The making of "Ik wed dat ik het kan"


Tekst en Grondfoto's: Bennie Bos, Helifoto's: MasMedia, Mandfoto: Huib Holstein

    

Op 10 mei 2008 werd op RTL4 in het nieuwe programma “Ik wed dat ik het kan” een zeer bijzondere uitdaging aangegaan. In het publiek zat Neerlands bekendste parachutist Jean Louis Becker, tevens ballonvaarder, omringd door zijn collega’s van A3 ballon. JL kwam vertellen dat hij iets heel bijzonders wilde gaan doen.

    

    

Zijn uitleg deed iedere wenkbrauw in de zaal fronzen. “Ik wed dat ik met een parachute van bovenaf een luchtballon kan springen en weer bovenop dezelfde ballon kan landen”. Laat die zin eens even op je inwerken en bedenk hoe onmogelijk dat klinkt . . . . . . . Heb je hem, dan stappen we in de tijdmachine en gaan even

8 dagen terug. Het is 2 mei, mijn wekker rammelt al om 02.30 uur, een achterlijke tijd om op te staan. Ik wordt om 05.00 uur op de basis verwacht van het grootste ballonbedrijf in Nederland, A3 Ballon in Harfsen. De koffie en broodjes staan klaar. Zo’n beetje alle crew is aanwezig want niemand wil deze ochtend missen. Jelke Haven, directeur van het bedrijf, loopt met behulp van een PowerPoint presentatie nog een keer het hele scenario door voordat over 10 minuten de mensen van RTL4 en MasMedia binnen komen stappen. Alles is tot in de puntjes geregeld en er mag niks mis gaan. De risico’s zijn tot een minimum beperkt, maar toch blijft het een gevaarlijke stunt. Het plan is om de ballon te laten stijgen tot 7.500 – 8.000 voet maar men besluit dit te verhogen naar 9.000 voet, een

kilometertje of 3 hoog dus. Een aantal mensen van de crew hebben speciale taken en die worden enkel door deze personen uitgevoerd. Eén van de mogelijke gevaren schuilt in de chute van de ballon. Jean Louis zou namelijk door de opening kunnen schieten met nare gevolgen. Dit wordt opgelost door over de top van de

ballon een groot net te spannen. Op het net komt een rechthoekig doek, een soort landingsbaan, uiteraard voorzien van reclame. Aan de zijkant van de ontvangsthal hijst Jean Louis zich alvast in zijn parapak. De filmploeg druppelt intussen binnen en ook presentatrice Nicolette van Dam is klaarwakker. Zij presenteert het TV programma samen met Carlo Boszhard en is onder andere bekend van de TV serie “Voetbalvrouwen” en de “Zoop” kinderfilms. Als iedereen de nodige koffie en broodjes tot zich heeft genomen wordt het tijd voor wat actie. Buiten is het nog redelijk donker en bepaald warm is het ook nog niet. In de hal staan alle ballonwagens keurig in rij opgesteld en voorzien piloten en crew zich in hun eigen kantoor van de nodige apparatuur en papieren. Voor de stunt wordt de PH-MEE gebruikt, een kleine

ballon van het type 140. Jean Louis sleutelt nog even snel een soort statief buiten het branderframe zodat alle actie in de ballonmand ook gefilmd zal worden. Men had gisteravond het net al over de top van de ballon willen bevestigen maar door onweeractiviteit kon de ballon niet opgebouwd worden. Dat moest dus nu ook

nog gebeuren. De ballon wordt het veld opgereden en iedereen die een taak heeft kan aan de slag. De dauw op het grasveld krijgt al heel snel vat op menig broekspijp. De prachtige zwart/witte hond van de producer van het merk schapenjager, ligt ongeduldig in het gras te wachten. Iedereen kende zijn taak, er kwam mij zelfs iemand vertellen in welke van de 5 crewbussen ik straks kon meerijden om de ballon te volgen. Het net met spandoek werd op zijn plaats gehangen en de touwen langs de vooraf vastgestelde loadtapes naar het branderframe geleid. De mensen van MasMedia filmen alle activiteiten om later bij de montage genoeg materiaal voorhanden te hebben voor een mooie reportage. Als Jean Louis zijn werkzaamheden aan net en doek heeft afgerond, wordt hij door het team meegenomen naar de zijkant

voor een inleidend interview. De zon verschijnt als knaloranje bol achter de bomen. In de verte het onmiskenbare prachtige geluid van een naderende helikopter. Met een grote boog vliegt hij om de boerderij heen. Ook dit was gepland want de buurman even verderop heeft veel kippen buiten lopen en die mogen

natuurlijk niet de dupe worden van deze veel te vroege activiteit. Jelke geeft als volleerd vliegloods signalen voor de landing, helaas was hij zijn tafeltennis plankjes vergeten. Een hoop koude wind wordt over het veld geblazen maar och, wat een prachtig geluid zo van dichtbij. De bemanning van de heli stapt uit en de diverse groepen schudden elkaar de hand. Een van de mensen aan boord was mijn vriend Gerben van Beek, medewerker van het bedrijf HeliFlights. Gerben is fanatiek heli en ballonfan. Hij vertelde dat de piloot speciaal zijn vakantie in Toulouse had onderbroken en voor deze stunt even terug was gekomen. Gerben had me al enkele jaren geleden een tripje in dit prachtige choppertje beloofd maar het was er nooit van gekomen. Vandaag was de heli helaas volledig afgehuurd door RTL4 voor

Nicolette en haar filmploeg maar Gerben vroeg me of ik zin had om mee terug te vliegen. Daar zou ik wel geen tijd voor hebben, dacht ik, want ik wilde bij de landing van de ballon zijn en bij terugkomst zou de heli allang weg zijn. Ach, dan maar de volgende keer, wat in het vat zit . . . Het is 06.20 uur, Jean Louis gespt

zichzelf vast aan het touw wat aan de kroonlijn bevestigd zit. Nicolette schud hem de hand en houdt een laatste “face to face” praatje. Er wordt een seintje naar de ballonpiloot gegeven dat alles in orde is en dat hij kan beginnen met branden. Al snel komen de voetjes van JL van de vloer en hangt hij nu aan een tuigje. De rest gaat vanzelf, de ballon komt overeind en JL zit even later keurig bovenop de ballon, uiteraard eerst naast de chute totdat de ballon voldoende op druk is. Nu begint voor hem het zware werk want het net en het doek moeten recht worden gespannen. En lopen bovenop een ballon is niet eenvoudig. Het is een samenspel tussen JL die in contact staat met de piloot via de radio, en de mensen in het veld die de touwen strak houden. Op commando wordt er gevierd en strak getrokken, net

zolang tot alles mooi op zijn plaats zit. Uiteindelijk komen de touwen strak aan het branderframe te zitten. Het zonnetje komt er nu ook door en het beloofd een prachtige dag te worden. Het viel me al enige tijd op dat het gras zo raar was gemaaid en ik sprak Jelke daarop aan. “Dat zou je even van bovenaf moeten zien Bennie, want er staat in hele grote letters, A3 Ballon”. In gedachten zag ik hem die avond daarvoor met zijn zitmaaiertje prachtige pirouettes draaien. Hoe verzinnen ze het, schitterend.

   

   

Vele buren zijn deze morgen extra vroeg opgestaan om van dit bijzondere schouwspel te genieten. De ballon wordt voor de zekerheid bemand door 3 piloten, te weten, Jelke Haven, Huib Holsteijn en Gerty Dommerholt. Dus dat moet helemaal goed komen. Nicolette stapt ondertussen in de heli en krijgt instructie van eigenaar

Jan wat ze wel en wat ze niet mag. De cameraman wordt met een tuigje extra gezekerd. Hij zal namelijk de schuifdeur regelmatig open moeten hebben en we willen natuurlijk geen para in de lucht zonder chute. Om 7 minuten voor 7 gaat de ballon eindelijk los en kan de show beginnen. De heli start er bijna direct achteraan. De grote klim naar 9000 voet kan beginnen. Wij blijven achter op de basis aan de Belterweg, maar er is genoeg koffie en er zijn nog broodjes. De luchtvaartradio wordt op tafel gezet en we genieten mee van de conversatie tussen de heli en de ballon. Wiep heeft best wel honger en Jan heeft eindelijk even weer tied veur een pafke. Ondertussen pist de hond van de producer de heg dood. De PH-MEE is aan de onderkant van de bewolking aangekomen, op ongeveer 7.500 voet.

Wij hebben er nog goed zicht op. Ballon en Heli beslissen om door de wolken te gaan naar 9.000 voet. Voor de ballon geen enkel probleem maar de heli moet eerst op zoek naar een groot open stuk. Het probleem is namelijk dat de wolken op “Freezing Level” liggen en Henk, de helipiloot wil het niet riskeren om ijsvorming aan

zijn wieken te krijgen. Dat is voor een heli te gevaarlijk. Zo gezegd, zo gedaan en op een gegeven moment zijn beide partijen weer bij elkaar, heerlijk in de zon. Helaas zijn wij nu het hele plaatje kwijt. Via de radio volgen we de discussie want JL wil wel door de wolken springen, hij noemt het zelfs bijna hetzelfde als geboren worden, maar de heli verwacht problemen omdat ze nooit snel genoeg weer een gat kunnen vinden om weer onder de wolken te komen. Na enig beraad wordt besloten dat men weer terug gaat onder de wolken en de stunt wil gaan uitvoeren op 7.500 voet. De heli vliegt even om via Deventer waar het dek open is en als alles weer bij elkaar hangt, zien wij dat de ballon boven de wolken toch wel veel snelheid heeft gehad en bijna uit ons zichtveld is verdwenen. Iedereen rent naar de

bussen en de achtervolging wordt ingezet. Piloot Marijn Ufkes is mijn privé-chauffeur en hij kent het gebied op zijn duimpje. We rijden richting de toren van Markelo, binnendoor. We hebben weer zicht op de ballon, en zien een stipje rond de ballon dwarrelen. Verrek, we zien 2 stipjes. Blijkbaar is JL net gesprongen (foto) en de

vreemde vorm van de ballon bevestigd ons vermoeden. Ballon en para hangen op hetzelfde nivo. We zien de ballon sneller dalen dan de parachute. Enkele minuten later horen we op de radio de stem van Jean Louis: “ik ben veilig”. Een kreet van vreugde galmt door onze bus en ik weet zeker dat het in de andere bussen niet anders is geweest.
De stunt schijnt gelukt te zijn, waanzinnig. Nu is het zaak dat we dichter bij de ballon komen om bij de landing te zijn. Uiteraard is van het hele programma een draaiboek gemaakt en één van de andere crewleden weet te vertellen dat Nicolette straks na de landing naar de ballon toe moet rennen, over een hekje springt . . . “en achterover in de modder valt met die mooie beentjes in de lucht” vul ik aan, zo vreselijk grappig als ik ben. Dat zou jij wel leuk vinden hè, Bennie, klinkt het direct achter mij. Ik antwoordt daar spontaan op “ikke niet, ik ben

hartstikke homo”. Dat grapje had ik beter niet kunnen maken, zeker niet als er net een A3 crewlid achter je zit te filmen. Het onderwerp kwam uiteraard later op de dag nog wel even weer aan de orde. . . . Vlak voor de landing zijn we bij de ballon en al snel treffen we ook de andere bussen weer.

    

    

De ballon gaat keurig achter een boerderij aan de grond en we zien even later een heftig zwaaiende Jean Louis op de top van de ballon staan. Wat een kanjer. Hij zal daar nog even moeten blijven staan want de heli mag hier namelijk niet zomaar landen. Ook daar zijn regels voor. Henk moet nu eerst terug vliegen naar

Harfsen alwaar een auto met chauffeur klaar staat om Nicolette en het camerateam naar de ballon te brengen, de locatie was vanuit onze bus al doorgebeld. De meeste mensen in het huis naast het weiland lagen nog te slapen, in allerijl werden de kinderen wakker getrommeld. Tijd om hun gewone kleren aan te trekken gunden ze zichzelf niet want ze wilden ook op TV, dan maar in de pyjama het weiland in. Al snel arriveren de mensen waarop we stonden te wachten en kan men verder gaan met de opnames. JL gooit vanaf de top van de ballon een touw naar beneden en komt al abseilend naar Nicolette toe die hem met zijn geweldige prestatie feliciteert. Er volgt weer een praatje voor de snorrende camera en dan besluit de producer dat hij toch graag een shot wil van de landende ballon. Dan

zit er niks anders op, we moeten duwen. We zetten de ballon weer aan de rand van het veld neer naast de bomenrij en de juiste mensen stappen weer in. Voor Huib wordt de druk bijna teveel. Als iedereen uit het zichtveld is verdwenen, stijgt Gerty een klein stukje op en zet nogmaals de ballon aan de grond. JL wordt

nogmaals geïnterviewd, beter te veel dan net iets te weinig filmmateriaal is het motto. De ballon mag plat. Luca, de zwart/witte hond is nu helemaal zwart, hij is blijkbaar verzot op landbouwgrond, dit tot afgrijzen van de producer. Als de ballon is opgeruimd wil hij nog een shot van alle helpers alsof ze allemaal staan te kijken hoe de ballon landt. Zo werkt dat nu eenmaal in TV land. We moeten in een groep staan en juichen en applaudisseren. Het was wel handiger geweest als de ballon er nog had gestaan want volgens mij keek nu iedereen naar een ander punt in het weiland . . . . Back to the A3 base . . . . Heeey, de mannen van de heli zijn er nog. Gerben komt direct naar me toe: “we gaan over 5 minuutje naar onze basis in Kootwijkerbroek, ga je nog mee ?” Tja, en hoe kan ik dat nou weigeren. Ik schiet Jelke aan dat ik er zo eventjes vandoor ga en dat er nog een groepsopname gemaakt moet worden, iedereen is er

nu nog. Alle aanwezigen worden opgetrommeld en verzocht naar het mandje te gaan. Jean Louis jumpt op de rand van de mand en er is natuurlijk altijd wel iemand zo galant om Nicolette een kontje te geven. Ik weet nog steeds niet van wie die hand was. Het overige volk spreid zich voor de mand uit, natuurlijk met een glaasje champagne uit de fles die Jelke net daarvoor half leeg had gespoten. Even lachen naar het vogeltje !!

    

   

Na deze sessie pak ik mijn tas en stap voorin de heli, wordt keurig vastgesnoerd en krijg een koptelefoon op mijn oren. Henk start de heli en iedereen staat te kijken hoe we vertrekken. Met een schitterende duik schieten we weg en draaien nog een keer over de ballonbasis als groet. Met 220 kilometer per uur over de

Veluwe, wat een geweldige ervaring. Wat is het toch leuk om vrienden te hebben. Gerben brengt me later met zijn auto terug naar Harfsen waar we net op tijd zijn voor, alweer koffie. Gezellie. Nog even nakletsen en dan snel naar huis want mijn baas kijkt al op zijn horloge, het werk roept. Onderweg denk ik in gedachten nog even terug aan deze zeer geslaagde en gezellige ochtend en vermoei mezelf er alvast mee hoe ik dit nou allemaal weer op papier moet zetten. Dat gaat me nooit lukken. . . Op woensdag 7 mei gaat het hele A3 team richting de studio want daar zal de show van Carlo Boszhard opgenomen worden. Jean Louis is bijna als laatste aan de beurt, uiteraard bewaard men het grootste spektakel tot het eind. Na een korte intro van Nicolette worden de beelden gestart. Iedereen is bere-nieuwsgierig wat er van al

het knip en plakwerk van MasMedia terecht is gekomen. De show wordt op 10 mei uitgezonden en ik gooi er op de dag voor de uitzending nog een extra mailing tegenaan, zodat vele ballonfans zaterdagavond voor de buis zitten te kijken. We zien beelden van een ontwakend Harfsen. Jean Louis noemt "het onbekende" zijn

grootste kick, iets doen wat nog nooit iemand heeft gedaan. Nicolette is zichtbaar onder de indruk van de stunt die JL van plan is te gaan uitvoeren. We zien de schitterende beelden van een ballon boven de wolken, altijd een pracht gezicht. Boven op de ballon zit JL te schitteren in de zon terwijl hij zijn eigen beelden filmt met zijn helmcamera "moet je kijken, i'm on focking the top of the world man !!" De camera in de heli filmt even later de afsprong en ik heb medelijden met die mensen want het vriest daarboven 10 graden en de helideur staat open. Jelke is ondertussen aan een snelle afdaling begonnen en moet nu proberen sneller te dalen dan de parachute. Een opzwepend muziekje maakt het geheel extra spannend. Met de kleine camera die aan het branderframe is bevestigd zien we de 3 piloten in

hun gele hesjes, moeder aarde komt steeds dichterbij. De ballon daalt nu sneller waardoor Jean Louis hoger dan de ballon komt te hangen. Hij probeert een goede aanzet te vinden voor zijn landing. Het duo gaat ondertussen in sneltreinvaart naar beneden. De helmbeelden van JL zoals hij steeds dichter naar de top van de ballon zweeft zijn spectaculair. Hij grijpt zich vast aan de rand van het net en trekt zichzelf op de top.

   

   

Uit de zaal klinkt een heftig applaus voor deze presentatie van Jean Louis Becker en A3 Ballon, een stunt die zijn weerga niet kent, schitterend. We zien even later een abseilende JL die wordt opgevangen door een enthousiaste Nicolette en een luid juichende crew. Uiteraard kun je na het lezen van dit magazine nog veel meer foto's bekijken achter de knop "Ballooning Pictures". Voor diegene die de TV uitzending hebben gemist of het nog een keer willen zien, hier is de video van deze waanzinnige stunt, geniet ervan.     Bennie Bos