Uitgave 69 - Februari 2008 - Jaargang 6

1

I had a dream...

Tekst: Koen Audenaert, Foto's: Marc Steyaert

Ik had een droom. Al van kinds af aan was ik gefascineerd door alle 'lichter-als-lucht'-tuigen. Ballonnen die opstegen in Sint-Niklaas landden erg vaak in de weilanden rond het huis van mijn ouders, en ik raakte steeds meer onder de indruk. In 1988, toen ik 15 jaar was, legde ik de theoretische examens af, en op mijn 16e startte ik m'n praktische opleiding om ballonvaarder te worden. In 1992 werd ballonvaren mijn beroep.

In 1999 startte ik samen met mijn vennoot Marc Steyaert ons bedrijf 'Atlantic Ballooning' op. Vanaf dat jaar ging het allemaal erg snel. We werden importeur van Cameron Balloons voor België, ons bedrijf werd erkend door het Belgische Bestuur der Luchtvaart als werkplaats voor ballonnen, en we hadden spoedig een 8-tal

ballonnen waarmee we in binnen en buitenland gingen varen. Vandaag de dag draait Atlantic Ballooning op 'kruissnelheid', we varen veel, de verkoop van Cameron Balloons draait goed en is stabiel, en steeds meer ballonvaarders vinden hun weg naar onze werkplaats voor de inspectie van en reparaties aan hun ballonnen. En toch… toch ontbrak er nog iets... die fascinatie voor luchtschepen, die ik al van jongs af aan had, bleef maar bestaan. En verder dan een paar vluchten als passagier was het nooit gekomen. Omdat we zagen dat de luchtschepen die gebouwd werden door Cameron Balloons (GB) en Gefa Flug (DU) steeds beter op punt stonden, en nu zelfs 4 personen konden meenemen, besloten we in 2006 dat de tijd rijp was om de mogelijkheden van 'hot air airships' in detail te gaan

bestuderen. In alle stilte gingen we aan 't werk. Een paar bezoeken aan Cameron Balloons en Gefa Flug leerden ons veel, en tegen eind 2006 konden we met een concreet voorstel naar enkele bedrijven stappen, om de zoektocht naar de nodige financiering te starten. Een partner zoeken voor een project van om en nabij

de 250.000€ (kostprijs van een volledig uitgeruste Gefa Flug AS-105, met geprint artwork, extra gasflessen en volledig op maat gemaakte en uitgeruste aanhangwagen) is nog een totaal ander verhaal als een partner zoeken voor een heteluchtballon. Naast het financiële element, is er ook het feit dat bedrijven helemaal niet vertrouwd zijn met het medium, en dat je ook maar weinig referenties kunt voorleggen. Maar we wisten dat De Smurfen in 2008 hun 50ste verjaardag zouden vieren, en het bestuur van IMPS (zo heet het bedrijf dat de rechten op De Smurfen beheert) had ons al meerdere malen gevraagd om een 'speciaal voorstel voor een nieuwe ballon' te doen tegen die verjaardag. Dus... we trokken met ons voorstel naar De Smurfen, en die waren blij verrast... dit bleek hen

erg aan te spreken. Vele maanden en heel veel vergaderingen en onderhandelingen later, konden we in juni 2007 het Smurf-luchtschip bestellen bij Cameron Balloons en Gefa Flug! Vóór de bestelling hadden we ons al uitgebreid geïnformeerd over het hoe en wat betreffende vergunningen om met zo'n luchtschip te mogen

varen. Probleem was echter dat je uit zoveel hoeken informatie krijgt, maar dat achteraf vaak blijkt dat zaken elkaar tegenspreken, en dat je op een bepaald moment helemaal niet meer weet wie te geloven en wiens advies te volgen. ICAO geeft geen informatie over de vereiste kwalificaties voor het besturen van een luchtschip. Na heel veel onderzoek bleek Engeland de beste optie voor ons, het land heeft al enkele Gefa Flug-luchtschepen ingeschreven staan, en heeft ook een speciaal ontwikkeld opleidings en examenprogramma voor dit type luchtvaartuig. Nu was dit allemaal makkelijker gezegd als gedaan... want... als we een Britse luchtschipvergunning wilden behalen, dienden we eerst een Britse ballonvergunning te hebben. En... Engeland wil/kan de Belgische vergunning niet zomaar erkennen om jou

een Britse vergunning te geven. Nee, we moesten bijna vanaf nul beginnen... dus... terug naar school! :-)  We moesten in Engeland opnieuw de theoretische ballonexamens afleggen, we moesten een nieuwe (strengere) medische keuring ondergaan, en we moesten onze praktische ballonervaring aantonen.

Nu pen ik dit hier neer in een paar minuten, maar het zal je niet verbazen dat de hele procedure ons zowat 10 weken èn heel veel centjes gekost heeft... Op onze Britse vergunning konden we vervolgens de 'airship-rating' behalen, maar eerst dienden we nog 2 intensieve weken praktijkopleiding te volgen aan de Bodensee in

Zuid-Duitsland. Dat hebben we in november en december 2007 gedaan. Onze instructeur, de zeer aimabele Haimo Wendelstein, heeft ons op een indrukwekkende manier laten kennismaken met de mogelijkheden èn de beperkingen van deze laatste nieuwe versie van het hetelucht-luchtschip. De praktische opleiding ging gepaard met veel momenten van intense vreugde, en evenveel momenten van frustratie. Zo'n luchtschip kan dan wel tegen de wind in varen, maar het heeft z'n beperkingen, en die confrontatie met de 'harde realiteit' was niet altijd makkelijk... Op 20 december is Crispin Williams, één van de weinige Britse examinatoren op luchtschepen, afgereisd naar de Bodensee om onze praktische examens af te nemen. Het was heel rustig weer, dus ideaal... Het is een dag die we ons lang zullen

herinneren! Ondertussen was het nieuwe luchtschip ook afgeleverd door Cameron Balloons en Gefa Flug, de papieren (inschrijving, keuring, verzekering...) waren allemaal in orde, en de aanhangwagen was helemaal afgewerkt. Voor de 50ste verjaardag van De Smurfen krijgen we met het luchtschip een goed gevuld

programma. In 2008 dient het zo'n 20 Europese landen te bezoeken als onderdeel van de 'Smurf Euro Tour'. We schrijven vandaag 26 januari. Op dit moment zitten we in Angoulème, het Europese centrum van de strip, waar elk jaar het grootste internationale stripfestival van Europa plaatsvindt. Angoulème ligt in de streek van Bordeaux, Frankrijk. De voorbije 2 dagen hebben we hier prima kunnen varen. Eergisteren was het mooi en rustig weer. Gisteren was het bewolkt en behoorlijk winderig, en aan die vlucht hebben we een paar nieuwe sterke verhalen overgehouden... :-) Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik aan de keukentafel van de machtig mooie oude 18e eeuwse boerderij die we afgehuurd hebben voor ons verblijf in Angoulème. Het team bestaat uit 5 personen, en de

sfeer is opperbest. Het is 09.00 uur, het zonnetje komt juist binnenpiepen door het keukenraam, en het belooft een erg mooie dag te worden. Straks gaan we immers onze laatste vaarten boven Angoulème maken, met een cameraploeg van het stripfestival aan boord. Het wordt 15 graden, en de hemel is staalblauw...

I had a dream... .  Dromen is goed, dromen is belangrijk. Omdat je er met de nodige inspanningen en doorzetting af en toe in slaagt om één van die vele dromen waar te maken, hoe onbereikbaar het soms ook mag lijken... Koen Audenaert

2

Nieuwe Pins

Compilatie: Bennie Bos, Visuals: Balloonpins.eu

3

Cluster Ballooning in Florida

Tekst: John Ninomiya, Foto's: Marjorie Walters en John Ninomiya

Polk County ligt in het centrale deel van Florida, ongeveer midden tussen Orlando en Tampa. Het gebied bevat de plaatsen Lakeland, Winter Haven en Bartow, heel veel moeras en 850 meertjes. In de meeste van deze watertjes wonen alligatoren. Het gebied was vorig jaar nog in het nieuws toen een naakte man onder invloed van crack uit de kaken van een alligator gered moest worden door de sherrifs.

In de herfst van 2007 vond het "Roar 'n' Soar" weekend plaats bij het "Fantasy of Flight" luchtvaart museum in Polk County. Het evenement bood onder andere de Florida State Championship Hot Air Balloon Races, een Jaguar race en demonstraties van vliegtuigen en klassieke raceboten. Ouwe rot in het ballonvaren Bob

Carlton nodigde mij uit om op dit evenement met mijn Clusterballon te komen varen. Mijn crewchief Bob Dunnington, zijn vrouw Edie en mijn vriendin Marj reisden naar Florida om mij te assisteren bij de vaart. We kregen een zogenaamde Rommy loods aan het einde van de startbaan tot onze beschikking om de ballonnen te inflaten. Bob Carlton waarschuwde me dat er in de nacht voor de start wel een beetje wind zou kunnen staan, dus ik besloot te gaan vullen binnenin de loods. Achteraf bleek het een onnodige maatregel te zijn geweest omdat de condities aan de grond erg rustig bleven. Maar we konden nu eens proberen hoeveel ballonnen en mensen er in de loods pasten. Bob hielp mij in mijn harnas en bracht mij naar het startveld. Men had mij gevraagd om even te wachten tot de “Fantasy of Flight” ballon gestart zou zijn, deze was namelijk de vosballon voor de "hare and hounds" competitie. De ballon vertrok en

dreef naar het zuidoosten. Mijn crew liet mij nu ook gaan waarna ik langzaam opsteeg. Ik dreef weg van het bloemenpallet aan heteluchtballonnen en de mensen met hun langgerekte ochtendschaduwen. Ik dreef richting zonsopgang en toverde een dansende schaduw in de lucht. Er hingen wat flarden mist boven Little

Lake Agnes. Ik passeerde de snelweg en steeg verder. Het ging richting de stad Auburndale, het zicht op al die meren was overweldigend en werd enkel maar mooier naar gelang de ballon verder steeg, zo rond een kilometer hoogte. Volgens mijn GPS had ik een snelheid van 15 km/h maar beneden mij zag ik de heteluchtballonnen met een hogere snelheid Lake Van passeren. Dat baarde mij enige zorgen omdat ik van plan was om nog enige tijd door te varen en hoopte dat de grondwind niet zou aantrekken. Ik zag gelukkig dat de ballonnen die gingen landen dit met een minimum aan horten en stoten deden, dus de condities aan de bodem waren redelijk in orde. Ik zag in ieder geval een goed gedeelte van Polk County, altijd beter dan stil te hangen boven de meren met de alligatoren. De laatste ballon landde bij het kleine vliegveld van Winter Haven terwijl ik als enigste nog even

doorging. Er lag een iets groter vliegveld ten zuiden van Bartow, niet bijzonder groot maar wel met een toren en redelijk wat luchtvaartverkeer. Ik hoopte dit te kunnen vermijden maar er bleek maar weinig sturing in de lucht te zitten waardoor ik het gecontroleerde luchtruim niet zou kunnen ontwijken. Ik draaide mijn radio op de frequentie van Bartow en luisterde naar de gesprekken van de vliegtuigen met de toren.

Iemand maakte melding van een "bunch of balloons" in het noorden. Dat was mijn cue en ik riep de toren op en identificeerde mijzelf als een "ultralight gas balloon" met het verzoek om het luchtruim binnen te varen vanuit het noorden. De verkeersleiding was in eerste instantie ietwat bezorgd maar toen ik vertelde dat ik

bijna op een kilometer hoogte zat, had hij er geen problemen meer mee. Ik moest me melden als ik onder de 700 meter zou zakken. Hij vroeg of er vele andere ballonnen bij mij in de buurt waren. Even moest ik nadenken over deze opmerking maar toen bedacht ik de eerdere melding van de "bunch of balloons" en dat kun je natuurlijk op 2 manieren opvatten. Ik vertelde hem dat ik de enige ballon in het luchtruim was. Uiteindelijk dreef ik recht over het middelpunt van Bartow airport. Ik bleef hoog zoals afgesproken en ondervond geen enkel probleem van het vliegverkeer wat onder mij door ging. De toren riep regelmatig aan de vliegtuigen door dat ik het vliegveld passeerde. Toen ik enkele kilometers ten zuiden van het vliegveld was aangekomen riep ik de toren weer op met het verzoek om te mogen dalen. Terwijl ik bijna het gecontroleerde gebied uit was, zag ik een klein vliegtuigje naderen en hoorde over

de radio “Er hangt een hele tros met ballonnen bij mij in de buurt, hangt daar iemand onder ?????”. Ik zwaaide vrolijk naar hem. Vliegtuigjongens beleven ook nooit wat. Bij het dalen begon mijn snelheid toe te nemen, wel zo’n 24 km/h. Ik was de meeste meren al gepasseerd en kwam nu boven een gebied met meest grasland, een

herinnering dat dit gebied vroeger een voorname plaats innam op het gebied van vleesproductie. Ik nam contact op met Bob, mijn crew. Hij probeerde met de volgwagen vóór mij te komen maar de weilanden waren enorm en de weggetjes relatief schaars. Op een gegeven moment stonden ze in mijn vaarrichting klaar maar het hek bleek op slot, dus besloot ik nog even een stukje verder te varen. Vanuit de lucht lijkt alles een stuk gemakkelijker dan vanaf de grond. Een half uur later bereikte ik de plaats Fort Meade. Ik daalde verder om de windsituatie aan de grond te testen. Op 40 meter hoogte zakte de windsnelheid in maar er bleef toch nog een redelijk windje over. Mijn crew zat weer voor me en probeerde een weg te vinden die mijn track doorkruiste. Ik zag wat boerderijen en een verharde weg. Ik besloot nu toch wel snel te willen landen voordat de bovenwind naar beneden zou zakken.

Ik levelde uit boven wat bomen vlak voor een weiland toen Bob zich meldde dat hij de weg had gevonden en zichtcontact met de ballon had. Boven de bomen sneed ik een paar ballonnen los om mijn landing in te zetten. Een aantal koeien zagen mij aankomen en maakten zich wijselijk uit de voeten. Ik was blij dat de

windsnelheid wegviel toen ik in het veld zakte. Ik zag Bob vanaf het hek naar mij toe rennen. Ik maakte een rustige landing waarna Bob mij vastpakte. Maar een paar minuten later trok de wind alweer aan en Bob en enkele vrijwilligers moesten voorkomen dat ik over het veld zou worden getrokken. Ik was blij dat ik nu was geland. We lieten de ballonnen zo snel mogelijk leeglopen waarna ik de boer bedankte en mijn verontschuldigingen aanbood voor het laten schrikken van zijn koeien. Ik had 45 kilometer afgelegd in een tijdsbestek van 2 uur en een kwartier, één van mijn langere vaarten. Het was een prachtige manier om de ochtend door te brengen. Zoals men zegt “een dag zonder Cluster Ballonnen is een dag zonder zonneschijn”.   
  
   
John Ninomiya

4

25 jarig jubileum Ad Ballon

Tekst en Foto: Ad Ballon

Ad Ballon viert dit jaar zijn 25 jarig jubileum. Na de oprichting van Ad Ballon op 1 augustus 1983 zijn er vele duizenden ballonvaarten gemaakt met 50 verschillende ballonnen. Om dit heugelijke feit te vieren zullen door het jaar heen verschillende activiteiten plaats vinden. Naast een symposium voor ballonpiloten in februari, een open dag voor het publiek op 1 augustus en een Big Balloon party eind oktober worden ook een aantal speciale vaarten gepland waaronder een aanval op het Nederlands afstandsrecord door twee piloten van Ad Ballon (Henk Broeders en Coen Quirijnen). Het streven is om in de AX11 klasse een nieuw afstands/duurrecord te vestigen door een afstand af te leggen van meer dan 1000 km in ruim 12 uur varen. Het huidige afstandsrecord staat op naam van Henk Broeders met 668 KM in 9 uur, gevaren met de PH-RUT in 2001. Om deze record poging een kans van slagen te geven zal er vooraf een testvaart gemaakt gaan worden, waarbij het gasverbruik en de

zuurstofapparatuur getest worden. Ook zal er door "De telecomadviseur" in Breda bekeken worden of het mogelijk is de vaart via webcam en GPS live te volgen op het internet. Via adballon.nl kun je op de hoogte blijven over de voortgang van de testvaarten en de recordvaart. Wilt u via mail op de hoogte gehouden worden, meld u dan aan via email en we sturen u alle updates. Ad Ballon

5

One Man Meet

Tekst en Foto: Aeromedia

Op 13 en 14 oktober 2007 vond voor de 25e keer de traditionele "One Man Meet" plaats. Omdat de weersomstandigheden het afgelopen jaar in Engeland erg ongunstig zijn geweest, besloot Phil Dunnington om bij uitzondering deze meeting plaats te laten vinden in de stadjes Barolo en Langa in een heuvelachtig gebied in Italie, bekend om zijn wereldberoemde wijnvelden. De "One Man Meet" is een bekende ballonmeeting met enkel cloudhoppers. Deze enkelzitters hebben geen mandje en de ballon is klein. Meestal een type 21, 31 of 42. Men kan gebruik maken van een heel klein mandje maar het mooiste is toch gewoon met een stoeltje. Piloten nemen meestal 1 gasfles mee omhoog, bij uitzondering 2. Gedurende deze tweedaagse meeting maakten de 15 deelnemers 4 prachtige vaarten waarbij ze startten vanaf de sportvelden bij Barolo. Voor de eerste keer werd de "Paolo Contegiacomo

Memorial" uitgereikt aan Piers Glydon uit Engeland. De prijs is een eerbetoon van de Engelse ballonvaarders aan de Italiaanse ballonbeweging in de jaren 70.   Aeromedia

6

"Powerplus", de nieuwe brander van UM

Tekst en Foto: Ultra Magic Balloons

Met trots presenteert ballonbouwer Ultra Magic de nieuwste serie branders: "Powerplus". De brander is ontworpen door de bekende Spaanse ballonvaarder Paolo Bonanno en samen met de mensen van Ultra Magic verder ontwikkeld. De "Powerplus Single" is nu verkrijgbaar als aanvulling op de succesvolle reeks van MK-21 branders. Deze enkele brander weegt compleet met frame en slangen maar 14 kilo en heeft de hoogste verhouding in kracht/gewicht van elke brander ter wereld. De "Powerplus" is geschikt voor Ultra Magic ballonnen met groottes van 25,000 cu ft tot 120,000 cu ft. Deze enkele brander is te bedienen voor het normale werk maar als de hendel nog verder wordt ingeknepen, treed fase 2 in werking en komt het "Plus" gedeelte tot zijn recht. Het stille gedeelte van de brander kan ook met een aparte hendel bediend worden. Neem contact op met de dealer voor verdere specificaties. Ultra Magic wordt in Nederland geleverd door Ad Ballon, in België kun je terecht bij de European Balloon Corporation. 
  
  
  
   
Ultra Magic.

7

Airdreams, nieuwe looks

Tekst en Screendump: Bennie Bos

Tja, dan wordt je kind zo ineens 18 jaar en vindt je het tijd worden dat haar website er ook eens wat volwassener uit moet komen te zien. Nienke had het me al vaker gevraagd maar het was natuurlijk een prachtige extra verrassing voor haar verjaardag. Het resultaat zie je hiernaast, frisse kleuren en een stoere en stijlvolle nieuwe look. Ik heb de gehele omlijsting van de site vernieuwd, de binnenkant (zwarte gedeelte) onderhoud Nienke zelf met onder andere haar ballonfoto's, gemaakte vaarten en blogs over haar studie in Maastricht. Neem gerust even een kijkje op de vernieuwde Airdreams.
Bennie Bos

8

Steve Fossett

Tekst: Bennie Bos, Foto: Foute Humor

De vrouw van avonturier en ballonvaarder Steve Fossett wil haar man officieel dood laten verklaren. De rechter wil echter eerst dat Steve's vrouw plaats neemt in de getuigenbank en de bewijsstukken overlegt dat alles in het werk is gesteld om Steve te vinden. Dat kan nog wel even gaan duren dus. Er is al eerder bericht dat de zoekwerkzaamheden stop gezet waren. Officieel is dat ook zo maar het schijnt dat een groot aantal mensen nog dagelijks aan het zoeken is in de immense woestijn van Nevada naar een glimp van de vermiste avonturier. Deze foto verscheen op de site Foute Humor, blijkbaar was de reïncarnatie van Steve aangetroffen bij één of andere inheemse stam. Neem mij de foto niet kwalijk, de zaak is uiteraard droevig genoeg.

Bennie Bos

9

Long Jump 19 december 2007

Tekst en Foto's: Peter de Bock

Na enkele jaren op non actief te hebben gestaan kriebelde het dit jaar opnieuw om een long jump te maken. De dagen voor onze jump werden er reeds een aantal jump vaarten gemaakt. Zo kreeg ik van Ramses Vanneste een boeiend verhaal over zijn vaart van Malmedy naar… Ook Jurgen Dobbelaere maakte een

spannende vaart over het Kanaal. Verder had ik zondag ook Peter Heirman zien “jumpen” en werd zaterdag een ballon van Ballooning bijna door heel Vlaanderen gespot. We kozen voor een gezellige jump met onze crew aan boord. We maakten onze nieuwe Lindstrand A260 in gereedheid voor de vaart. Tien 80 liter flessen werden voorzien. Uit mijn berekeningen bleek dat we nog heel wat gewicht konden meenemen. Dus begonnen we aan een zoektocht naar passagiers. Gelukkig hadden we snel een chauffeur gevonden, dank u Werner. Dat was al een zorg minder. Tot laat in de avond was onze mand nog steeds niet vol. Ik had graag zes passagiers meegenomen. Zo zouden we comfortabel kunnen varen. Uiteindelijk verzamelden we ’s ochtends om vier uur te Wommelgem met acht mensen die zouden meevaren en Werner en Maria om te volgen. Dit moest wel lukken. Rond zeven uur

kwamen we aan in Bastogne. We kozen een opstijglocatie ten oosten van Bastogne. Het was voor alle passagiers de eerste longjump en iedereen was een beetje zenuwachtig. De ballon werd afgeladen, de gasflessen voorzien van stikstof, radio, transponder en GPS werden geïnstalleerd en de catering werd aan

boord geplaatst. De ballon werd aangekoppeld en uit de zak gerold. Nu was het tijd voor nog wat telefoonwerk, een vliegplan indienen en de laatste hoogtewinden nog eens checken en het laatste plasmoment op de grond. Om 08:10 uur kozen we het luchtruim. We stegen snel door naar 2500 voet en vonden 37,6 knopen en een track van 305 graden, ideaal. We namen contact op met Brussels Information en konden onze vaart gerust doorzetten. Achter ons genoten we van een prachtige zonsopgang. Om 08:30 uur vaarden we ten NO van EBSH. Van kou was er geen sprake, het was best gezellig en de eerste koffie en thee werd geschonken. Om 09:00 uur was het tijd om Florennes op te roepen. Ondertussen zaten we op 4500 voet. We hadden 5/5 radiocontact en doorvaren was “approved”. Na één uur en tien minuten varen hadden we twee flessen leeg. Aangezien we

constant tussen 65 en 70 km/u vaarden en enkel een eenvoudig GPS toestel (Garmin IIplus) aan boord hadden, was het best moeilijk om perfect op de kaart te volgen. Van Florenne ging ons radiocontact verder naar Charleroi approach. Ook hier kregen we alle medewerking. We vaarden boven de luchthaven van

Charleroi en konden genieten van een landend Ryanair toestel. De volgwagen moest ondertussen flink zijn best doen om ons bij te houden. Om 10:05 uur verlieten we de controle zone van Charleroi. Het was tijd om Brussel op te roepen. De transponder nog steeds op 7000 en goed radiocontact lieten ons toe om ten zuiden van Brussel te varen op 5000 voet. Na een half uurtje in de Brussels TMA kregen we de vraag van de verkeersleiding of Bob Berben aan boord was. Zou hij dan toch zo berucht zijn? Nu kwamen we in een herkenbare streek en werd het navigeren makkelijker. We vaarden om 10:50 uur boven Ronse waarna we recht naar Kortrijk koersten. Nu was het duidelijk dat we een geslaagde vaart gingen maken en we zeer dicht bij de kust moesten komen. We hadden ons nu al door alle TMA’s gepraat en het zou bij Oostende en Kokzijde ook nog wel lukken zeker. Nog steeds op 5000 voet vaarden we

over Kortrijk. We hadden nog even snel contact met Brussels Information, de vriendelijke dame had ons reeds bijgestaan vanaf het begin van de vaart en vond het maar vreemd dat we maar bleven varen. De West Vlaanders passeerden snel onder onze mand door. Eenmaal aan het grote zeshoekige spaarbekken gekomen

nam ik contact op met Oostende. We konden doorvaren. Nu werd het tijd om te beginnen met grondige navigatie, we wilden zo dicht mogelijk bij De Panne uitkomen. Oostende gaf 90 graden en 4kt, wij daarentegen hadden nog steeds meer dan dertig knopen.  Ik begon stilaan aan de daling om de juiste wind te vinden. De wind draaide een beetje en nam langzaam in snelheid af. We schakelden over naar Kokzijde Tower en konden doorvaren, een landing op het vliegveld was echter niet toegestaan. Uiteindelijk kwamen we “below 500 feet” en werd het tijd voor de landing. Met zeven knopen aan de grond was dit prettig. We landden om 12:15 uur in Bulskamp met nog vier en een half volle gasflessen. Ondertussen hadden Werner en Maria ons niet meer kunnen bijhouden met de volgwagen. Na het doorbellen van de juiste plaats kwamen ze een half uurtje later al aangereden. We bekeken alles nog eens op de kaart

van België en kregen er spijt van dat we niet in Athus opgestegen waren. Zo hadden we onze bestaande records van 2003 kunnen verbeteren. Na het inpakken werd nog een fles gekraakt en kon de terugrit beginnen. Ik kijk al uit naar volgend jaar, en denk dat we ons dan niet binnen de landsgrenzen zullen houden…  Peter De Bock

10

3D visual Kubicek

Tekst: Bennie Bos, Animatie: Kubicek Balloons

Als je denkt dat je alles al gezien hebt, kijk dan eens even naar het volgende filmpje. Het is de nieuwste manier van de ballonfirma Kubicek Balloons om hun klanten te laten zien hoe de nieuwe ballon er uit zou kunnen zien. Het is een behoorlijke stap verder dan de platte visuals die normaal gemaakt worden. De ontwerpafdeling in de Kubicek fabriek maakte speciaal voor het Hot Air Magazine een fraaie visual welke je kunt downloaden. Niet direct mailen voor het kenteken, deze ballon wordt niet gebouwd . . tenzij ik daarvoor natuurlijk een sponsor vind. Het filmpje van mijn ballon vind je hier. Alle verdere info op de site van Kubicek Balloons.    Bennie Bos

11

Poolzeppelin mogelijk total loss

Tekst: Novum/AP, Foto's: Novum/AP en Total Pole Airship

Een Franse Zeppelin die op 1 maart vanuit Parijs zou vertrekken voor een expeditie naar de noordpool, is dinsdag op een vliegveld in Zuid-Frankrijk door een stormvlaag van zijn ankers geslagen, over een weg heen geblazen en tot stilstand gekomen tegen een huis. De Zeppelin, Total Pole Airship, raakte daarbij zwaar beschadigd en een woordvoerster van de expeditie zei te vrezen dat hij als total loss moet worden beschouwd. Er deden zich geen persoonlijke ongelukken voor. Het Total Pole Airship is speciaal voor de expeditie in Rusland gebouwd. Met een lengte van 55 meter en hoogte van zeventien meter is het met helium gevulde gevaarte groter dan de Airbus A320 superjumbo, het grootste vliegtuig van de wereld. Woordvoerster Coralie Jugan zei dat het de bedoeling was geweest dat de Zeppelin op 25 of 26 maart op de noordpool zou aankomen en daar een maand lang metingen zou verrichten om de dikte van

het pakijs in de Noordelijke IJszee vast te stellen en daarmee een ijkpunt te krijgen om de invloed van de klimaatverandering te meten. De storm, die gepaard ging met windstoten van 110 kilometer per uur, blies het luchtschip eerst in verticale positie en rukte daarna de metalen mast die hem vasthield uit de grond. Vervolgens werd het schip met mast en al over het vliegveld geblazen. Voordat schip en mast tegen het huis aanvlogen was de mast tegen een ander gebouw aan geslagen.   Novum/Ap

12

Nieuwe Ballonnen

Note: het genoemde land is het land van registratie !!!

De twee prachtige nieuwe ballonnen voor Distri Europe, het bedrijf van mijn Belgische vriend Gino Ciers.
Gino stuurde me de originele visuals van Schroeder maar ik kan het natuurlijk niet laten om daar even lekker mee te gaan Photoshoppen, hierboven het resultaat. De "Dewaele" ballon is een Schroeder 45/24 en krijgt het kenteken OO-BCU. De nieuwe "Gaverzicht" is ietsje kleiner, een Schroeder 40/24 met kenteken OO-BCQ.
De productie start begin februari, de levering staat gepland voor begin april 2008. De ballonnen worden gedoopt op het evenement wat Gino organiseert in Waregem, zie ook de Ballonkalender 2008.   Bennie Bos

13

Cameron Balloon Promotions Newsletter

Tekst en Foto's: Cameron Balloon Promotions BV

Cameron Balloons Ltd. verlaagt de prijzen. In verband met de gunstige wisselkoers van de Engelse Pond, heeft Cameron Balloons Ltd. besloten de prijzen te verlagen. De prijzen van envelopes en equipement liggen nu ongeveer op het niveau van het jaar 2004 / 2005. Informeer bij ons voor nadere informatie. Met ingang van 31 maart 2008 bestaat ook tijdens de ballonvaart de verplichting tot het voeren van een mode-S transponder. Deze regel geldt voor het gehele Nederlandse luchtruim met uitzondering van klasse G onder de

1200ft AMSL. Het Duitse Garrecht heeft een transponder ontwikkeld welke voor de ballonvaart ideaal is. De VT-01 transponder is door zijn lichte gewicht uniek in zijn soort. De transponder zelf weegt slechts 0,8 kg. Als inbouw in een robuuste behuizing met een 12V accu is het totale gewicht ca. 5 kg. De VT-01 kan door de eigenaar zelf geprogrammeerd worden met de code welke door IVW voor de betreffende registratie is aangemaakt. Optioneel bestaat de mogelijkheid om een software-update aan te schaffen, waardoor er 5 adressen in de transponder opgeslagen kunnen worden. De ballonvaarder selecteert dan voor de vaart de juiste registratie en de transponder is klaar voor gebruik. De VT-01 is leverbaar in 2 verschillende klassen. De klasse 1 transponder levert een vermogen van 230W en de klasse 2 150W. De klasse 1 transponder is vrijgegeven voor gebruik tot 40.000ft en de klasse 2

tot 15.000ft. Om de transponder op een goede manier in de mand te bevestigen heeft Cameron Balloon Promotions BV een degelijke tas ontwikkeld. De tas is gemaakt van slijtvast cordura en het verzinken van de transponder voorkomt ongewild contact met de knoppen. De tas is in diverse kleuren leverbaar. Stuur voor meer info en prijzen een email of bel met nummer +31742761111. Cameron Balloon Promotions BV

14

Sylvestervaart, afsluiting interessant ballonjaar

Tekst en Foto's: Ballonclub Teuto

Na de uitbundige regenval tijdens de laatste dagen van het jaar 2007, liet het weer zich in noordwest-Duitsland op oudjaarsdag of zoals ze bij ons zeggen Sylvester, van zijn mooiste kant zien. Deze kans werd dankbaar benut door de ballonvaarders van de Ballonclub Teuto e.V om de geplande Sylvestervaart te kunnen maken. Hugo Reiring, Robert Greve, Clemens Bendick, Axel Hunnekuhl en Rainer Herkenhoff troffen elkaar bij de prive startplaats van de ballonvereniging om alles voor te bereiden.

Ballonclub Teuto heeft de beschikking over 2 moderne netloze gasballonnen. Vroeger was men zeker 2 tot 3 uur bezig om een ballon volledig op te bouwen, tegenwoordig klaren we de klus binnen een uur. Samen met de satellietnavigatie en de transponder startte onze reis op de laatste dag van het jaar. Bij een zwakke

noordwestelijke wind dreven we hoofdzakelijk op 200-300 meter hoogte over de Dickenberg en verder over de stad Ibbenbüren. De landing was bij Bad Rothenfelde. We kunnen op een succesvol en vooral veilig ballonjaar terug kijken. Hele mooie gasballonvaarten werden vanuit onze basis in Uffeln gemaakt naar alle windstreken zoals naar het nabij gelegen Nederland, naar onze Noorzeekust of tot in het Sauerland. Maar ook hebben de Teutonen aan wedstrijden deel genomen. Bij onze ballonvrienden in Bayern behaalden we een respectabele vijfde plaats. Met Pasen voeren we met 2 ballonnen naar Belgie en een heel bijzonder hoogtepunt voor ons was dat onze piloten Hunnekuhl en Herkenhoff in April vanuit Duitsland via Nederland de Noordzee overstaken en in Engeland zijn geland. Dit verslag heb je al in het Hot Air Magazine kunnen lezen. De landing was in de nabijheid van Canterbury, we legden toen meer

dan 400 kilometer af. Voor ballonjaar 2008 hopen we op net zulk prachtig vaarweer als het afgelopen jaar. De voorzitter van de Ballonclub Teuto bevestigd de plannen voor de Teuto Wettfahrt. Deze zal van 15 t/m 17 augustus 2008 traditie getrouw plaats vinden op onze startplaats in Uffeln.    Ballonclub Teuto

15

Filzmoos Oostenrijk

Tekst en Foto's: Erik Pals

Van 12 t/m 19 januari is alweer de 29e editie gehouden van het grootste winterballonevenement van Oostenrijk. Dit evenement gehouden in Filzmoos bezoeken wij traditiegetrouw ieder jaar. Ieder jaar verzamelen 45 ballonvaarders uit verschillende landen zich hier om een week te varen in het "Salzburgerland". Er komen ballonvaarders uit Oostenrijk, Duitsland, Engeland, Zweden, Verenigde Staten, Frankrijk, België en ook nog 4 Nederlanders. De vooruitzichten gaven al aan dat het de hele week wat wisselvallig zou blijven dus het was per dag kijken of de ballonvaarten doorgingen. De eerste dag (zondag) bleek er nog teveel wind te staan en werd de ballonvaart afgelast.`s Avonds stond de “Nacht der Ballone” op het programma en dit kon wel doorgaan, omdat de wind voldoende was afgenomen. Onder leiding van Ben Bläss uit Barneveld werden ca. 35 ballonnen opgesteld en op commando moest er

gebrand worden. Dit onder begeleiding van sfeervolle muziek. Dit gaf natuurlijk een fantastisch effect en de hele omgeving werd hierdoor ritmisch verlicht. De maandag en dinsdag daarna was het weer aanzienlijk verbeterd en kon er met een strakblauwe lucht worden gevaren. Beide dagen ging de wind richting de "Bisschofmutze" wat prachtige plaatjes opleverde.

Voor woensdag was de organisatie aanvankelijk nog positief gestemd, maar helaas bleek het weer toch tegen te vallen en kon er niet meer worden gevaren. Ook de dagen erna kon er niet meer worden gevaren vanwege te veel wind en laaghangende bewolking. Met 2 van de 6 ballonvaarten die doorgegaan zijn was het dit jaar niet zo goed als we gewend zijn hier, maar we zijn toch weer tevreden huiswaarts gekeerd.   Erik Pals

16

Vrouwen in de Ballonvaart

Tekst: Bennie Bos, Foto: National Balloon Museum

Tuurlijk was ik trots, trots toen me werd verteld dat een copy van het Hot Air Magazine tentoon wordt gesteld in het National Balloon Museum in Indianola USA. Altijd leuk natuurlijk. Tevens hadden de mensen van het museum een verzoekje aan mij. Ze wilden graag dat ik de dames onder jullie zou vragen om een berichtje naar het museum te sturen onder de titel "Women in Ballooning". Het museum zoekt informatie over vrouwen in de ballonwereld. Dat kunnen zowel piloten als ook crewleden zijn. Men wil graag dat je een formulier invult inclusief een foto

van jezelf en de ballon waar je op vaart of crewt. Ga naar de website van het museum en kijk even naar de info over het onderwerp "Women in Ballooning".  Bennie Bos

17

Adventure of the Heart

Tekst: Bennie Bos, Foto's: Matthew Grote en Luckie Lawrence

Het is 19 januari 2008. Tijd: 09.20 in de ochtend. De ballon met de naam “Adventure of the Heart” stijgt op. De naam van de piloot is Rich Jaworski. Het plan is om het huidige record te verbreken in de klasse AX4 en AX5. Dit record staat ook op naam van Rich, hij bleef namelijk op 4 en 5 februari 2007 maar liefst 23 uur en

11 minuten in de lucht met deze kleine ballon. Op die vaart bevroor de condens tussen zijn dubbelwandige ballon wat grote ijsklompen opleverde. Dat verslag heb je vorig jaar kunnen lezen in het Hot Air Magazine. Rich heeft de constructie nu gewijzigd om dit probleem te voorkomen. Hij stijgt vandaag op vanaf een parkeerplaats bij de Grand Forks Country club en draagt de vaart op aan Ed Yost en Steve Fossett, mannen die volgens Rich veel piloten stimuleerden om avonturiers te worden. Het vriest en er staat weinig wind. Rich denkt dat zijn ballon hem naar Minneapolis zal brengen en hopelijk ook in het record boek. Gedurende de rest van de dag en de nacht geniet Rich van zijn bijzondere vaart. Hij heeft zich in een warm pak gehesen, van de kou heeft hij niks te vrezen. Rich landde zijn “Adventure of the Heart” uiteindelijk op het bevroren oppervlakte van Big Doctor Lake tegen 04.30 uur de volgende

ochtend, zijn gastank was schoon leeg. De vaart had 19 uur en 10 minuten geduurd, helaas niet genoeg om zijn eigen record te verbreken. Het probleem was verklaarbaar, het was nu warmer dan in 2007 toen het veel

harder vroor. Hoe kouder, hoe minder je hoeft te stoken. De verrassing kwam later toen bleek dat Rich wel een record had verbroken. Hij had namelijk 400 kilometer afgelegd en dat is een nieuw record in de klasse AX4, een record wat op 341 kilometer stond. Een plaatselijk radiostation berichtte over een ballonvaarder die was neergestort in een meer en door de brandweer moest worden gered. Rich kon zich wel voorstellen hoe dit bericht ontstaan was. “De vrijwillige brandweer stond toe te kijken toen mijn crew en ik de apparatuur van het ijs haalden. We waren halverwege onderweg naar de aanlegsteiger toen de brandweer arriveerde met een sneeuwscooter met daarachter een slee. Ze vroegen me vriendelijk om mee te werken met hun “oefening”. Ik moest op de slee gaan liggen waarna ik in dekens werd gewikkeld. Aangekomen bij de steiger werd ik in een ambulance gedragen voor nader onderzoek. 

Mijn bloeddruk werd opgemeten, 150 over 90, niet slecht voor iemand die net heel veel kilo’s apparatuur over het ijs heeft lopen slepen. Toen ik verder onderzoek weigerde lieten ze me gaan. Ik zal er nog wel een rekening van krijgen” aldus een geamuseerde Rich Jaworski.   Bennie Bos

18

Filser Transponder

Tekst: Rik Kornet, Foto: Filser

Zoals een ieder weet is de mode-S transponder vanaf 31 maart verplicht voor vaarten boven de 1200 ft. Filser (www.filser.de) kan nu een transponder leveren met de mogelijkheid om maximaal 8 codes (dus 8 ballonnen) op te slaan. Deze kan ik je leveren voor 2.295,- excl BTW.
Er is ook een passende draagtas leverbaar.
Transponder ZTRT800 is compleet met draagstel, lader en ballonantenne dus gelijk na invoer van de code te gebruiken. De bijgeleverde ballonantenne hangt aan een kabel over de mand naar buiten. De afgebeelde antenne is een standaard antenne. Voor meer informatie of bestellingen kun je emailen of bellen naar 06-20016017   Rik Kornet

19

Fire & Snow, Mauterndorf

Tekst: Sebe Kruijer, Foto's: Sebe Kruijer, Peter Kelder en Marcel van Breden

Het ballonevenement in Mauterndorf wordt georganiseerd door Markus en Nicole Haggeney. Ze doen dat erg goed en al die jaren is er nog nimmer een ongeluk geweest op hun ballonfeest. Begin december hadden we een voorbereidende meeting van het Van Beers team en we zouden met 11 personen en 2 ballonnen

(de PH-VBB en de PH-SAL) afreizen naar Oostenrijk. Onder de 11 personen zaten 5 piloten en 1 leerling piloot. De eerste week van januari was ik echter behoorlijk ziek, zwaar verkouden, koortsig en ik zag het al gebeuren dat ik niet mee kon. Maar een paar dagen voor dat we zouden vertrekken was ik redelijk opgeknapt, met als gevolg dat we donderdag alles nog moesten inpakken. Ik zou voor een overlevingspakket zorgen voor de VBB ballon, dus voor 4 personen (incl. piloot). De organisatie had een lange lijst opgestuurd met de aanbevolen minimum uitrusting voor het varen in de Alpen, waaronder mechanische boordinstrumenten, zuurstofapparatuur, ELT-locator, helmen, een tent, slaapzakken, warme kleding tot -30 graden, 2 luchtvaart radio’s, een transistorradio, GPS, spiegel, een kooktoestel met brandstof en pannetje, chemische hand en voetverwarmers, een handhoogtemeter,

sneeuwschoenen, zaklamp, survivalmes, fluitje, signaalpistool (met munitie), een touw van min. 30 meter, en nog de nodige kleine zaken. Ik had gelukkig wel de meeste zaken voor het (verplichte) overlevingspakket al gehaald en/of klaargezet inclusief de chocoladerepen, de reepkoeken, de droge soep en de speciale droge

maaltijden, en nog 10 pakken speciale overlevingskoekjes (bij de Bever gehaald). Vrijdag 11 januari, ‘s morgens vroeg om 4 uur kwam de bus voorrijden met Wim en Wim. Ja er waren 3 Wim-men in ons team. Dus 1 noemen we Willem, en de andere twee Wim K en Wim B. In de bus zat ook al de VBB ballon, dus mand, met ballonzak erin, flessen, en de persoonlijke spullen van Willem en Wim. De bus was eigenlijk al redelijk vol. Daar moest alles van ons nog bij. Even later kwam ook Peter aangereden en hij had natuurlijk ook de nodige spullen. Waaronder zijn eigen overlevingspakket, een transponder, een laptop, koffer, etc. Uiteindelijk kregen we alles er in. Eerst de mand (met daarin de ballonzak) eruit, nou die was al loodzwaar, dus hard werken. Zo veel mogelijk spullen op de flessen stouwen, mand er weer in, spullen in de mand op de ballonzak stouwen, naast de mand, onder de achterbank, enfin een heel

werk. Maar alles kwam erin. Nog een kopje thee en toen op weg. (Willem, Wim, Peter, Klazina en ondergetekende). Het was bijna kwart voor vijf. De reis verliep goed, we waren met 4 chauffeurs dus we konden steeds afwisselen. Halverwege Duitsland haalden we de landrover met Wim, Rein en Marcel in en

daarachter de grote aanhanger (of zoals Peter het noemde: de verhuisdoos) met daarin de PH-SAL ballon. We waren redelijk snel bij Munchen, dus we besloten even naar Inzell te rijden, en bij onze vrienden Alfons en Edith (van pension Erica in Inzell) aan te gaan. Alfons was niet thuis, maar Edith vond het prachtig dat we even kwamen theedrinken. Daarna ging het verder, richting Mauterndorf. We besloten om niet de tunnel te nemen, maar de pas over te gaan. Het was nog niet donker en dat werd een schitterende rit over de Tauern, door het pittoresk ski-dorpje Obertauern. En het was vijf uur toen we Mauterndorf binnenreden. Op het laatste stukje bracht de tom-tom ons even van de wijs door ons een doodlopend weggetje in te sturen, maar dat was gauw gecorrigeerd en eenmaal aangekomen bij ons pension van Margaretha Lashofer konden we gaan uitpakken. Na het uitpakken (mand met

ballonzak eruit, spullen eruit, mand er weer in) gingen we lopend het dorp Mauterndorf in om ergens te gaan dineren. En uiteraard om een heerlijk biertje te drinken. Het was na tienen dat de anderen met de Landrover en de grote aanhanger arriveerden. Ze hadden er vanuit Zwartsluis 18 uur over gereden. De volgende dag

konden we uitslapen, en zaten we om 9 uur aan een heerlijk ontbijt. In hetzelfde pension logeerde ook een Duits ballonteam die daar al voor de 9e keer logeerde. Margaretha bleek een zeer vitale vrouw van 75 jaar die haar pension helemaal in haar eentje runde. Samen met het Duitse team had ze deze week 20 gasten en het ging haar voortreffelijk af. Die ochtend naar het dorp voor de nodige inkopen, kratjes bier, wijn, pinda's, etc. voor de avonden in het pension. En daarna koffie met apfelstrudel eten in het dorp. Die middag het inchecken in het gemeentehuis met daarna de eerste briefing. Bij het inchecken bleek dat er nog 2 Nederlandse team waren; De fam. Kooistra uit Joure en het team Echtermeijer uit Hengelo, samen met Bouke en Annet Zonneveld. Verder waren er vrij veel teams uit Engeland en teams uit Duitsland, Oostenrijk en ook Tsjechië. 37 teams in totaal. Alle teams kregen een

paar T-shirts, een fles champagne, en iedereen kreeg een aantal ballonpins en een glas champagne. De ontvangst was echt super. De briefing zelf was in de grote zaal van het gemeentehuis. De organisator, Markus bleek die dag jarig te zijn, hetgeen spontaan uitmondde in het "Happy Birthday". Daarna vertelde hij

het één en ander over de komende week en het weer. De voorspellingen voor de komende week waren redelijk, maar niet super. Afwachten dus. Die avond hebben we heerlijk zitten eten in een plaatselijk restaurant. Terug in het pension werd er natuurlijk Perudo (Zwitsers spel, inlichtingen bij ondergetekende) gespeeld met een biertje of een glas wijn. De zondag waren we vroeg op voor het ontbijt, want om 9 uur was de briefing op het veld. Tijdens het ontbijt kwamen de laatste mensen van ons team ook aangereden, Geert, Simone en Jeroen. Ze hadden de afstand in 10 uur gereden. Op de briefing werd duidelijk dat een lange Alpen vaart er die dag niet in zat, maar een dal vaartje zou wel lukken. Er hing een vrij dik wolkendek boven het dal en ook boven alle andere dalen in de buurt. We hebben toen de spullen verzameld en de PH-VBB ballon opgebouwd. Het waaide bijna niet en samen

met enkele andere ballonnen dobberden ze een beetje in het dal, in zuidelijke richting. Er waren diverse cloudhoppers bezig, maar die werden allemaal vastgehouden met een lange lijn. Daaruit bleek wel dat de wind alle kanten op ging. Later hoorden we vanuit Nederland dat ze de PH-VBB ballon konden volgen via de

webcam in het dal, dat was wel weer heel bijzonder. Na een half uurtje of zo zagen we de VBB ballon landen op een weiland, 400 meter verder. Daar hebben we de ballon ingepakt en toen was het tijd voor apres ballooning, oftewel koffie met apfelstrudel. Die avond uiteraard dineren en daarna weer Perudo spelen in het pension. De zondagavond was het “nightglowen” met de ballons. Het was niet koud en het waaide ook bijna niet. Wel was de sneeuw erg papperig en kwamen de molshopen al door de sneeuw heen. Het “nightglowen” was een succes, een 20 tal ballonnen stonden er in de nacht te fakkelen. Een prachtig gezicht en de lokale bevolking genoot er zichtbaar van. Maandag waren de condities een stuk beter. Niet veel wind, ook in de hogere luchtlagen niet, maar de richting was goed. En we kregen op de briefing te horen dat de dalen in de windrichting (N-O) waarschijnlijk wel open zouden

gaan. Het was in ons dal nog wel bewolkt, maar een Alpenvaart zat er wel in. Dus zijn we ons gaan voorbereiden voor een Alpenvaart met de grote PH-SAL. Om 11 uur was er nog een tweede briefing en er was gebeld met mensen in de dalen (waar we dan zouden moeten landen) en die waren open. Dus het werd

een groen licht. Toen hebben we de ballon opgebouwd en zuurstof geïnstalleerd en zijn we vertrokken richting Noord Oost. Eenmaal boven de wolken hingen we in de zon en hadden we een prachtig uitzicht over de Alpen. We stegen door naar 13.000 ft om wat meer snelheid te krijgen en een koers wat meer naar Noorden. De koers veranderde wel, maar de snelheid niet. Met zo'n 10 tot 12 knopen dreven we over de Alpen. Voor ons een 20tal ballonnen die verschillende koersen hadden, van 010 tot wel 050. We kwamen na 2,5 uur bij het Enns dal en zagen dat het dal toch niet echt vrij was van de bewolking. Zo hier en daar een open stuk, maar die waren moeilijk bereikbaar. Het dal na het Ennsdal was wel geheel vrij omdat het iets hoger lag. Maar dan zouden we nog een uur moeten doorvaren. Op de hellingen langs het dal waren al diverse ballonnen geland, dus er waren wel mogelijkheden. Ook wij

gingen zakken om op een helling langs het dal te landen. Dat lukte niet helemaal en we dreven een stukje het dal in. De bewolking was gelukkig nog niet erg dicht en we konden er door heen zakken om een landingsplekje te zoeken. Dat werd op een groot veld bij Stein an der Enns. De volgauto's waren vlak in de buurt en met

z'n allen konden we de ballon gaan inpakken na deze geslaagde vaart. Op de terugweg gingen we over de Tauernpas en in Obertauern was het tijd voor de apres ballooning bij een leuke conditorei. Helaas waren de apfelstrudels bijna op, zodat we niet allemaal konden genieten van deze delicatesse. De dag er na, de dinsdag was het weer al weer minder geworden, meer mist en ook in de andere dalen. Een Alpenvaart zat er niet in. Maar in het dal mocht wel gevaren worden. Samen met de andere teams vertrokken we naar het plaatselijke vliegveld omdat dat veld net iets gunstiger lag met betrekking tot de windrichting(en). Aldaar gingen we de VBB ballon opbouwen voor een dal vaart. De diverse ballonnen dreven alle kanten op en met een beetje geluk kon je een box varen. Dat lukte echter niet iedereen, sommige stonden al snel weer aan de grond, anderen bleven juist heel lang rond dobberen en 1 ballon ging

landen op de berg achter het dorp. De VBB ballon ging richting het dorp (N-W), kwam in eerste instantie mooi terug richting het zuiden, maar bleef daar vervolgens toch hangen, waarop de ballon net buiten het dorp toch moest landen. Een half uur gevaren en er was nog genoeg tijd voor een tweede poging. Toen de ballon

voor de tweede keer opsteeg was de richting Z-O met een heel rustige wind, maar in het dal kwam de ballon in een andere stroming terecht, richting het Noorden. De wind trok zelfs aan en de ballon kreeg meer vaart, maar duidelijk in een verkeerde richting. Het ging richting de bergen en dat was geen optie, dus was het tijd om te landen, vlak bij ons pension. De hele vaart had slechts 11 minuten geduurd. De dinsdagavond was er de fakkeltocht, vanaf het gemeentehuis naar de gondellift buiten het dorp. Over een mooi bergpaadje ging de stoet van mensen met de fakkels. Daar werden we opgevangen voor een diner in het restaurant onder aan de gondellift. Helaas bleek het diner niet geheel te voldoen aan onze verwachtingen (en ook anderen), dat was jammer en een gemiste kans. De woensdag kon er niet gevaren worden, het waaide te hard. Wel werd besloten dat we gratis met de gondel naar boven

mochten om daar boven gezamenlijk in het panoramarestaurant een glaasje snaps te drinken. Niet iedereen had daar zin in, dus splitste onze groep zich. De grootste helft van ons team ging op weg voor een bezoek aan Salzburg en een kleine groep wilde wel naar boven voor de bijzondere briefing om vervolgens een

wandeling van de berg af naar het dal te maken. De briefing was snel over en we konden op ons gemak gaan wandelen, eerst een stuk over een paar pistes, vervolgens een prachtige afdaling langs bergpaadjes en soms door "tief" sneeuw. Na 4 uur wandelen waren we weer beneden in het dorp. De donderdag kon er ook niet gevaren worden, het sneeuwde een beetje en er hing veel laaghangende bewolking en/of mist. De kans dat het zou opklaren was erg klein. Wederom splitste onze groep zich, de grootste helft wilde nu gaan wandelen en roddelen en een kleine groep wilde met de verse sneeuw nu wel eens gaan skiën. Het ski gebied van Mauterndorf is redelijk te noemen, genoeg blauwe en rode pistes voor beginner en ook enkele zwarte pistes. De hoogste top, de Speiereck is 2411 meter en vandaar kan je zelfs helemaal naar beneden in het dal (1130 meter) skiën, hetgeen we (Jeroen en ondergetekende) dan ook

gedaan hebben aan het eind van de middag. Boven op de berg klaarde het zelfs nog op en dat gaf weer wat hoop voor de vrijdag. Die avond werden we verwacht op het thema avond (Rock/pop/film-star and starlets) in het kasteel, bij voorkeur verkleed. Dat laatste stond niet geheel duidelijk in de uitnodiging, dus wij hadden

ons daar als team niet geheel goed op voorbereid. Het Duitse team dat bij ons in het pension logeerde lag blauw van het lachen; ze waren allemaal verkleed en gesminkt als smurfen. Het werd een gezellige bonte avond waarbij we konden fonduen en een enkeling die zich waagde aan de karaoke opstelling. De vrijdagmorgen viel het nog een beetje tegen. De zon kwam er zo nu en dan even door. Er was slechts 40% kans dat het zou opklaren en een Alpenvaart zat er niet in. Dat betekende dat sommige teams de boel gingen inpakken. Voor de Engelse teams betekende dat ze eerst de flessen leeg moesten maken. Dus er werd hier en daar gas uitgewisseld en overgeheveld. Om 11 uur was het nog steeds bewolkt en ook ons team was verdeeld over wat nu te doen. Uiteindelijk werd besloten dat we allemaal nog gingen wandelen, genieten van de bergen en de sneeuw en tegen het eind van de middag vertrokken

Jeroen, Geert en Simone naar huis. De anderen besloten om nog een nacht te blijven en zaterdag overdag te gaan reizen. Die middag besloten we met een groep om met de gondel naar boven te gaan en daar te gaan wandelen. Eenmaal boven op de berg zagen we dat de bewolking in het dal toch vrijwel helemaal verdween en dat er enkele ballonnen werden opgebouwd. Terwijl we boven waren konden we de verrichtingen mooi

volgen. Een van de twee ballonnen ging richting de berg aan de Z-W kant en die berg is niet zo groot, daar kun je overheen om in het dal erachter te landen. Echter de wind was sterker dan men verwacht had en de ballon kwam in turbulentie terecht en werd vrij fors de berg opgeduwd. De ballon kwam zelfs scheef te hangen, zo hard ging het. Het ging allemaal goed en de ballon kon in het dal achter de berg gewoon landen in rustig "vaarwater", maar de mensen aan boord zullen wel een paar "warme" momenten hebben gehad. Die avond hielden we ons afscheid diner in St. Michiel en een mooi restaurant van Hapimag. Zaterdag was het vroeg op om de auto's in te pakken en te vertrekken richting Nederland. De landrover met de grote aanhanger vertrok om half acht voor een lange rit en wij vertrokken een uurtje later met de bus. Bij Salzburg kregen we toch zin in een "echte"

apfelstrudel en we besloten om een tussenstop te maken richting Inzell om daar nog te genieten van een heerlijke enorme apfelstrudel in warme vanillesaus. Daarmee was de week weer helemaal af. De rit naar huis ging verder voorspoedig, slechts hier en daar wat kleine files en we maakten een lange stop voor een diner in de prachtige Altstad van het plaatsje Limburg tussen Frankfurt en Keulen. Dat kunnen we zeker aanbevelen. Om middernacht waren we weer thuis, na een enerverende ballonweek in Oostenrijk.   Sebe Kruijer

20

Mode Sierra Transponders

Tekst en Logo: Mode Sierra

Beste collega's, nog zo'n 2 maanden te gaan en de transponderplicht wordt van kracht. De transponderverplichting, zal voor velen een grote verandering met zich meebrengen volgend seizoen. Inmiddels hebben wij al aan vele collega's van u een transponder geleverd. Beschouw de transponder niet als last, maar als een bijdrage aan uw en aan de veiligheid van anderen. Mode-Sierra Avionics is dé dealer voor Ballontransponders. Door onze kennis van avionica en jarenlange ervaring met transponders kunnen wij u prima adviseren op het gebied van de aanschaf van transponders. Tevens kunnen wij de transponders met de juiste papieren aan u leveren. Ook voor service, onderhoud en de 2-jaarlijkse keuring van uw transponder kunt u bij ons terecht. Trainingen over het gebruik van de transponder in samenhang met de radiotelefonie en de luchtruimstructuur bieden wij u kosteloos aan.

Voor uw gemak hebben wij voor u 'ready to fly' ballontransponders in ons assortiment. De compacte bouw, het geringe stroomverbruik en het lichte gewicht maken deze transponders tot de ideale Ballon-Transponder. PNB-leden let op, informeer naar de speciale voorwaarden! Voor vragen of een vrijblijvende offerte, neem even contact met ons op via email. Vraag ook naar de mogelijkheden voor korting bij aankoop van meerdere transponders. Check onze website, met veel informatie over transponders.   Mode Sierra

21

Vliegen als een vogel in de lucht

Tekst en Foto's: Mieke de Gier

Hallo, mijn naam is Mieke de Gier, een vrouw van 47 jaar. Ik woon in Mijnsheerenland en heb (progressief) MS en ben hierdoor invalide geraakt... ik BLIJF echter middenin het leven staan en mijn dagen kaal plukken , alsmede mijn dromen uit laten komen... zo was deze ballonvaart er één van en het was een schitterende

daadwerkelijke droom !!!!! Mijn verhaal: Gisteren hebben we gevlogen in de lucht in een piepklein mandje onder een levensgrote ballon. In de omgeving van de Betuwe ..... adembenemend !!! We moesten om 06.00 uur verzamelen en gingen met nog 4 andere mensen en de piloot de lucht in..... Eerst met een busje naar een weiland, daar kregen we aan tafeltjes te eten en te drinken, erg speciaal. Het weer kon niet mooier of beter, dat was echt perfect. Volgens de piloot slechts 2 van zulke dagen per jaar met zo'n vaart en wij troffen het dus enorm. Na de picknick op het weiland werd de ballon uit de bus gehaald (hele grote zak) en uitgelegd. Het mandje werd neergezet op het weiland (echt een rieten hoge mand.... en ik dacht: “Shit, daar kom ik nooit in” (eigenlijk was het klim en klauterwerk), maar daar werd ter plekke een oplossing op gevonden. Terwijl de ballon opgeblazen werd (met luchtventilator en

later gasbranders erbij) lag ik alvast in een omgekiept mandje. Ik kon er omgekiept dus alvast inkruipen, mijn rollator paste er precies tussen op de millimeter en zo kon ik dus ook zitten. Zij hadden (helaas) nog geen enkele ervaring met invaliden en hun eerste optie was dan ook: “rijd maar met onze bus mee achter de ballon

aan”... JA DAG !!!  Dus ik ben er hoe dan ook toch ingekomen. Nadat de ballon vol lucht zat (mega groot, onwijs sensationeel om binnen in die ballon te kunnen kijken, werd het mandje omgekiept (met mij dus erin) en konden de overige passagiers erbij . Iedereen kon gelukkig verder nog goed staan ondanks mijn rollator en dus de lucht in. Wauw !!! Wat een ervaring is dat joh !!!! Dat los komen van de grond gaat onwijs snel en de menigte onder je zie je snel kleiner worden en is ook snel al ver van je af... En dan zweef je ....echt zweven !!!! Zo anders als in een vliegtuig, dit voelt ZO mooi !!! Zo veel rust daar boven en de temperatuur is even warm als op de grond !!! Waar de ballon dus heen gaat, dat weet je niet en dat is ZO geweldig om mee te maken. We zagen de brinkdorpjes liggen , bossen, landerijen, en zelfs ...de zee !!!  Zonsondergang ....!!! WAUW !!! NET EEN DROOM !!! Normaal gesproken op een

gemiddelde dag kan de ballon zo'n 500 meter hoog vliegen, maar vanwege het mooie weer kwamen wij op 1300 meter in de lucht. PRACHTIG !!! Het gezelschap was erg leuk (nog 2 andere prijswinnaars, een stel uit de omgeving van Geldermalsen, leuke mensen. En twee knullen uit Rotterdam, een Surinamer en een

Marokkaan, het was geweldig zo met elkaar en we hebben echt onwijs veel gelachen ook, die opmerkingen over en weer waren echt geweldig. Iedereen was ook diep onder de indruk van het gevoel en de emoties daarboven in de lucht in dat kleine mandje zwevend met elkaar. Het landen vond ik het meest prachtige. De piloot zocht op gegeven moment gewoon in het geheel naar beneden een weiland... maar nee, lager bij de grond kon dat toch niet vanwege de koeien... of later een keer vanwege de verbouwing met planten… dus dan weer wat gas in de ballon en weer omhoog en verder op zoek, zo over de Maas, de Linde etc... waanzinnig !!! Ook echt rakelings over de bossen, een prachtig gevoel !!! En toen vond hij een stuk land waar het moest kunnen, middenin dat weiland gingen we dalen. Ik moest de rollator inklappen en stevig de touwen vast houden en staan voor de landing.

Het mandje ketst echt op het hobbelige weiland en daar sta je dan weer. Toen moest de ballon nog verplaatst worden naar een betere plek op het weiland waar de bus er weer bij kon en moesten enkele passagiers eruit om de ballon voetwaarts te trekken. Ook enorm speciaal, zo lopend met de ballon. De boeren stonden vanuit hun boerderijen te kijken hoe wij op hun stuk land aankwamen en genoten intens mee op deze prachtige avond. Op de juiste plek midden tussen de koeienvlaaien en de hobbels op een weiland vlakbij een

boerderij, de boer wordt toestemming gevraagd via een systeem in de bus die mee rijdt. De ballon werd neergelaten en die plofte echt binnen 3 minuten volledig in elkaar. Alle passagiers moesten nu uit het mandje klimmen (behalve ik ...) en eerst moest het e.e.a. opgeruimd en losgekoppeld worden (Ik zat nog in mandje, wilde daar wel nachtje blijven slapen, sterren kijken, vroeg dan ook om kussen en dekentje. Maar 'helaas', het mandje werd weer omgekiept met elkaar en ik kon er weer uit kruipen. Toen kregen we nog een champagnedronk, traditie vanaf 1783. Als tegemoetkoming aan de boeren waarmee de ballonvaarders van die tijd op hun land landen, werd er met elkaar (dus met de boeren erbij) champagne gedronken op de goede vaart. Die traditie is gebleven. Heel speciaal gevoel, ook weer met picknickmandje midden op het weiland. Allemaal een glas en proosten op de goede vaart. 

Een zonsondergang op de achtergrond en de ballon weer opgevouwen in het busje. Toen nog de 'diploma-uitreiking'... ha ha... een certificaat dat we de ballonvaart goed hebben volbracht, schitterend. Daarna het busje in en met elkaar terug naar opstapplek (was nog zeker een half uur met auto vanaf opstapplek, dus we waren toch nog een eind gekomen. Toen weer bij de auto, elkaar gedag zeggen, naar huis en dromen ...
One day I'll fly away.    Mieke de Gier

22

Friese Ballonfeesten bij SBS6

Tekst en Foto: Douwe Bijlsma

Op zondag 13 januari was de eerste uitzending van het televisieprogramma “Lekker weg op het water”. Hierin worden via een achttal routes de bezienswaardigheden op het water en aan de wal van Friesland bezocht. In de vierde aflevering, op zondag 3 februari om 16.30 uur, besteedt het watersportprogramma aandacht aan de gemeente Skarsterlân. Eén van de onderdelen is een bezoek aan de Friese Ballonfeesten in Joure. Presentator Geert Hoes, onder andere bekend van de televisieseries “Costa” en “Goede Tijden Slechte Tijden”, maakt vanaf de Nutsbaan een ballonvaart met piloot Herman Kleinsmit. Ook is Hoes in Goingarijp en Langweer geweest. In de laatste aflevering, in maart, komen ook nog twee Skarsterlânse plaatsen aan bod. De route naar Grou start in Nijehaske en komt ook door Terhorne.   Douwe Bijlsma

23

Ballonvaren op Babl

Tekst en Screendump: Bennie Bos

"De digitale hangplek voor ballonvaart liefhebbers". Een titel die volgens mij precies de spijker op de kop slaat. Sinds enkele weken bestaat "Babl". Een soort multi-blog. Direct na de introductie maakte ik de pagina "Ballonvaren.Babl" aan en maakte dit via een mailing aan de meesten van jullie bekend. Er werd direct leuk op gereageerd en de pagina liep direct goed. Op dit moment staan er al 45 leden geregistreerd en meer dan 1000 berichtjes. Hiermee staan we eenzaam aan de top op de ranglijst van alle Babl pagina's. Diverse nieuwssite's maakten dan ook melding van de ballonvaart bablaars. Het idee is heel simpel. Je meld je éénmalig aan en kunt dan gewoon meepraten. Iedereen kan je bericht lezen en

iedereen die lid is van onze babl kan meepraten. Een heerlijke hangplek waar je gewoon je ei even kwijt kunt, je vraag kunt plaatsen of je opmerking op een ander bericht kunt geven. Een ongedwongen omgeving waar het echt niet altijd speciaal over ballonvaren hoeft te gaan. Uiteraard tref je hier wel allemaal mensen met de zelfde interesse, ballonvaren. Kom eens kijken op Ballonvaren.Babl. Tot Babls, Bennie Bos

24

Nederlands en Belgisch Kampioenschap

Tekst en Foto: Bennie Bos

De info van het Belgisch en Nederlands Kampioenschap Ballonvaren 2008 is bekend. De sportcommissie van de Koninklijke Belgische Ballonvaartfederatie organiseert in samenwerking met de Dutch Balloon Competition Club deze wedstrijd van 30 april - 4 mei op Vakantiepark L’Espinette in Ny-Hotton, België. Deze locatie in de Belgische Ardennen heeft zich al vaker bewezen als uitstekende omgeving voor een spannende wedstrijd voor heteluchtballonnen. De locatie heeft een ruimte voor de briefings, een restaurant en vaak wordt er voor de deur gestart. Goed nieuws voor de teamleden die moeilijk uit hun nest kunnen komen.
De teams kunnen ondergebracht worden in de eenvoudige maar prima huisjes op het park. Deze bieden plaats aan 4, 5 of 6 personen. Teams krijgen 2 sets kaarten. Extra kaarten mogelijk. Je aanmelding moet voor 25 februari aanwezig zijn bij de

sportcommissie in de persoon van Luc Herdewijn. Geïnteresseerde observers kunnen zich melden bij Berend Jan Floor. Bekijk de uitnodiging voor alle details. Het inschrijfformulier kun je hier downloaden.
De wedstrijdleiding bestaat uit Ann Herdewijn, ter zijde gestaan door haar assistent Pat Alliët en scorer John Janssen. Als president van de jury zal wederom Don Cameron vanuit Engeland overkomen.     Bennie Bos

25

Darth Vader Special Shape

Tekst: Brusselnieuws, Foto: Bennie Bos

Op 16 februari gaat de tentoonstelling over de mythische filmreeks Star Wars open in Thurn & Taxis. Om die opening aan te kondigen, wilde de organisatie op 19 januari een reuzengrote Darth Vader luchtballon oplaten. Maar door de slechte weersomstandigheden is de oplating afgelast. Op 16 februari zullen ze een nieuwe poging wagen.
De ballon is 26 meter hoog en 21 meter breed en toont het zwarte masker van Darth Vader. De voorzitter van een fanclub heeft de luchtballon op zijn eigen kosten laten maken. De tentoonstelling over Star Wars gaat pas op 16 februari open. Dan zullen er driehonderd originele rekwisieten uit de films te zien zijn, maar ook kostuums, maquettes en zelfs ruimteschepen op ware grootte. De fans zullen er les kunnen volgen in de Jedi-school om hun lichtzwaard technieken bij te schaven.   Brusselnieuws

26

Schladming Ballon Trophy 2008

Tekst en Foto's: Team Toyota van Leeuwen

Ballonteam Toyota van Leeuwen uit Waddinxveen brengt een bezoek aan Oostenrijk. Na het cancelen van Inzell zijn we op zoek gegaan naar een alternatief, we wilden toch wel wat doen in de winter. Het heeft wel wat en je leeft er toch naar toe. Dus ingeschreven voor de 14e Schladminger Ballon Trophy. Schladming ligt

in Oostenrijk aan de voet van het Dachstein gebergte, niet ver van Filzmoos. Het evenement wordt georganiseerd door de VVV Schladming-Rohrmoos op initiatief van Arthur van Houdt. Het was een bestaand evenement, maar het was een beetje in slaap gevallen. Zaterdagavond om 18.30 uur zijn wij vertrokken uit Waddinxveen, we hebben de hele nacht doorgereden om zondagmorgen om 07.00 uur in Rohrmoos te arriveren bij gasthof Tetter. De omgeving was mooi, een wit landschap en rondom bergen. We hebben onze spullen op de kamer gebracht, hebben een bak koffie gedronken en zijn naar de eerste briefing gegaan. Het weer was niet goed, er mocht niet gevaren worden. Dat was niet zo erg want dan konden wij nog een beetje slaap inhalen. 's Avonds was er een welkoms party in de knappenkeller. Er was een warm en koud buffet voor ons neergezet, na afloop was er een disco. We zijn

op tijd naar bed gegaan, want de volgende dag beloofde een mooie dag te worden voor een Alpen vaart. Maandag vroeg opstaan, ontbijten en naar de briefing. Onderweg hadden we al gezien dat alles dicht zat met nevel. Maar de meteo was optimistisch, de nevel was z'n 100 meter dik en daar boven was het helder en de

landings gebieden in de omgeving waren ook overal schoon. Dus het werd opbouwen !! De mand werd klaar gemaakt, 4 gasflessen, 3 zakken met overlevings materiaal, een fles zuurstof en de nodige proviand. We zouden tot grote hoogte kunnen stijgen. Wij zijn deze keer met de Lexus ballon gekomen, onze piloot Rob den Boer moet nog een aantal vaarten maken om aan de eisen van zijn
B-rating te voldoen, dit onder begeleiding van Monique Hoogeslag. We hebben alles klaar liggen voor vertrek. De lokale ballonvaarder Peter Flaggl zal als eerste starten en de omstandigheden boven de mist aangeven. Zo ook vertrokken wij, Rob, Monique en Ton. Het was ongelofelijk wat je mee maakte, dikke mist en dan ineens is het helder, zonnig en strak blauw. De Dachstein lag voor ons, een flinke berg van 2800 meter hoog. Alles verliep voorspoedig, we stijgen naar 10.000 ft. Tijd om de zuurstof klaar

te maken en het masker op te doen. We stijgen door tot 14.450 ft om over de berg te komen, wat een geweldig uitzicht. Er worden veel foto's gemaakt. Na 1.5 uur varen gaan we een landingsplek zoeken. Dat dit nog een uur zou duren hadden we niet gedacht. Maar uiteindelijk zijn we in Gosau geland, netjes langs de kant van de weg en de crew, Nico en Sib stonden er bij. Alle drie vonden we het een geweldige ervaring, het was fantastisch!! Na het inpakken hebben we op een terras in het zonnetje nog na zitten genieten van deze vaart. 's Avonds stond er de Nacht der Ballone (night-glow) op het programma met aansluitend een vuurwerk. Dinsdagmorgen, op naar de briefing. Onderweg zagen we het al, prachtig helder weer.

De mannen van de meteo waren enthousiast en we moesten er maar van gaan genieten, de rest van de week zag er niet zo mooi uit, zeiden ze. Dit beloofde weer een mooie vaart te worden. Ditmaal was Nico de uitverkorene die mee mocht in de mand met Rob en Monique. Het hele gebeuren werd opgebouwd en men kon

weer de lucht in. Ook deze keer weer naar grote hoogte met zuurstof en over de Dachstein. De koers lag meer naar het oosten vandaag, richting Bad Mitterndorf. De volgploeg, Sib en Ton, had de goede koers gevolgd en waren bij de landing aanwezig in het plaatje Mühlreith. Een leuke bijkomstigheid, de kroeg stond op 100 meter afstand van de ballon, dus na het inpakken konden we daar gelijk aan tafel. Deze avond was er niets georganiseerd en konden we nagenieten en napraten over 2 prachtige vaarten. Woensdagmorgen, naar de briefing, deze was wat later gepland vanwege het verwachte slechte weer. Men adviseerde om niet te varen en dat hebben we dan ook niet gedaan. We hebben andere leuke dingen gedaan. Monique en Nico gingen skiën, Sib ging wandelen en Rob en ik zijn op internet jacht gegaan, we wilden foto's mailen naar het thuisfront. Maar helaas, het internet is in Oostenrijk

nog niet uitgevonden. Dus werd het een rustige dag voor ons. Donderdag, deze keer was er geen briefing, het weer was zo slecht, dat men het overbodig vond. We hebben vanmorgen een flinke wandeling gemaakt in de omgeving. De natuur is zo mooi, vers gevallen sneeuw en volledige rust en stilte. Er is een wandeling langs

een waterval "de Riesach wasserfall" en dan door naar een groot meer "de Riesach see" bovenin de bergen. Zomers kan je daar op forellen vissen. Deze wandeling heeft z'n 4 uur in beslag genomen en was zeker de moeite waard. We zijn zelfs een kudde gemsen tegen gekomen in de bergen. Hedenavond stond er rodelen op het programma, met de slee in de gondel naar boven. Daar was eerst eten voor ons geregeld en daarna met een volle buik de berg af. Er leek geen einde aan de baan te komen. De totale lengte was 7.5 km en wij hebben er z'n 25 minuten over gedaan om weer beneden te komen, soms lagen de snelheden rond de 40 of 50 km/u !! De meeste teams hebben hieraan mee gedaan. Vrijdag, de laatste dag van dit evenement met de laatste briefing, eerder was men nog hoopvol op een mooie dag, maar dit was tevergeefs. Er was veel wind, zelfs stormachting. Dus werd er niet meer gevaren.

Jammer maar helaas, het is niet anders en we hadden tenslotte 2 hele mooie vaarten in de pocket !! Dan vandaag maar naar de Dachstein, we zijn er 2 keer overheen gevaren en we wilden wel eens een rondje lopen. Vanaf Ramsau naar het dal station op 1700 meter was het weer nog redelijk, daar zijn we in de gondel gestapt om naar boven te gaan op 2700 meter. Daar aangekomen was het al behoorlijk winderig, eerst nog zonnig en koud. Later kwam de mist en storm opzetten en zag je niets meer. We zijn daar boven nog wel naar de ijsgrot en de werkplaats van de piste-bully's geweest, beide leuk en leerzaam.

De afdaling met de gondel was voor onze piloot heel spannend, hij schommelde nogal door de storm. Op de laatste avond was er een afscheid diner voor alle deelnemers en organisatie. Dit jaar deden er 14 teams mee, uit Engeland, Oostenrijk en Nederland. Voor ieder team was er een aandenken en een persoonlijk woord van dank. Op zaterdag zijn alle teams weer naar huis vertrokken en kunnen we terugkijken op een leuke en geslaagde week. Volgend jaar weer, de datum staat al vast: 18 t/m 23 januari 2009.  
Team Toyota van Leeuwen

27

Oversteek Pacific Ocean

Tekst: Bennie Bos

Michio Kanda, een 58 jarige Japanner uit Tochigi ten noorden van Tokyo is in de ochtend van 31 januari met zijn ballon opgestegen om solo de Pacific Ocean over te steken. Het is de bedoeling dat hij na een vaart van 9000 kilometer in 60 uur de noord-Amerikaanse kust bereikt. Het kan dus best zijn dat hij nog in de lucht hangt op het moment dat jij dit bericht leest. Michio zal zijn ballon in de straalstroom op duizenden meters hoogte varen. De door Michio zelf gebouwde ballon is Starlight gedoopt en heeft een diameter van 45 meter met een hoogte van 50 meter. Een eerdere poging in 2004 bracht hem behoorlijk in de problemen toen hij na 1600 kilometer in het water zakte. De vaart is in 1991 al succesvol uitgevoerd door 2 Britten die in Canada zijn geland. Michio wil de eerste Japanner zijn die de vaart solo uitvoert.   
  
  
 
Bennie Bos

28

FAI klasse AA3 recordpoging

Tekst en Foto: Bennie Bos

De Duitse gasballonpiloot Willie Eimers is al vergevorderd met zijn plannen om in de FAI klasse AA3 een wereldrecordpoging te ondernemen. De ballon die Willie hiervoor gaat gebruiken, zie foto, heeft een inhoud van 340m3. Het huidige duurrecord in deze klasse staat op naam van de Amerikaanse piloot Troy Bradley. Hij verbleef in 2005 maar liefst 46 uur en 50 minuten in de lucht met een ballon in deze klasse. Allereerst word er binnenkort nog een testvaart gemaakt om ballon en apparatuur te testen. De testvaart wordt waarschijnlijk per livetracking op Internet zichtbaar gemaakt. De eerste testen daarmee waren positief. Binnenkort meer.   
   
Bennie Bos

29

Racer te koop

Tekst: Bennie Bos, Foto: Benjamin Senn

Ben jij wedstrijdballonvaarder of denk jij dat er een toekomst voor jou is weggelegd in deze spannende wereld en je hebt nog geen geschikte ballon, zoek niet verder, hier is tie dan. De Zwitserse ballonvaarder Benjamin Senn biedt zijn Ultra Magic MV-65 racer ballon aan voor de afhaalprijs van een luttele 7000 eurootjes. De ballon is gebouwd in december 2004 en heeft net 75 uren op zijn teller staan. De reclame is opgenaaid en kan verwijderd worden. De bovenste helft bestaat uit Ultralast en er zitten 6 kijkvenster in de top. De ballon staat te koop omdat Benjamin een nieuwe sponsor heeft gevonden. Eventueel heeft Benjamin ook de passende mand, 105 bij 130 centimeter (47 kilo) MK10 brander en meer accessoires er bij te koop voor een totaal prijs van 10.000 euro. Je kunt contact opnemen via email. Bennie Bos

30

Gehandicapte Ballonpiloot

Tekst: Bennie Bos, Foto's: Michael Glen

Op de leeftijd van 31 jaar werd Michael Glen de eerste gehandicapte ballonpiloot. Zijn vader vaart al sinds 1973 met heteluchtballonnen en alles wees er op dat Michael in zijn voetsporen zou treden. 2 maanden na zijn 21e verjaardag raakte Michael betrokken bij een zwaar ongeluk met als gevolg dat hij vanaf zijn middel

verlamd raakte. 10 jaar later en ondanks alle psychische en mentale uitdagingen maakte hij zijn droom waar en werd ballonpiloot. Hij was vastbesloten om zijn leven net zo enthousiast te leiden als voor het ongeluk. “Je mag gerust zeggen dat ik geboren ben in de ballonwereld. Ik maakte mijn eerste vaart toen ik twee weken oud was, althans dat is mij verteld. Als kind lieten mijn ouders mij al spelen met de hendels en de instrumenten. Als tiener haalde ik mijn studenten licensie waarna het de bedoeling was om uiteindelijk mijn echte brevet te gaan halen. Helaas sliep ik als tiener liever uit dan dat ik vroeg opstond om te gaan varen. Door het ongeluk werden mijn beide benen verlamd. Ik gaf de moed niet op en behaalde in 2006 mijn brevet, omdat ik absoluut mijn dromen wilde verwezelijken. Ik vaar in een zogenaamde ‘Duo-Chariot', een hopper. Ik noem het een ‘love seat in the air.’ Een tweezitter

waarbij je vast zit in een harnas. Ballonvaren is voor mij een hobby. Sommige mensen hebben een boot of een stoere auto, ik bezit een ballon. Helaas werd mijn eerste ballon gestolen bij het hotel toen we deelnamen aan de Albuquerque Balloon Fiesta maar gelukkig ben ik nu in het bezit van mijn tweede ballon.

Ik geef ook lezingen op scholen. Het is belangrijk voor mij om te praten met kinderen en jonge volwassenen. Ik demonstreer dat zelfs iemand met een handicap ballonvaarder kan worden en dat zij in principe alles zouden kunnen waarvan ze dromen". Bennie Bos

31

Tot Slot

Tekst: Bennie Bos, Foto: Martijn de Vries

# Koeien, het zijn soms net mensen, zo nieuwsgierig. # De Ultra Magic kalenders die ik de vorige maand weg te geven had, waren in no-time de deur uit. Iedereen die ik later moest teleurstellen, sorry.
# De Exel cup die in de eerste dagen van 2008 stond gepland is door de weersomstandigheden niet doorgegaan. Op 8 en 9 maart volgt de herkansing.
# De website van de Ballondag is inmiddels actief.
# De gasballonvaarders in Amerika hebben problemen met het steeds schaarser wordende helium. Er wordt al geroepen dat er een fabrikant in de USA moet komen die gasballonnen kan bouwen die geschikt zijn voor waterstofgas, zoals gebruikelijk is in Duitsland.

# De ballonmeeting in Inzell in 2009 zal volgens Erik Bosman plaatsvinden van 17 tot en met 24 januari.
# Dan heb ik nog een aantal videotips voor je. Allereerst een filmpje op de Russische YouTube over de MAKS 2007, de grootste luchtvaartshow in

Rusland. Luchtschepen en ballonnen. Hotair.tv heeft een hele mooie promo over ballonvaren in elkaar gedraaid. Verder een filmpje over de ballonfiesta in Leipzig en als laatste een hele mooie DivX reportage over het hetelucht-luchtschepen kampioenschap in Schieleiten Oostenrijk uit 2000. Uiteraard staan er zeer regelmatig nieuwe filmpjes op BallooningVideo. # Ik sluit af met het leukste citaat wat ik onlangs hoorde:
Ballonvaren - De meest romantische manier om in stijl nergens naar toe te gaan.
De groeten van uw redacteur en vergeet je niet aan te melden voor Babl.  Bennie Bos info@hotair.nl