland. Koen en Marc moesten in het kader van de Smurf Euro Tour op het middaguur zo vaak mogelijk over het strand, de dijk en de pier van Scheveningen varen. Daar was op dat ogenblik een Smurfenfestival aan de gang. De Belgische piloten stegen om 11.30 uur op in de haven op de parkeerplaats van de veerboot van Norfolk Line. Een terrein wat voldoende groot was om op te stijgen met een heteluchtschip. Landen was er uitgesloten vanwege de erg hoge en talrijke lichtmasten. Na een vijftal keren langs de kustlijn van Scheveningen te hebben gevaren, is het luchtschip om 13.00 uur in Wassenaar weer geland.  Beluister ook het interview van VRT (16 minuten).   Bennie Bos

6

Zeppelin komt weer naar Rotterdam

Tekst: AD, Foto: Nico Schouten

De Zeppelin die vorig jaar boven Rotterdam rondvloog, komt weer naar Nederland. Erwin Krijger van Aerwin Technologies uit Den Haag haalt de 75 meter lange sigaar deze zomer voor drie tot zes weken naar ons land. In oktober 2007 organiseerde de Hagenaar twee dagen toertochten boven Rotterdam. Omdat het weer, mist en harde wind in die periode het luchtschip parten speelde, komt hij nu al in augustus. Krijger wil het op helium in de lucht drijvende vaartuig in de toekomst ook gebruiken voor cruises. Daarvoor zal hij in de komende jaren tien nog

grotere Zeppelins bestellen die plaats bieden aan 45 personen. Met een snelheid van 70 kilometer per uur kan dan op 300 meter hoogte Europa worden doorkruist. Op de foto, Erwin Krijger, initiatiefnemer van de Zeppelinvluchten. AD

7

Ballonvaren in Leon en Pataya

Tekst en Foto's: Jupp Hein

Eind vorig jaar stapte het team van Achim Schneider uit Duitsland in Amsterdam op het vliegtuig richting Mexico om deel te nemen aan het 6e Festival Internacional del Globo 2007 in Leon. Bekijk het filmpje.
De ballonnen waren 2 weken eerder al op transport gegaan. Wij waren ter plaatse het enige Duitse team. 

We kregen een goed onderkomen in het Holiday Inn, samen met ongeveer 80 andere teams uit Amerika en Mexico. Net als vorig jaar stelde me ons weer crew en transportmiddelen tot onze beschikking waarmee we elke ochtend en avond in konvooi naar het startveld op "Arrive de Lago" reden. Tot grote vreugde van de kinderen onderweg hadden we kilo’s bonbons meegenomen om uit te delen. De hele fiesta was een compleet volksfeest waarbij dagelijks tot wel 20.000 toeschouwers de ballonnen vanaf de start tot aan de landing volgden. Om de start niet mis te lopen overnachtten sommige toeschouwers zelfs op het startveld. Door het hoge aantal deelnemers moesten we in 2 waves startten. Uiteraard maakten de special shapes weer de meeste indruk. De wind dreef op een dag onze colafles en de andere shapes naar het noorden in een onbegaanbaar cactusgebied. De moeilijke landing was

voor de piloten een ware uitdaging en de crew moest een halve wereldreis ondernemen om de ballon weer te bergen. Ook bij de hoogtepunten van de avonden, de nightglows, kwamen de toeschouwers in grote getale kijken, geen wonder bij zulks prachtig weer. Als enige modelballon onder al die andere groten was mijn ballon

een geliefd fotoobject. Piloten, crews en toeschouwers waren in vele details geinterreseerd. Na de ochtendvaart gingen we meestal shoppen in de stad. Leon is een schoenenstad, onze oude schoenen hebben we in het hotel achtergelaten. Door het heerlijke, soms te warme weer kwamen we eigenlijk niet aan het alternatieve programma toe. Een enkele keer bracht een krachtige regenbui verkoeling en wastte het stof weg. We hebben genoten van onze tijd in Mexico. Op 3 december was ons motto: "Adios Mexico en Hallo Thailand". We vlogen van Mexico stad via Amsterdam en Frankfurt naar Bangkok. In Pataya wachtte het volgende ballonevenement op ons. Enkel al het schitterende Suvarnabhumi Airport in Bangkok en de aansluitende busreis naar Pattaya – Chonburi maakte de trip van 35 uur weer helemaal goed. Een vreemd maar betoverend landschap met de voor Thailand typische

pagodes en de vriendelijk lachende mensen trok aan ons voorbij. Ons doel was het moderne maar prachtige landschap van het Learning Ressorts van de Thammasat University alwaar we tijdens ons verblijf in Thailand ondergebracht werden. Dit evenement werd ter ere van koning Bhumibol georganiseerd die op 5 december

zijn 80e verjaardag vierde. Het evenementen terrein was na wekenlange arbeid omgetoverd en van een echte grasmat voorzien die met temperaturen van 30 graden dagelijks door de brandweer moest worden besproeit. 22 Teams van 14 nationaliteiten. Elk team kreeg een eigen tolk en 6 soldaten tot zijn beschikking. De soldaten waren voordien door inlandse piloten van de nodige informatie voorzien. Voor de verbaasde ogen van de toeschouwers werden naast de gewone ballonnen ook special shapes opgezet zoals onze olifant en de grootste taart van de wereld, symbolisch voor de verjaardag van de koning. Ook mijn kleine modelballon was weer zeer geliefd, ik had hem als handbagage direct weer meegenomen uit Mexico. De ochtendvaarten waren een genot voor de piloten, de crew en de gasten. Onze volgweg voerde ons langs kokosnoot en ananasplantages naar de landingsplaats van de

ballon. Op één van de ochtendvaarten kon ik mee omhoog met de Zwitserse piloot Adrian Held in zijn Hart ballon. Een betoverende vaart met vele indrukken die mijn ballonhart sneller deed kloppen. Omdat de soldaten het gebied heel goed kenden waren ze heel snel ter plaatse en konden we direct de zaak afbreken.

Het opbouwen en afbreken van de ballon was bij de tropische hitte een behoorlijk zwetende aangelegenheid. We genoten dan ook van de afkoeling in het zwembad of in de rivieren van de Golf van Thailand. Bij het aanbreken van de schemering ontstaken de bewoners papieren ballonnen die door de opgewarmde lucht met honderden tegelijk in de lucht wegdreven, een betoverende aanblik. Bij het openings en afscheidsfeest aan het zwembad werden ervaringen met andere teams gedeeld en nieuwe contacten gemaakt. Het was een must om een rondgang door de pulserende stad Pataya te maken. Zeker ook voor onze familie thuis want het grote aanbod was amper te weerstaan. De dagen in Thailand gingen veel te snel voorbij. Wat blijft zijn de herrinneringen en de wens volgend jaar weer van de partij te zijn.  
Jupp Hein

8

Nieuwe Pins

Compilatie: Bennie Bos, Visuals: Balloonpins.eu

9

NT07#4

Tekst: Bennie Bos, Foto's: Hermann Löser

Hermann Löser bezocht de hangar van Zeppelin NT in Friedrichshafen en geeft ons een sneak preview van de in aanbouw zijnde nieuwe Zeppelin NT, nummer 4. Je ziet het framewerk wat al bijna volledig gemonteerd is. Het complete frame zou 1000 kilo wegen. Rechts naast het frame zie je het omhulsel wat nu met lucht is gevuld voor de druktest. Op de achtergrond de gele heliumhouders. Ook de cabine is al zo goed als klaar. Volgens mijn laatste informatie gaat deze Zeppelin naar Amerika en zou men er dit jaar mee willen gaan varen in San Francisco.   Bennie Bos

10

Int. Balloon Meeting in Mondovi

Tekst en Foto's: Donatella Ricci

Het is nooit te laat om even wat te vertellen over Mondovi, een prachtige plaats bij Turijn waar elk jaar in Januari een heel mooi en groot ballonevenement wordt georganiseerd, genaamd “International Balloon Meeting in Mondovi” door Giovanni Aimo en zijn team. Deze 20e editie was tevens de test voor het Italiaanse kampioenschap/pre World Air Games welke dit jaar in juli plaats zal vinden. Zoals je weet is Mondovi uitgekozen door de FAI om in 2009 de World Air Games te organiseren. Dit jaar namen 40 teams deel uit onder andere Italië, Engeland, België, Duitsland en Zwitserland. In de winter kun je hier de hele dag ballonvaren over een leuk laagje sneeuw. Een perfecte organisatie door een groot team bestaande uit familie van Giovanni en vrienden van de lokale luchtvaart club. Ondanks dat het weer niet 100% was, konden toch nog 3 van de geplande 4 vaarten doorgang vinden. In de wedstrijd eindigde Andrew Holly als winnaar. Dank aan Giovanni en zijn team die door de jaren heen een grote groep piloten, observers en crew heeft klaar gestoomd om het ballonvaren in Italië te promoten.  Donatella Ricci

11

Coupe Aeronautique Gordon Bennett 2009

Tekst: Gordon Bennett.Stuttgart, Foto's: Bennie Bos

Op 15 februari liep de deadline af voor de inschrijving van de Coupe Aeronautique Gordon Bennett 2009.
De kandidaten zijn London, Geneve, Albuquerque, Luxemburg en Stuttgart. De uitslag zal bekend gemaakt worden op de CIA meeting op 8 maart 2008. Lees de presentatie van de Duitse stad: Stuttgart heeft zich

ingeschreven en wil zeer graag gastheer zijn van deze prestigieuze wedstrijd. De 53e Coupe Aéronautique Gordon Bennett van 3 tot 12 september 2009 in het NeckarPark in Stuttgart.
Wij zijn in staat om de best mogelijke condities te leveren, zowel op het organisatorische als ook op het technische vlak. De Gordon Bennett Race’s staat gepland op het zelfde moment als ons groot wijnfestival waarbij iedereen welkom is. Ik weet zeker dat u zich bij ons thuis zult voelen. Sport is erg belangrijk voor onze stad. Stuttgart is uitverkozen als European Sports Capital in 2007 en we zien deze eer als een drijfveer naar de toekomst. Als we naar de weersomstandigheden van de afgelopen 30 jaar kijken, zou een dergelijke ballonwedstrijd altijd zonder problemen in september hebben kunnen plaatsvinden. Het startvenster zal 24 uur per dag geopend zijn tussen 5 en 9 september. In de herfst waait de wind

meestal naar het oosten. Stuttgart heeft veel ballonervaring. De Ballonsportgruppe e.V. Stuttgart is opgericht in 1908 en heeft het NeckarPark als hun thuisbasis van waaruit jaarlijks meer dan 100 gas en hetelucht starts door de club worden gemaakt. De Ballonsportgruppe e.V. Stuttgart heeft zichzelf bewezen in

1992 toen ze de 36e Coupe Aéronautique Gordon Bennett hebben georganiseerd. De ervaring van Stuttgart gaat terug tot het jaar 1912 toen hier de 7e Gordon Bennett Race werd georganiseerd. De winnaars eindigden in Moskou met een afstand van 2000 kilometer. Een wereldrecord dat pas in 2005 is verbroken. De Ballonsportgruppe e.V. Stuttgart heeft ruime ervaring met het organiseren van gasballonwedstrijden, zo is de “Linde Wasen Cup” daar de bekendste van. Toen de Gordon Bennett Race in 2007 in Brussel werd gecanceld, organiseerden wij binnen enkele dagen een alternatieve wedstrijd. De ballonclub kent 15 piloten waaronder 4 Gordon Bennett piloten welke ook worden ingezet in de organisatie. De stad Stuttgart wil deze wedstrijd heel graag binnen halen. Zij zijn partner van de Ballonsportgruppe e.V. Stuttgart en willen samen dit doel bereiken. Ook financieel zijn er

al vele zaken besproken. Er zijn een aantal internationale commerciële bedrijven geïnteresseerd als potentiële sponsor. Als voorbeeld noem ik Daimler, Festo, Bosch, Porsche, sport en wellness drink makers, internationale banken maar ook bedrijven die te maken hebben met licht, lucht, gas, energie, etc. De ATC (Air Traffic

Control) van Stuttgart ziet de Gordon Bennett race graag komen. Stuttgart heeft een zeer actieve Ballooning Jeugdgroep welke meer dan 30 jaar geleden is opgericht. Zelfs vandaag de dag staat deze groep model voor vele internationale groepen. Deze mensen zullen de ambassadeurs zijn voor het evenement en onze gasten. Aan elk team wordt iemand van deze groep toegewezen welke hen zal bijstaan op alle gebieden. De openingsceremonie en de receptie zullen plaatsvinden in het stadhuis, gevolgd door een bezoek aan het wijnfestival in hartje stad. Ook staat er nog een nightglow met heteluchtballonnen gepland. De prijsuitreiking zal plaats vinden in een unieke atmosfeer in het Mercedes Benz Museum inclusief een privétour, galadiner en een afsluitingsceremonie. Stuttgart hoopt dat het de kans krijgt om de Coupe Aeronautique Gordon Bennett 2009 te organiseren zodat we u kunnen bewijzen dat we al onze beloftes zullen nakomen. Het creëren en organiseren van een fantastisch ballon avontuur voor iedereen. Voor informatie kijk op onze website.  
 
  
 
 
Gordon Bennett.Stuttgart

12

Ballooning Fashion

Tekst en Foto's: Becky Wigeland

75 mensen bezochten de Ballooning Fashion show waarbij kleding werd geshowd die gemaakt was van ballonstof. Dit leuke evenement werd op 26 januari georganiseerd in het National Balloon Museum in Indianola. Er waren 2 groepen, de jeugdafdeling tot 16 jaar en de groep volwassenen vanaf 16 jaar. Er waren diverse categorieën, onder andere zonkleding, nachtkleding, jasjes en kinderkleding. De ballonstof was beschikbaar gesteld door Balloons Over Iowa, Midwest Balloon Services en National Ballooning. Wil je informatie, neem dan even contact met mij op via email.
 
  
 
 
  
  
  
Becky Wigeland

13

Jacco Ballonfan

Tekst: Jacco Verhaaf, Foto's: Jacco Verhaaf en Bennie Bos

Hallo allemaal. Mijn naam is Jacco Verhaaf en ik ben 13 jaar. Vanaf 1998 ben ik een hele grote fan van luchtballonnen. Toen ging ik namelijk voor het eerst naar een ballonfestival. Dat was in Apeldoorn bij het Loo. Daar zag ik een hele mooie grote ijsbeer uit Amerika. Het ei van Forbes en de Göteborgs-Posten uit Zweden.

Voor het eerst zag ik daar ook de Up-Side-Down van Festo. Op de terugweg naar huis, kwam de ballon van JEV-Screen heel laag over, en die landde toen dicht bij Brummen. Dat was heel erg leuk, en toen was ik helemaal verkocht. Om iedereen mee te laten genieten van mijn avonturen in de ballonnenwereld, heb ik een site opgezet. Eerst was dat nog .tk maar nu www.jaccoballonfan.nl. Mijn site wordt goed bezocht, van over de hele wereld lezen mensen mijn verhalen over de ballonnen. Over mijn eigen vaarten of over mijn oude Cameron ballon die soms wordt opgezet, er staat van alles op te lezen. En het leukste is, dat ik door mijn website, mijn verzameling luchtdoopcertificaten al wel heel erg groot heb gemaakt. Vanuit Australië kreeg ik bijvoorbeeld een heel apart mailtje. Een vriend van deze piloot, vanuit Zuid-Afrika, mailde hem met een verhaal over mijn site. Hij moest er maar eens op kijken, want het was

een hele grappige en grote site. Nu kende die man een beetje Nederlands, hij had niet gezien dat het ook in het Engels staat te lezen, en hij mailde me direct toen hij de site had gezien. Nu heb ik van hem al certificaten opgestuurd gekregen, pins en allerlei foto’s. Leuk om zo in contact te komen met anderen die in

de ballonwereld bezig zijn. Vanaf 2004 heb ik een onderdeel op mijn site staan, dat heet Balloonatic van de maand. Hiervoor probeer ik elke maand, lukt niet altijd, een piloot te interviewen. Tot nu toe heb ik al aan ongeveer 40 piloten vragen mogen stellen. Ook hiervoor krijg ik spontaan aanmeldingen. Zoals Hans Pravda, uit Oostenrijk. Hij had toevallig gelezen op mijn site dat ik piloten de vragen stelde. Hij vroeg zich af of hij dit ook via de mail zou kunnen doen. Natuurlijk was mijn antwoord ja! En dat was heel erg leuk. Ik heb van hem ook al heel veel toegestuurd gekregen en ik heb hem bijvoorbeeld met de kerstdagen klomp pantoffels gestuurd. Wat valt er verder nog te lezen op mijn site? Nou, zoals ik al schreef, heb ik mijn eigen oude luchtballon. Die kreeg ik van Adrie Spierenburg, en het is de PH-BEV. Op sommige festivals word ik gevraagd deze nog maar eens rechtop te zetten, met de club Old Balloon

Collectors. We hebben al een eigen mandje, branderframe en flessen hiervoor gekocht. En een eigen aanhanger natuurlijk, om alles in mee te krijgen. Hierdoor kan ik al een beetje oefenen, voor als ik later zelf piloot ben. Verder kunnen jullie er van alles lezen over mijn eigen vaarten, tot nu toe heb ik er 16 gemaakt. Met verschillende piloten, en dat is altijd heel erg leuk. Ook kunnen jullie mijn verzameling bekijken op de site.

Ik spaar dus vooral de luchtdoopcertificaten (nu al 579 stuks). Allemaal staan ze met een foto op mijn site te bekijken. Heb je er nog ééntje liggen die er niet bij staat? Laat maar horen, misschien kunnen we nog ruilen. Hierboven zie je wat bijzondere certificaten. De eerste komt uit Kenia, de tweede uit Australië en de derde

uit Namibië! En daarnaast heb ik nog wat petten, pins en kaarten verzamelt. Ook ballonpost is al een groot deel van mijn verzameling. Vanuit verschillende plaatsen krijg ik ballonpost opgestuurd. Van bijvoorbeeld de sinaasappel tot de post van Mr. Bup vanuit Dubai. Maar ook ballonpost van Nini en Jo Boesman, en daar ben ik heel erg trots op. In Zwolle ben ik Nini zelf tegen gekomen, en mocht ik samen met haar op de foto (boven). Ze vond het heel erg leuk dat ik zoveel van haar ballonpost in mijn verzameling heb. Later kreeg ik van Gé Lazerom ook nog spullen opgestuurd van de Haagsche Ballonclub, waar zij bij horen. Van mijn eigen oude luchtballon, de PH-BEV, is ook een pin gemaakt. Als verrassing hadden mijn ouders die besteld. En ik krijg al heel veel aanvragen ervoor, maar ik ben al bijna door de voorraad van 150 stuks heen. Ik vind het heel leuk een eigen pin te hebben, ze zijn genummerd en de

pin met nummer 1 is naar Engeland gegaan. Daar wonen de eerste echte eigenaren van de ballon, Dave & Liz. Dave was zo trots dat hij de pin op zijn jas spelde, en die elke dag naar zijn werk op houd. Naast de luchtballonnen houd ik me ook bezig met gitaarspelen. Ik heb een akoestische en 3 elektrische gitaren. En ook al ben ik linkshandig, ik speel rechts. En dat gaat heel erg goed, zoals sommigen misschien al in Mill hebben gezien in 2007. Daar mocht ik meespelen met de band Torkest. Op zaterdag 1 maart ben ik in Oosterwolde, met een groot deel van mijn verzameling. Heb je wat te ruilen, kom dan vooral eens langs.
En anders zien jullie mijn verhalen wel op mijn website. Tot een volgende keer.    Jacco Verhaaf

14

Ballonvaarder gefopt

Tekst en Geluidsfragment: VRT

Wim belt naar een ballonvaarder...  om een vlucht te boeken voor "het vrouwtje". Wat doe je als je het vrouwtje eens flink wil verrassen op haar verjaardag? Je zou haar bijvoorbeeld kunnen trakteren op een ballonvlucht. Daar dacht ook onze Wim Coenen aan. Maar blijft de nietsvermoedende ballonvaarder geduldig en klantvriendelijk als blijkt dat het zogenaamde “vrouwtje” niet zijn echtgenote is?
Luister hier naar het fragment.  VRT

15

Nieuws uit Warstein

Tekst: Bennie Bos, Foto: Warsteiner Brouwerij, Visual: Schroeder

Per direct worden alle ballonnen voor de bierfirma Warstein door Schroeder Fire Balloons in het Duitse Schweich gemaakt. Het gaat hier om zowel de ballonnen met het wereldbekende bierlogo, de nieuwe Warsteiner Olympia ballonnen en ook de Herforder ballonnen, het merk wat Warstein in 2007 overgekocht heeft. Dit heeft de verantwoordelijke binnen het bedrijf mij onlangs persoonlijk meegedeeld. Warsteiner ballonnen rolden normaliter uit alle ballonbedrijven, die situatie is nu dus gewijzigd. Kwam bij mij direct de vraag op hoe het dan zit met de Warsteiner Ultra Magic Racers, ook Schroeder zou dergelijke ballonnen kunnen bouwen. Het gaat in 2008 om 8 ballonnen, 5 maal met het Warstein logo, 2 maal met het Olympia logo en 1 maal met het Logo van de Herforder brouwerij.
De eerste Olympia ballon is reeds geleverd door Schroeder en zie je hiernaast op de foto.

Duits geregistreerd met een inhoud van 3400 m3 en als eigenaar de Warsteiner brouwerij. De ballon gaat op tournee door Duitsland, Italië, Griekenland en daarna naar de Olympische spelen in Peking.   Bennie Bos

16

Ode aan Steve Fossett

Tekst en Foto's uit collectie van: Tom Corten, Laatste Foto: Christian Michel

Voor velen onder ons was hij een groot voorbeeld, laat ons maar zeggen “één van de grote heren in de wereld en geschiedenis van de ballonvaart”. Steve stond als een voorbeeld voor mensen die iets speciaals willen bereiken in hun leven, mensen die hun dromen waarmaken door er in te geloven. Steve Fossett werd

op 22 april 1944 te Jackson, Tennessee geboren. Hij groeide op in Zuid-Californie in een gelukkig gezin van 3 kinderen waar hij nog een oudere broer en jongere zus had. Het bleek al snel dat Steve intelligent was en zakelijke interesse had, want zo studeerde hij af in Stanford en later ook aan de Washingthon Universiteit. Hij was in zijn jongere jaren ook al een avonturier, zo deed hij aan klimmen en was scouts lid (waarna hij later werd uitgeroepen tot “Amerikaanse Ere scouts lid“). Na zijn studies richtte Steve 2 financiële bedrijven op, deze werden een succes en zo werd hij ook beursmakelaar. Maar zijn drang naar avontuur bleef en groeide uit tot een passie. Hij heeft op 6 continenten de hoogste bergen beklommen, bij zijn vierde poging lukte het hem om het Kanaal over te zwemmen, hij heeft deelgenomen aan de Iron-Man triatlon op Hawaii, reed de 24 uur van Le

Mans, en wat tot één van zijn zwaarste uitdagingen behoord was de Trans-Alaska Idiatord (de zwaarste hondenslede race ter wereld). Maar Steve wilde meer in zijn leven bereiken, hij wou dingen als eerste doen, het snelste, het hoogste, het langste… hij werd een echte recordjager (hij heeft in de loop der jaren meer

dan 100 wereldrecords op zijn naam gezet). Zo begon hij begin jaren 90 met zeilen, al snel maakte hij een solo zeiltocht over de Atlantische Oceaan en brak hij verschillende records in de zeilwereld. (zo heeft hij enkele malen rond de wereld gevaren). In 1992 maakte Fossett zijn eerste ballonvaart bij Camelot Balloons in Colorado, waar hij enkele maanden later zijn opleiding als ballonvaarder startte. Steve had namelijk een nieuwe droom, hij wou de eerste mens zijn die een non-stop ballonvaart rond de wereld maakte. Steve zag dit als de grootste uitdaging en de leukste uitdaging van zijn leven en wou kost wat kost de eerste zijn die hier in slaagde. In 1994 vertrok hij samen met de Amerikaan Tim Cole om een ballonvaart over de Atlantische Oceaan te maken. Dit was als voorbereiding op zijn solo-vaart over de Stille Oceaan in 1995. In 1996 was het dan zover, Steve stond klaar in Rapid City in South-Dakota met zijn ballon the “Solo Challenger“ (foto), een roziere ballon gemaakt bij Cameron Balloons in Engeland, deze maakte alle ballonnen waar Fossett zijn pogingen mee deed. 1 dag na het vertrek kreeg de ballon met technische problemen te maken waardoor de Amerikaanse avonturier een noodlanding moest maken.

In januari 1997 was het weer zover, dit keer steeg Steve op met een verbeterde versie van zijn vorige ballon vanuit Saint-Louis in Missouri, de ballon kreeg nu de naam “Solo Spirit“. Tijdens deze poging brak Steve het duur en afstandsrecord voor een ballonvaart door na 6 dagen te landen in India. Op 31 januari 1997 steeg hij

weer op maar moest vroegtijdig zijn poging staken in Rusland. In augustus 1998 gooide Fossett het roer om, hij was de enigste ballonvaarder die een poging waagde vanaf het Zuidelijke halffrond. Hij steeg op vanuit Argentinie, maar kwam tijdens een storm neer in de Stille Oceaan enkel 100 km van Australie. Ballon rivaal Richard Branson die samen met Per Lindstrand in december dat jaar een poging wou wagen vanuit Marokko nodigde Steve uit om zijn team te vergezellen met als visie “If you can’t beat them, join them“. Door slecht weer moest het drietal hun ballon in de Stille Oceaan neerzetten op kerstdag. In maart 1999 vlogen Bertrand Piccard en Brian Jones als eerste non-stop rond de wereld, maar Steve gaf zijn pogingen niet op. Hij was er van overtuigd dat hij de eerste mens kon zijn die solo non-stop rond de wereld kon varen. Zo steeg hij in 2001 op in Australië met een grotere ballon die ook de naam “Solo Spirit“ meekreeg, maar na 12 dagen moest hij zijn vlucht afbreken in Brazilië. Het jaar daarop kreeg Steve steun van Amerikaanse bierbrouwer “Budweiser“ en werd zijn ballon de “Bud Light Spirit of Freedom“ gedoopt. Steve steeg weer op in Australië waarna hij in een recordtijd alle vorige wereldrecords voor een ballonvaart rond de wereld brak. 14 dagen later was het dan zover, Steve Fossett werd de eerste mens die een solo-non-stop ballonvaart rond de wereld maakte. Dit was voor Steve zijn grootste en mooiste wereldrecord. In 2005 vloog hij nogmaals non-stop rond de wereld, ditmaal niet met een ballon maar wel met een speciaal voor de vlucht ontworpen vliegtuig dat de naam “Virgin Atlantic Global Flyer“ meekreeg. Zo vloog Steve in +/- 60 uur zonder

bij te tanken rond de wereld. Een jaar later in 2006 steeg Steve weer op met als doel nog verder te vliegen als de eerste maal, en slaagde hier ook in. Hij werd gezien als “de Koning van het luchtruim”. Op 3 september vorig jaar sloeg het noodlot toe, de Amerikaanse avonturier steeg op in Nevada voor een verkenningsvlucht

boven de woestijn waar hij enkele maanden later een gooi wilde doen naar het absolute wereld snelheidsrecord. Maar het vliegtuigje keerde nooit terug. Er werd een grote zoekactie opgezet en mensen over heel de wereld zochten via Google Earth naar Steve, maar er werd tot grote spijt geen spoor van Steve of het vliegtuigje gevonden. In november vorig jaar diende zijn vrouw Peggy Fossett een aanvraag in op een rechtbank in Chicago om haar man, Steve, officieel overleden te laten verklaren zodat zij en de familie wat zekerheid zouden hebben en zodat de erfenis van Steve verdeeld zou kunnen worden. Op 15 februari 2008 was het dan zover, een rechter in Chicago gaf de toestemming en Steve werd officieel overleden verklaard, een grote held was niet meer… Voor vele was Steve een voorbeeld van de avonturier die zijn dromen kon waarmaken, voor mij is Steve dat nog

steeds. Want als er één ding is wat mensen zoals Steve Fossett mij geleerd hebben is dat “Als je in je dromen gelooft en de moed nooit opgeeft je deze dromen kan waarmaken“.
Steve Fossett 22 april 1944 - 15 februari 2008.  Tom Corten

17

Nieuwe Ballonnen

Note: het genoemde land is het land van registratie !!!

Cameron A-250, Nederland - Mees van Dijk
PH-HMG   Ballon wordt midden Juni gedoopt.

Ultra Magic N-300, Nederland - Ad Ballon
PH-DST   Komt in Mei 2008, volledig in Ultralast

18

Hoe zit dat nou met die Halo !!!

Tekst en Foto: Bennie Bos

Ik zou graag een beroep doen op de kennis die er heerst onder de ballonvaarders. Ik zit met een vraag waarop ik geen goed antwoord kan vinden. Een aantal van jullie hebben wel eens boven het wolkendek gevaren waarbij de schaduw van de ballon dan zichtbaar is op de wolken. Veelal treed er dan een natuurkundig verschijnsel op . . . de Halo.
Een soort ronde regenboog. Mijn vraag is nu, waarom verschijnt die Halo nou enkel rond de mand en niet rond de gehele ballon ??? Men zegt dat het te maken heeft met de ogen van de kijker. Deze ogen staan namelijk precies midden tussen de zon en de Halo, alles in 1 lijn dus. Dat zou dan betekenen dat als er 3 ballonnen naast elkaar hangen en jij zit in de middelste, er enkel voor jou een Halo verschijnt rond de schaduw van de mand waar jij in zit. Ik hoop nu eindelijk het goede antwoord eens te horen.
Op de foto zie je een Halo die ik fotografeerde.

Heel duidelijk is te zien dat de ronde regenboog enkel verschijnt rond de mand en niet rond de gehele ballon. Het valt op dat het enkel op het wolkendek verschijnt, dus waterdamp zal een factor zijn? Het komt zowel bij hetelucht als bij gasballonnen voor, dus de warmte van de brander is geen factor. Ik ben ook heel benieuwd of jijzelf ooit eens een mooie Halo foto hebt gemaakt, je mag hem zeker via email doorsturen.   Bennie Bos 

19

Ook in winter is ballonvaarder actief

Tekst: Twentse Courant Tubantia, Foto's: Rien Jurg Promotions en Bennie Bos

De ballonnen rusten in het rek, de vaarders voeren inspecties uit. Met mooi weer bevolken ze massaal het luchtruim boven Twente. Nu ligt hun kleurenpracht verborgen in megaplunjezakken op de rekken in de werkruimten. De ballonvaart is extreem seizoengevoelig. En niet alleen de jaargetijden bepalen of de kleurrijke

vaartuigen de lucht in gaan. De ballonvaart is ook nog eens weersgevoelig: regen of windkracht kunnen ook in de zomer spelbrekers zijn. En de economie speelt een rol. Als het minder voor de wind gaat, is er geen budget voor frivoliteiten als ballontochtjes. Tel daarbij dat de markt aan de kleine kant is. Als ballonvaartbedrijf dreigen de inkomsten in de winter geheel weg te vallen. Tenzij je creatieve oplossingen zoekt voor het laagseizoen. Rien Jurg in de Hasseler Es stort zich, naast ballonvaarten in het buitenland, in de winter op het onderhoud. Het is één van de vier onderhoudsbedrijven voor luchtballonnen in Nederland. Zo'n 150 ballonnen worden jaarlijks door Cameron Balloon Promotions BV, zusteronderneming van Rien Jurg Promotions, onderzocht op zwakke plekken of beschadigingen. Soms gaan onderhoudsmonteurs op locatie kijken hoe de ballon er aan toe is. Kleinere ballonnen vinden hun weg naar

het bedrijf aan de Weijinksweg. In een loods aan de overzijde is ruimte om hen gedeeltelijk op te blazen. Er wordt gekeken of de 'parachute' goed sluit, het luikje bovenin de ballon waar warme lucht kan ontsnappen. Naden worden gecontroleerd en de trekkracht van de stof getest. Die moet minimaal veertien kilo kunnen

dragen. "Als hij scheurt, voldoe je niet aan de luchtwaardigheidseisen", verklaart eigenaar Rien Jurg.
(foto) "Op zo'n moment is het de vraag of de onderhoudskosten nog lonend zijn", legt hij uit. Bij kleinere beschadigingen kan hij een beroep doen op vier naaisters, die speciaal zijn opgeleid voor dergelijke reparaties. In het magazijn liggen rollen stof in alle kleuren van de regenboog. Als een compleet paneel moet worden vervangen, levert de fabrikant uit Engeland dat op maat aan. "Vooral het gedeelte in de top van de ballon is erg kwetsbaar", legt Jurg uit. "Omdat de hogere temperaturen zich daar nestelen. Het is ook belangrijk om te kijken of er sprake is geweest van oververhitting. Er zit standaard een label in de ballon waarin je kunt zien of de lucht te heet is geweest". Branders en gasflessen worden gecontroleerd. Onderdelen worden standaard vernieuwd. "Net als het oliefilter in de auto

dat regelmatig moet worden vervangen", maakt hij de vergelijking met het meer dagelijkse voertuig. Het is dit jaar een kwart eeuw geleden dat Rien Jurg met zijn ballonvaartbedrijf begon. Hij herinnert zich nog hoe lastig het indertijd was om een poot aan de grond te krijgen. Reclame maken op een luchtballon bleek nog niet erg in trek. Zijn eerste klant, de Gouden Gids, heeft hij nog steeds in zijn bestand, inmiddels met de derde ballon.

"Dit is mijn eerste ballon, voor de Gouden Gids." Met trefzekere hand grijpt Rien Jurg even naar de vale plunjezak in kwestie. "En dat mijn eerste neutrale", wijst hij er iets boven. In de onderhoudsloods aan de Weijinksweg heeft Jurg een heel rek vol afgeschreven ballonnen liggen, waaronder de exemplaren die de basis vormden voor het bedrijf dat hij nu runt. "Ik kan ze ook naar het grof vuil brengen", schokschoudert hij. Maar

kennelijk vertegenwoordigen ze voor hem toch te veel sentimentele waarde. Gemiddeld genomen zijn heteluchtballonnen na vijf jaar afgeschreven. "Omdat ze niet meer aan de luchtwaardigheidseisen voldoen. Maar ook omdat de reclame-uitstraling ook nog fraai moet zijn", legt Jurg uit. Een vale ballon met een bedrijfslogo in de lucht is tenslotte ook niet de beste aanbeveling die een bedrijf zich kan wensen. Een nieuwe ballon is er vanaf zo'n 50.000 tot 60.000 euro, afhankelijk van de grootte. Wie voor speciale vormen kiest kan de prijs op zien lopen tot wel 200.000 euro. Zo precies als hij zijn eerste ballonnen uit het rek met afgeschreven materiaal pikt, kent hij zijn huidige vloot niet. Exacte aantallen heeft hij niet paraat. Inmiddels heeft hij zo'n 26 of 27 ballonnen in de vaart, schat hij, waarvan er zeven of acht neutraal zijn. De rest is van reclame voorzien. Deels in eigendom van het bedrijf waar de ballon promotie

voor maakt, deels geleasd, waarbij Jurg de opdrachtgever alle rompslomp rond onderhoud uit handen neemt. De eigenaar/leasenemer zet de ballon in om relaties mee de lucht in te nemen, tegelijkertijd maakt hij reclame bij het publiek op de grond. Jurg zet zijn ballonnen ook regelmatig in voor promotie in het buitenland.

Vaak ingehuurd via een Nederlandse vestiging van hetzelfde concern. Komende zomer bijvoorbeeld in Canada en Tsjechië en in het najaar Brazilië en Argentinië. Ook daar voert het bedrijf dan vluchten uit voor het bedrijf en neemt relaties mee de lucht in. Een groeimarkt is het Oostblok, waar de economie zich razendsnel ontwikkelt, zeker na toetreding van enkele nieuwe EU-leden. "Die buitenlandacties vormen een prachtige aanvulling op het werk", reflecteert Jurg. Dat neemt niet weg dat zijn belangrijkste markt toch hier in Nederland ligt, en dan vooral in Twente. Vandaar dat hij juist hier elk jaar weer veel energie steekt in de promotie van zijn product, met Twente Ballooning op het Hulsbeek bij Oldenzaal als hoogtepunt. 
Twentse Courant Tubantia

20

Ballon Mini

Tekst: Camiel Zetstra

Met een gloednieuwe Land Rover Freelander achter een cloudhopper aanrijden is natuurlijk wel spannend, tenminste zo lijkt het op de reclame die al geruime tijd op tv te zien is. Maar het kan nog gekker zo blijkt! Deze foto’s van de ballon MINI kreeg ik onlangs opgestuurd, en zo zie je maar dat het altijd baas boven baas is! Het stomme toeval wil dat ik ook zo’n geel scheurijzertje bezit, dat inmiddels 38 jaar oud is. Of ik dit karretje ook ooit als ballonmand ga gebruiken valt nog maar te bezien. 









Camiel Zetstra

21

Ad Ballon Cup 2008

Tekst en Foto's: Ad Ballon

Dit jaar heeft Ad Ballon voor de tweede keer een wedstrijd georganiseerd voor hun 9 piloten en 35 crewleden. Deze wedstrijd, waarin de crew meevaart, werd over 2 dagen verdeeld t.w. 6 januari en 17 februari. De wedstrijdleiding bestond uit René van Gameren en Henk Broeders. Na vele slechte dagen bleek 6 januari één

van de weinige dagen in januari dat het weer zonnig en stabiel was. De mainbriefing vond plaats op zaterdagavond, de piloten en crew waren aanwezig om de laatste puntjes op de “I” te zetten, waarna alle ballonnen werden klaargezet. S’Morgens was de briefing om 07.00 uur. De grondwind was ruim onder de 10 knt maar er was een bovenstroming van 15 tot 20 knt op 500 ft. De opdracht bestond uit een Judge Declared Goal (JDG) gevolgd door een Hesitation Walz (HZ). De JDG werd door Henk Broeders gewonnen met een afstand van 2 meter en René Hermes won de HZ met een worp van 14 meter. Ook in de middag was het weer prima, wel stond er nog steeds een straffe bovenwind maar de grondwind bleef onder de 10 knt. Daar de meeste piloten weinig wedstrijdervaring hebben besloot de wedstrijdleiding om ook nu niet al te moeilijke opdrachten uit te zetten dus was er weer een JDG en een HZ. Deze

JDG werd door René van Gameren gewonnen met een afstand van 63 meter, de HZ werd weer een prooi van Henk Broeders met 5 meter. Overall na de eerste dag stond Henk 1e gevolgd door Coen Quirijnen en kort daarachter René van Gameren. Ook zijn vrijwel al onze crewleden mee in de lucht geweest. De tweede dag,

17 februari, kon niet mooier zijn. De gehele dag zou het “lente” rustig zijn. Er was lichte nachtvorst, overdag zonnig en de wind was minder dan 5 knt aan de grond. Dit was ideaal om een wat moeilijkere taak voor de piloten uit te zetten. Wij begonnen met een JDG gevolgd door een fly-on en daarna een Gorden Bennett. Hen Vermeulen, onze debriefer, stond op een van onze standaard opstijgvelden met een kruis. Er was een sturing van ongeveer 50 graden onder de 1000 ft. Alle ballonnen haalden het doel. René van Gameren won deze JDG met 76 cm en tevens gooide hij het beste op de fly-on met een worp van 50 cm. Hierna moesten alle ballonnen over Breda om aan de noordkant in één van de 4 gebieden te scoren. Na een vaart van ruim 2 uur scoorde Dook Weidema hier het beste van allemaal. In de overall stand was René van Gameren, die werkelijk een sublieme ochtendvaart had gevaren, Henk Broeders voorbij

gegaan met ruim 20 punten. De middagvaart werd hierdoor een thriller van formaat. We besloten om weer een JDG te zetten met wederom een PDG gevolgd door een maximum distance. Rookie, René Hermes, scoorde hierbij het beste met (30 m) op de voet gevolgd door Chris Hartendorp (37 m). De fly-on werd gewonnen

door Ad Haarhuis (42 m). Om in het maximum distance gebied te komen moest men deze van grote hoogte naderen om enige kans van scoren te hebben. Ad v.d. Made, René Hermes en Dook Weidema slaagden hier net niet in. Coen lukte het wel maar daalde te vroeg zodat hij zijn marker niet in het uiterste puntje kon droppen. René van Gameren bleef te lang te hoog zodat ook hij maar matig scoorde. Chris was wat verder achterop geraakt waardoor hij de tijd niet had om tot het verste puntje te varen. Ad en Henk daarentegen vaarden wel lange tijd naar het uiterste punt. Daar Ad ook iets te vroeg indaalde scoorde hij op 16401 meter. Henk voer Ad voorbij en scoorde op 16621 meter. De enigste die nog iets verder kon komen was John Schoone. John had bij de vorige 2 opdrachten geen resultaat gescoord (2 x lost marker) en daarom zette hij alles op alles om in stijl te eindigen. En inderdaad,

na eerst even het gebied uit te varen kwam hij alsnog net in het uiterste puntje terug om 16652 meter te scoren en zijn eerste 100 punten binnen te halen. Ook deze middagvaart duurde ruim 2 uur waarna iedereen moe maar voldaan hun resultaten inleverden bij Hen Vermeulen. Nadat hij iedereen had gedebriefd werden de totaalpunten opgeteld. De winnaar van de Ad Ballon Cup 2008 werd Henk Broeders.

    
De totale uitslag:
   
1 - Henk Broeders 786
2 - Ad Haarhuis 705
3 - Rene v. Gameren 687
4 - Coen Quirijnen 603
5 - Chris Hartendorp 580
6 - Rene Hermes 452
7 - Dook Weidema 405
8 - Ad v.d. Made 370
9 - John Schoone 327
 
 
 
Ad Ballon

22

Boek "Nederland en de Zeppelins"

Tekst en Foto: Paul van Daalen

Lees de spannende ballon en luchtschip-avonturen van de Middeleeuwen tot en met de Zeppelins en hoe Nederlanders daarbij een rol speelden. Ook, hoe iedereen in een boom of op het dak klom om de lucht-bal, de vliegmachine of de vliegende sigaar te zien passeren. Hadden Nederlanders een rol in de Luchtschip-vaart? Het blijkt dat er, na de spectaculaire opstijging van de Montgolfierballon, al snel allerlei ballonvaarders in ons land optraden, met wisselend succes. En er zijn sporen te vinden van twee Nederlandse “Luchtvaartsyndicaten”, die grootse plannen koesterden met enorme luchtschepen, tussen 1921 en 1938. Dit boek geeft een overzicht van de “lichter-dan-lucht” ontwikkelingen zoals ze vanuit Nederland beleefd werden. Natuurlijk zijn de historische ontwikkelingen in het buitenland mee-verteld. Oude anecdotes en afbeeldingen zijn verzameld en met veel plezier opgedist. Allerlei luchtschipmodellen trekken de aandacht in Frankrijk en Duitsland, vooral de enorme Zeppelins. De "DELAG" verzorgt als eerste "airline" rondvaarten met Zeppelins tussen 1910 en 1914, voor 10.000 mensen. Een Nederlander bouwt een luchtschip in Parijs. De verhalen uit de 1e Wereldoorlog: Anthonie Fokker ziet in Duitsland de Zeppelins bezig. Duitse luchtschepen zwermen uit om

Engeland te bombarderen, Engelse Blimps verdrijven de U-boten. Nederlanders schieten vliegtuigen en Zeppelins neer. De Duitse uitvinder Arno Boerner ontmoet bijval van de KNVvL voor zijn geniale luchtschip van 300 meter, een Syndicaat wil hier de productie opzetten. Het boek: "Nederland en de Zeppelins"
Paul van Daalen

23

Duitsers landen op het strand

Tekst: Bennie Bos, Brabants Dagblad en Algemeen Dagblad, Foto's: Willie Eimers

Op dinsdag 12 februari maakte de Duitser Willy Eimers een oefenvaart in zijn kleine AA3 gasballon. Willie stuurde me 's avonds 2 foto's van de landing. Het Brabants Dagblad begreep er niks van en berichtte als volgt: Een ballon, een ballon, een ballonnetje. Een ballonnetje dat danst in de wind. Aan een draadje naar de

zon... Toon Hermans maakte er een meezinger van. Maar de ballon die zich dinsdagmorgen plotseling boven Tilburg liet zien, danste niet in de lucht, maar had wél een lang koord. Kortom, een vliegend voorwerp dat je niet elke dag tegen een strakblauwe lucht waarneemt. De ballon roept alom vragen op. Een UFO roept de een, een verdwaalde weerballon uit België weet de ander. Is het geen heliumballon voor lange vluchten. Ach, wel nee, het is een ballon die je gebruikt om reclame mee te maken. Nee, nee, oppert een kenner, het is een ballon die je de lucht instuurt om stofdeeltjes of CO2 te meten. Of hebben jullie wel 's gedacht aan een ballon die je oplaat naar een bepaalde hoogte om luchtfotografie te maken, veronderstelt weer een andere wijsneus. Op de redactie wordt een kratje bier 'ingezet' om de waarheid boven tafel te krijgen. Eén ding is zeker: het is géén ballonnetje dat met een labeltje door een

kind op avontuur is gestuurd. Dan de experts maar bellen. De verkeersleider van de vliegbasis Gilze-Rijen bemoeit zich er persoonlijk mee en fronst de wenkbrauwen: "Nooit eerder gezien", zucht hij. "Een UFO (Unidentified Flying Object), nou nee, maar het kan wel een UBO zijn". Hilariteit alom. Toch maar weer even serieus: "De ballon heeft in ieder geval niet gevlogen in ons gecontroleerde luchtruim", weet Hans Rademaker van de vliegbasis. " Officieel wordt er niet meer met weerballonnen gewerkt; alles gaat voortaan digitaal. Vanuit onze verkeerstoren zijn dinsdagmiddag wel drie luchtballonnen waargenomen, maar die waren rood van kleur en afkomstig van scholengemeenschap De Rooi Pannen. Het touw dat eraan vastzit, vinden we toch

raar. We denken dan toch dat het gaat om een ballon die metingen verricht of gebruikt wordt voor reclame of fotografie op hoogte". Daan van Loosbroek van Virgin Balloons heeft in eerste instantie wel een verklaring: "Hangt er een koord aan? Dan zou het een heliumballon kunnen zijn. Die vliegen meestal hoger en maken langere vluchten. En dat koord, dat is een remkoord, dat gebruikt wordt bij de landing." Van Loosbroek steeg dinsdagmiddag om 14 uur op in een van de drie ballonnen. De witte ballon werd om 11 uur 's ochtends waargenomen boven Tilburg-Noord. "Bij nader inzien", vervolgt Van Loosbroek, "kan het toch wel een weer- of metingballon zijn geweest. Zo'n ding kan overal vandaan komen. Zelfs uit Polen of zo. Op zeker moment daalt hij, omdat hij langzaam leegloopt." Brabants Dagblad
Het Algemeen Dagblad had betere informatie en

kwam met het volgende bericht: Duitsers landen op het strand. Een luchtballon scheerde gistermiddag langs Rotterdam Airport en over de Westlandse kassen, de oneindige Noordzee tegemoet. Maar het gevaarte landde net op tijd op het strand bij Vlugtenburg. Geheel volgens plan, aldus de luchtverkeersleiding van het Rotterdamse vliegveld. Maar de politie keek er wel vreemd van op. De Duitsers Willi Eimers en Matthias Zerge waren in Venlo vertrokken in hun heliumballon. Vijf uur later was hun de vlucht ten einde. Met de gevlochten mand, radio, kaarten, tassen en krukjes in het zand wachtten ze in de lente-achtige winterzon op de man die hen moest oppikken. Missie geslaagd. Algemeen Dagblad

24

Pauline zoekt het weer hogerop !

Tekst en Foto's: Malcolm White

In 2007 verbrak de Japanse pilote Minako Inoue het huidige damesrecord van de Ierse Pauline Baker met een vaart van 7 uur en 4 minuten wat het aantal wereld records van Pauline reduceerde naar 7. Het Ierse team vertrok in januari wederom richting Italië om records in diverse categorieën aan te vechten en om te

proberen het door Minako verbroken record weer op naam te krijgen. We namen 5 ballonnen mee, inclusief een iets grotere waarbij 2 personen met een stoeltje comfortabel naast elkaar konden zitten. Het plan was om naar Mondovi te gaan in Noord-Italie. De geografie is daar uitstekend met weidse open valleien en weercondities die het toelaten om 300 dagen per jaar te varen. We kwamen op 9 januari in Mondovi aan, net 2 dagen nadat de jaarlijkse ballonmeeting was afgelopen. Er waren meerdere redenen dat we Mondovi hadden gekozen als onze startlocatie. Ten eerste is dit het gebied van Pauline’s ballonvaart-leraar Giovanni Aimo maar ook woont hier de beroemde ballonbrander-ontwerper Paolo Bonanno (foto). We hadden Paolo opdracht gegeven om een nieuwe brander te ontwikkelen voor onze recordpogingen omdat de brander als zwakste schakel uit de test kwam tijdens de vorige, overigens

wel zeer succesvolle recordpogingen. We hadden plannen om wat testvaarten uit te voeren en als de condities ver genoeg onder de nul graden zouden liggen, ook meteen een recordpoging te ondernemen. Helaas, de condities waren zeer mild. Desondanks maakte Pauline 3 testvaarten waarbij nog diverse

modificaties werden uitgevoerd voordat ze straks aan het echte werk zou beginnen. Op 18 januari reisde het team naar Zwitserland om deel te nemen aan de 30e editie van het Chateau D'Oex Balloon Festival. Ook hier helaas de zelfde milde condities en geen verse sneeuw gedurende de hele ballonweek. Met uitzondering van 1 dag wel uitstekende mogelijkheden om te varen. Het was nog steeds niet koud genoeg om aan een record te beginnen. Met dit feit in ons achterhoofd, hielden we de condities in Mondovi scherp in de gaten met de hoop daar weer naar terug te reizen om een poging voor een hoogterecord te proberen. We besloten uiteindelijk toch om weer terug te gaan om een poging te wagen het AX3 hoogterecord met een Colt 21A te verbreken. Onder deze condities met te hoge temperaturen het generale hoogterecord van 20.036 voet uit 1986 verbreken wat nog op naam stond van

Coy Foster was waarschijnlijk wel een beetje te hoog gegrepen. Maar het dames hoogterecord uit 1965 met een hoogte van 9.679 voet moest toch wel haalbaar zijn. Het vorstnivo die dag lag zo rond de 10.000 voet, veel te hoog voor januari. We maakten het plan dat Paolo Bonanno in zijn ballon naast mij zou varen en dat

hij mijn transponder en radio’s mee zou nemen om gewicht te besparen. Rond het middaguur vertrokken we naar het vliegveld van S. Albano, een paar kilometer noordelijk van Mondovi en in de buurt van Cuneo Airport. We namen contact op met Cuneo en Turijn om toestemming te vragen om boven de 3.500 voet te gaan. Beide partijen wilden ons graag terwille zijn maar helaas was dit stuk luchtruim al gereserveerd door het leger. Diverse telefoontjes werden beantwoord met een steevast “Nee”. Paolo belde zelfs met de kolonel en nadat deze zijn lunch had beëindigd gaf hij uiteindelijk de permissie om na 14.00 uur het stuk luchtruim binnen te varen. De temperaturen zouden dan nog hoger liggen. De 2 ballonnen werden voorbereid en geinflate. De 21A werd gevaren met het lichtgewicht Boland mandje, een Cameron mini MK4 brander en 2 titanium tanks van 60 liter waarvan 1 echter maar voor 30% gevuld

was voor de landingsfase. Om 14.30 uur stegen beide ballonnen op. Pauline gaf regelmatig de temperatuur in de ballon aan ons door terwijl ze aan het klimmen was met 500 voet per minuut. In verband met de milde

condities was de temperatuur hoger dan gewenst en we adviseerden haar daarom om de stijgsnelheid te verlagen. Ze zakte naar 200 voet per minuut, met uitzondering van het moment dat Paolo haar zeer dicht naderde en Pauline even de brander er flink in moest zetten. Mede dankzij haar langzame opstijgen en de milde condities begonnen de tank al aan te wijzen voordat ze de 10.000 voet bereikte. Het was wel duidelijk dat een hoogte van 21.000 voet er niet in zat. We hadden toestemming tot 22.000 voet. We besloten dat dan enkel maar het dames record verbroken moest worden. De FAI verlangt een verschil met het bestaande record van 3% bij hoogterecords (1% bij afstand en duur) Op een hoogte van 13.350 begon Pauline weer aan haar daling en zakte 8 tot 900 voet per minuut voordat ze op het laatst de ballon weer opving. Ondanks een vaart tot boven de 13.000 voet, landden beide ballonnen op een afstand van 10 meter van elkaar. De plannen liggen nu klaar om eind februari te vertrekken naar Alaska waar temperaturen voorkomen van 25 graden onder nul. En dat zijn omstandigheden die veel geschikter zijn voor dergelijke recordpogingen met luchtballonnen.  
Malcolm White

25

Nieuwe voorzitter Stichting Friese Ballonfeesten

Tekst en Foto: Douwe Bijlsma

Na bijna elf jaar met veel enthousiasme en bezieling de voorzitter van de Stichting Friese Ballonfeesten te zijn geweest, heeft Jolle Jonker de voorzittershamer overgedragen. Hij deed dit in aanwezigheid van burgemeester Bert Kuiper. De nieuwe eerste man binnen het stichtingsbestuur is Gert van der Wiel. De 46-jarige inwoner van Joure is werkzaam als belastingadviseur en maakt al een paar jaar deel uit van het bestuur. Tot eind 2005 was Gert van der Wiel mede eigenaar van een ballonvaartbedrijf.
Ook heeft hij al diverse bestuursfuncties gehad, waaronder bij de Ondernemersvereniging Skarsterlân. De nieuwe voorzitter ziet een uitdaging in het voortzetten van de kleurrijke en sfeervolle Friese Ballonfeesten, met aantrekkingskracht tot ver buiten

de gemeentegrenzen. “Met het huidige enthousiaste team moet dit zeker gaan lukken”, aldus Van der Wiel. De 23e editie van het grootste ballonevenement van Nederland wordt gehouden van 23 tot en met 27 juli.
Op de foto: burgemeester Bert Kuiper, Gert van der Wiel en Jolle JonkerVoor meer informatie: www.ballonfeesten.nl  Douwe Bijlsma

26

BP Gas Alpine Trophy – Zell am See

Tekst en Foto's: Antonio Biasioli

Voor de Alpenliefhebbers en wedstrijdfanaten onder de ballonvaarders, is de BP Gas Alpine Trophy, reeds toe aan zijn 29ste editie, een niet te missen event. Zoals vorig jaar hadden de organisatoren ook deze keer het mooie Zell am See (A) als locatie uitgekozen. Weinig sneeuw op de bergflanken, maar een bevroren meer. 40

piloten stonden klaar om zich een week lang te amuseren, zich te meten met de bergwinden en om de genodigden van de grote sponsor BP Oostenrijk dé vaart van hun leven te bezorgen. En wat voor sponsor, in een paar jaar tijd mag het BP-team zich trots eigenaar noemen van niet minder dan 4 nieuwe ballonnen! Woensdag  23 januari, een prachtige zonnige winterdag met een excellente zichtbaarheid, was ik in Padova wanneer in de vroege namiddag circa 10 ballonnen rondom de stad dreven. Een groep Lange-Afstand-Vaarders was kort voor de middag vanuit Zell am See opgestegen, waren met een snelheid van ongeveer 130 km/uur de Oostenrijkse/Italiaanse Alpen overgevaren om een landingsplaatsje te zoeken op de gronden van de Venetiaanse boeren. Velen landden dichtbij Treviso (ze waren dolenthousiast, want ze hadden Venetie haarscherp getekend vanuit de hoogte gezien),

anderen (zoals voornoemde 10) gingen voor Padova, en een enkeling bracht het zelfs tot Bologna... Toen wij een dag erna vanuit Padova in Zell am See aankwamen, signaleerde de kilometerteller 350 km. Donderdagavond was er immers 'Nacht der Ballone' in het naburige Lechrenberg (A). 8 luchtballons

participeerden op de skipiste aan een spectalucaire night-glow, met  randanimatie allerhande, een halsbrekende motocross, een fakkel-ski-afdaling, een nostalgie skiafdaling, clowns en vuurwerk, en gluh-wein allom om het gezellig warm te houden... Vrijdagmiddag hebben ik en Caroline op onze beurt geproeft van een schitterende Alpenvaart, in de mand van Jens Klaehn (D), piloot van de prachtige Marktkauf-ballon. De uitdaging was opstijgen in St. Johann in Tirol voor een fly-in naar de thuishaven Zell am See of Kaprun (in vogelvlucht 30 km verderop en 2 valleien verder). Maar de wind was te zwak om ons op een hoogte van 2000 of zelfs op 3000 km over de Tirolese toppen te duwen, zodat we noodgedwongen, na 3 uur op en neer drijven tussen de Alpenspitsen rond St. Johann, zijn geland op circa 1 km van onze opstijgplaats.... Gedurende de finale prijsuitreiking, die plaats had in het pittoreske

middeleeuwse Schloss Kaprun, kondigde wedstrijddirectrice Heidrun Prosch, G. Sturzlinger af als absolute winnaar van de BP Trophy én van de plaatselijke Regionale Kampioenschappen van Salzburg (Sturzlinger is ook ervaren Oostenrijkse gasballonpiloot). Uitkijken nu naar volgend jaar, voor de 30ste editie!  
Antonio Biasioli

27

Seeqpod

Tekst en Screendump: Bennie Bos

Ik zat te zoeken naar een reden waarom dit artikel in het Hot Air Magazine zou “mogen” staan, en gelukkig vond ik een smoesje. Ik kan je namelijk de mooiste ballonplaat laten horen. Up, Up and Away. Ik wil je even kennis laten maken met de website Seeqpod waar ik behoorlijk enthousiast over ben. Je mag het een beetje vergelijken met YouTube maar dan hoofdzakelijk voor MP3 bestanden, alhoewel hij ook niet vies is van

muziekclips. De webcrawlers van Seeqpod zoeken dag en nacht het hele web af naar de extensie .MP3 en slaan het webadres op in hun enorme database. Op het moment dat jij een zoekopdracht geeft naar een bepaalde artiest, tovert hij alle resultaten tevoorschijn. Op zich is dat nog niet zo heel bijzonder. Het mooie aan dit programma is echter dat elke plaat die je aanklikt in een playlist wordt geplaatst. Op deze manier kun je heel snel een lijst bouwen van je favoriete muziek die over de hele wereld verspreid op allerlei servers staan en zo kun je een avondvullend programma samenstellen van jouw keuze. Als je de moeite neemt om je zelf éénmalig in te schrijven, enkel emailadres, naam en wachtwoord, dan kun je deze playlist ten alle tijd

weer opvragen. Je hoeft dus je harde schijf niet meer helemaal vol te stouwen met MP3tjes, vanaf nu luister je on-line. Nog mooier dan gewone internetradio. Ook kun je op een hele simpele manier via de “Share” functie jouw favoriete playlist met je vrienden delen. Als je nu hier klikt, verschijnt het programma Seeqpod waarop ik alvast 2 mooie nummers heb geplaatst. De mooiste ballonplaat, Up, Up and Away en de mooiste nightglowplaat, Conquest of Paradise. Ik ben heel benieuwd naar jouw favoriete muziek, je mag je playlist gerust aan me doormailen via Seeqpod.   Bennie Bos

28

Chateau d'Oex 2008

Tekst en Foto's: Rudi de Latter

Toen we op woensdag terug naar huis vertrokken hebben we een belofte gemaakt. Hier komen we zeker nog terug. Met ‘hier’ bedoel ik het jaarlijkse ballontreffen in Chateau d’Oex in Zwitserland. Dit bergdorp gelegen op een boogscheut van het mondaine Gstaad was dit jaar al voor de dertigste keer het trefpunt van het

ballonvarend wereldje. Een tachtigtal teams uit twintig landen waren vertegenwoordigd. Daarbij waren een tiental special shapes van de partij. Het ‘Festival International de Ballons’ is zeker niet het grootste maar wel één van de gezelligste festivals die we hebben meegemaakt. Al was het maar voor de lange avondsessies in chalet ‘Le Richmont’ waar de dagelijkse avonturen nog eens werden overgedaan terwijl de wijn rijkelijk vloeide. Toen we daar ook nog enkele stadsgenoten tegen het lijf liepen was het maar goed dat de jeugdherberg maar een paar stappen verwijderd was. En die jeugdherberg was een voltreffer. Nu was die keuze vooral bepaald door het nogal laat beslissen om naar Zwitserland af te zakken. Alle chalets in de omgeving zaten zo goed als vol. Vanuit ons bed konden we trouwens het opstijgterrein zien liggen en binnen vijf minuten waren we ter plaatse, te voet nog wel. Een

aanrader voor wie voor weinig geld het festival wil meemaken en het niet schuwt om een kamer te delen met anderen. Het opstijgterrein lag er dit jaar besneeuwd bij en was op sommige plaatsen zelfs gevaarlijk glad. We hebben menig crewlid onderuit zien gaan bij het verslepen van de sleeën met het materiaal. Leuk om zien

maar dat kan verdraaid hard aankomen, ik kan er over meepraten. De helling aan het eind van het terrein deed ook dienst als glijbaan voor kleine en grote ballonfanaten en bood een mooi overzicht. Een opvallende verschijning was een Russisch luchtschip dat bijna dagelijks zijn rondjes draaide boven Chateau d’Oex en wat ondertussen reclame maakte voor het aanstaande wereldkampioenschap van heteluchtschepen in Sint Petersburg. Het publiek dat niet echt in grote getale aanwezig was kon zich ondertussen ook vergapen aan demonstraties met parapente, afstandbestuurde ballons en vaarten met cloudhoppers. Vanaf de heuvel bij het kerkje had je een prachtig overzicht. Voor wie dat nog niet hoog genoeg was waren er ook nog eens ballon en helikoptervluchten te boeken bij Dorien aan het stalletje bij de ingang. Na eerdere vaarten boven de woestijn in New Mexico en de rijstvelden van Saga

kan voor mij niets een vaart boven de Alpen evenaren. Het panorama strekte zich uit van de Jura aan de overkant van het meer van Genève tot aan de bergtoppen van de Eiger en de Jungfrau in Centraal Zwitserland. Het witte landschap onder de mand was doorspekt met groene vlekken doordat de sneeuw op

sommige plaatsen al was weggesmolten. Over het water van het meer lag een dunne mistlaag en dat deed me denken aan Deep Purple’s hit ‘Smoke On The Water’. Wist je trouwens dat dit nummer aan de oevers van het meer van Genève is gecomponeerd en vernoemd is naar een hotelbrand die de groep daar meemaakte tijdens een optreden van Frank Zappa? Maar dit even ter zijde. Ballonvaren in deze streek vraagt om precisie en inzicht. Hogerop was de windrichting dikwijls tegenovergesteld en dat kon er voor zorgen dat je totaal de verkeerde richting uitging. Maar door net van die eigenschap gebruik te maken was het soms ook mogelijk om terug te varen naar het startpunt. Zo hebben we Bertrand Piccard met de Breitling special shape een trektocht rond Chateau d’Oex zien maken om daarna weer te landen in de buurt van het opstijgterrein. Het specifieke microklimaat van Chateau d’Oex geeft daarbij een

aardig zetje. Nergens is de essentie van het ballonvaren zo duidelijk zichtbaar als hier. Het ‘box’effect wordt nog eens versterkt door de heersende wind in de omliggende valleien. Er werden trouwens een aantal wedstrijden gevaren die daar handig gebruik van maakten. Eén ervan was ‘Les Deux Gruyères’ met als doel een marker te droppen op de binnenplaats van het kasteel aldaar. De route liep door de vallei en gaf een prachtig schouwspel voor zowel piloten en crew. Ook voor de talrijke toeristen was het een buitenkans om

van dichtbij de capriolen van de ballons te volgen. We hebben velen hun auto aan de kant zien zetten om van het schouwspel te genieten. Die dag is geen enkel team in Gruyères gekomen vanwege de wegvallende wind. Wie later op de week wel ver is geraakt is Filip met de Leloup-ballon die een vaart naar Aigle kon maken in vrijwel perfecte omstandigheden. De woensdag was voorbehouden voor de kinderen. Buiten de verschillende animaties op en rond het opstijgterrein konden de kids ook eens ervaren hoe het voelt om in een mand plaats te nemen. In groepjes van twee of drie kwamen ze met een begeleider het terrein opgestapt waarna ze in een mand werden gehesen en een paar meter de lucht ingingen. De meeste waren super enthousiast maar toch waren er een paar die met traantjes in de ogen stonden. Zo was er dat meisje dat enkel met haar vriendinnetje in de mand van Lenny’s Bup wou

stappen. Dat kind zat echter bij een ander team ingedeeld en daardoor durfde ze niet. Niets aan te doen, ondanks dappere pogingen ten spijt van zowel begeleider als ondergetekende. Nu bleek de mand van Lenny toch wel iets aan de hoge kant voor die kleine kinderen. Sommigen verdwenen er gewoon in toen ze over de rand werden getild en dan zag je nog net het topje van hun pet er bovenuit. Toen er een paar windvlagen opstaken was het uit met de pret, de specials moesten onherroepelijk plat. Kortom, Chateau d’Oex staat bij mij hoog genoteerd en hier kom ik zeker nog terug. En ik zal niet veel moeite hebben om anderen daarvan te overtuigen.    Rudi De Latter

29

Int. Alpine Ballonwoche Arosa 2008

Tekst en Foto's: Ben Bläss

Nog vol van de dagelijkse beslommeringen begin ik aan de lange autorit naar het Zwitserse Alpendorp Arosa, dat ik na 356 serpentines op een hoogte van 1800 m weet te bereiken. Arosa in het kanton Graubünden is een zeer mondaine en geliefde wintersportplaats met nauwelijks 3000 inwoners. De luxe hotels met een totale

capaciteit van zo`n 7000 bedden zijn terrasvormig gesitueerd rond de Obersee, een bevroren meer, o.a. geschikt voor golfwedstrijden, paardenraces en opstijgingen van heteluchtballons en luchtschepen. De ballonclub Arosa werd in 1990 opgericht en stelt zich tot doel, om veilige ballonvaarten in de Alpen te organiseren en één keer per jaar een internationale alpine ballonweek te organiseren. De club beschikt sinds jaar en dag over een eigen gastankinstallatie. Het inchecken van 14 deelnemende ballonteams en Warsteiner luchtschipteam gebeurt in een verwarmde tent aan de rand van de uitstekend geprepareerde Obersee. Als voorwaarde voor deelname aan het evenement moet een lijst met 95 attributen voor een nooduitrusting ondertekend worden. De briefing, verzorgd door de zeer deskundige meteoroloog Peter Pöschl van de Zwitserse televisie, laat op de aankomstdag geen ballonvaart toe en ook het

traditionele Glooming (nightglow) wordt twee dagen uitgesteld. Wel wordt de nieuwe ballon van Sonja Hoffmann (HB-QNL) gedoopt. De clown van piloot Fritz Klank fungeert daarbij als getuige. De avond wordt met een gezamenlijke maaltijd afgesloten. De vooruitzichten voor de volgende dag zijn veelbelovend. Tegen de middag verdwijnen de laatste wolken en verandert de stralende zon Arosa in een sprookjeswereld.

Het brommen van de ventilatoren en brullen van de branders doet het rustige Arosa uit de winterslaap ontwaken. Op de Obersee ontspint zich een weergaloos kleurspektakel en kijkspel. De kleurrijke composities zijn voer voor de fotograferende wintersporters en doen hun harten sneller kloppen. De azuurblauwe en

kristalheldere lucht wordt met steeds meer nylon gekleurd en de zon aan het donkerblauwe zwerk zorgt voor een extra dimensie. Door de zwakke bovenwinden is een Alpenvaart niet mogelijk, maar piloot Andreas Wittwer, die ik 10 jaar geleden in Nepal heb leren kennen, stuurt zijn Blaserballon in een cirkel boven het liefelijke sneeuwparadijs. Het panorama rondom Arosa is overweldigend. Het uitzicht op hoogte is adembenemend. Door stilte overmand genieten wij van de macht van de schepping. Na ruim 2 uur landt Andreas op een wandelpad vlakbij een parkeerplaats van een berghut. De volgploeg heeft er geen kind aan. Spelenderwijs wordt de ballon ingepakt en op een zonnig terras laten wij de onuitwisbare indrukken van deze vaart de revue passeren. De volgende morgen is het prachtig mooi winterweer. De vaart met het seniorenteam Erich Nebel en Christian Horni, de

voormalige president van de Zwitserse Ballonfederatie, duurt uren, kent een aaneenschakeling van hoogtepunten en eindigt tenslotte aan de rand van een loipe, op grote afstand van een bevaarbare weg. Goede raad is duur, want die afstand met mand en ballon te overbruggen, is een heidens karwei, maar niet

voor dit team. Uit de volgwagen komt een klein rupsvaartuig tevoorschijn, waarmee het totale equipement vervoerd wordt. Het Ei van Columbus! De nightglow op de Obersee met het prachtige Alpenpanorama als weergaloze coulisse en droomachtige muziekfragmenten wordt in deze entourage als sprookjesachtig ervaren. Het weer slaat de volgende dag om. Verraderlijke windstromingen maken ook voor de rest van de week het ballonvaren onmogelijk. De organisatie besluit op voorstel van Andreas Wittwer, verantwoordelijk voor de opleiding van piloten, om de attributen voor de nooduitrusting van de deelnemende teams te testen. Dat de houdbaarheidsdatum van de pakjes soep verlopen is, is nog daaraan toe, maar dat het brandbare materiaal, om met sneeuw water te kunnen koken, niet ontvlambaar blijkt, toont de noodzaak van deze test aan. Periodieke tests en

vervanging van kwetsbare en van houdbaarheidsdata afhankelijke producten zijn een must in het kader van een onvoorziene landing op een gletsjer of in een onherbergzaam gebied. Op de laatste dag stappen wij in de kabelbaan naar de top van de Weisshorn op een hoogte van 2653 m. Wij trotseren het afdalen met hoge snelheid op de ski`s of snowboard en dalen op een zeer steil en glad wandelpad 1000 m af.

Om ons heen serene stilte, die slechts door onze hartkloppingen verstoord wordt. Diep onder de indruk nemen wij de prachtige beelden van moeder natuur in ons op. De adrenaline stijgt tot ongekende hoogte, maar onze ziel komt tot rust. Zwijgend glijden wij van de witte hellingen af, hetgeen in onze beleving een eeuwigheid duurt, maar dan toch veel te snel afgelopen is. In deze geweldige entourage zou de mens niet met zijn ogen, maar met zijn hart moeten kijken.

De afscheidsavond hoog boven in de bergen, slechts bereikbaar met een speciale pistenbully, sluit een indrukwekkende ballonweek af, die wederom met de onmisbare steun van het bestuur van de ballonclub Arosa, Arosa Tourismus, sponsors en vrijwilligers sporen nalaat. Arosa, waar in de wintermaanden altijd een dik pak sneeuw ligt, werkt (ballon)verslavend…    Ben Bläss

30

Tot Slot

Tekst en Screendumps: Bennie Bos

# Het zal je opgevallen zijn dat deze website er anders uitziet. Het doel was om mijn video website "Ballooning Video" te integreren in HOTAIR.NL en daarmee een overzichtelijke en gebruiksvriendelijke website te maken. Ik heb de afgelopen weken al diverse emails van jullie ontvangen waarin dezelfde woorden worden gebruikt, de opzet is dus geslaagd.
# Het was weer een maand waarbij diverse gasballonnen de Nederlandse grens overwipten door de heersende wind uit het oosten tot het zuiden. Eéntje kwam heel dicht bij ons voorbij en meldde zich keurig via de GSM bij me aan. Miche, een dikke kus !!

# Op zondag 10 februari overleed Marinus Hulsbergen uit IJhorst. Marinus was de eerste Ultra Magic dealer in Nederland. Volgde in 1983 zijn ballonvaarders opleiding bij AD-AIR in het Twentse Beuningen, werd bestuurslid van de afdeling ballonvaren en heeft zich in die hoedanigheid veel ingezet voor het organiseren

van het Nederlands Kampioenschap Ballonvaren. # De "Kinno" special shape is weer verkocht. De laatste eigenaar, Bert ter Horst heeft het vrolijke hondje na een jaar weer van de hand gedaan omdat hij eigenlijk teveel ballonnen in de vaart heeft en niet toe komt aan de "Kinno". De ballon heeft zijn jeugd doorgebracht in

België, woonde toen enkele jaren in Amerika, ging weer naar Europa en kwam terecht in Enschede en is nu onderweg naar zijn nieuwe eigenaar in Monaco!!
# Het schijnt dat de Zeppelin NT voordat hij weer naar Nederland komt eerst nog de hele maand Juli boven Londen te zien zal zijn. Het bedrijf Ambient Media heeft het luchtschip gereserveerd en zoekt nu nog een sponsor die op deze unieke locatie zijn reclame wil hangen op een oppervlakte van 2 keer 20 bij 60 meter. Dat zal niet goedkoop worden !!!
# Mijn telefoonnummer thuis is gewijzigd. Het nieuwe nummer kun je krijgen als je me even een email stuurt. # Waarom de crew bij de landing nooit vóór de ballon moet gaan staan zie je op dit filmpje !!
# Surf eens door het menu van deze vernieuwde website aan de linkerzijde van je scherm. De "Ballooning Video" pagina wordt regelmatig geupdate.

Het magazine verschijnt zoals je weet aan elk begin van een nieuwe maand en "Ballooning Pictures" heeft een update als ik weer mooie ballonfoto's heb gemaakt. # Ik heb de ballonkalender weer up to date gemaakt voor het komende Nederlandse en Belgische ballonseizoen. Aanvullingen of opmerkingen op de kalender hoor ik graag van je. Het doel van de kalender is om een zo compleet mogelijk beeld te geven richting de bezoekers van de komende ballonevenementen. De PC staat hier altijd aan dus je email wordt meestal direct gelezen en zo spoedig mogelijk beantwoord. Rest mij niets anders dan je verder een fijne dag te wensen.  Bennie Bos