De vaart, 06.42 uur. Ik was alleen, zittend in mijn bureaustoel, drijvend hoog boven moeder aarde. Toen ik naar 9.000 voet klom, besloot ik dat het tijd werd om aan de zuurstof te gaan. Ik kon nog enkele duizenden voet doorklimmen voordat ik het nodig had, maar ik wist dat ik het tegen die tijd te druk zou hebben met andere zaken. Tussen ons gezegd, het is op geen enkele manier cool te noemen om met een zuurstofmasker op je neus te zitten. Maar daar zat ik, drijvend in stilte, onder een prachtige tros gigantische ballonnen.

Nu, op 10.000 voet, opende ik de ventielen van de onderste ballonnen. Het grootste gedeelte van het afgelopen uur was ik gestaag doorgeklommen maar het werd nu tijd om uit te levelen. Mijn systeem bestaat hoofdzakelijk uit 55 rubber ballonnen en de bureaustoel van mijn werk (geleend en later terug gebracht).

Op 11.000 voet bereikte ik elke centimeter hoogte waar ik ooit over gedroomd had. Het was nog steeds vroeg in de ochtend en . . . ik steeg nog steeds. Ik had hele mooie ventieltjes gemonteerd aan de onderste acht ballonnen van mijn systeem. Ik noemde ze “Micro Vents”. Op 11.500 voet opende ik ze allemaal maar ze waren een klein beetje te “Micro”. Ze hadden geen effect op mijn nog steeds stijgende ballon. Op 12.000 voet bereidde ik mezelf voor op het knippen van enkele ballonnen die in de vroege uren door mijn zeer gewaardeerde crew waren gevuld en geplaatst. Ik keek naar de ballonnen boven mijn hoofd en kon alleen maar de onderste laag zien, wetend dat daarboven een compleet systeem hangt van 50 voet hoogte. Ik keek naar mijn stoel dat deze ochtend dienst deed als mijn ballonmand, de stoel waarin ik een groot deel van mijn professionele carrière heb doorgebracht. Ik keek

naar beneden, de aarde gleed langzaam aan me voorbij. Ik pakte mijn mes om enkele ballonnen los te snijden. Ik controleerde mijn parachute en verzekerde mezelf ervan dat ik de quick release zou kunnen bedienen die me van het systeem los zou koppelen. Voordat ik de touwen doorsneed, haalde ik diep adem en vroeg me op

het laatste moment af: “vertel eens Jonathan, hoe ben je eigenlijk in deze situatie verzeild geraakt”. . . . De droom. In de ogen van een kind symboliseert een clusterballonvaart alle magie in de wereld. Wie van jullie droomde er vroeger niet van om, hangend onder een tros ballonnen in de lucht te zweven.
Er komt een moment in je leven waar je verstand het wint van je dromen en je dit idee los moet laten.
Bij enkele mensen lukt dit niet. Ik vond wat mensen die deze dromen nog steeds koesterden en met hen besprak ik mijn plannen. . . . . . . . . . . .
De vaart, 06.52 uur. 12.500 voet. Ik sluit de micro vents. Met het mes in mijn hand keek ik omhoog naar de 6 lijnen die omhoog liepen naar de bovenste ballonnen. Zien kon ik ze niet, maar elke lijn was verbonden met 1 zogenaamde “individual release" ballon. Ik ademde weer rustig uit en sneed 1 touw door. “SSscccchwipp!” Het touw schoot door

mijn systeem en was binnen een hartslag verdwenen. Wat had ik dit graag even vanaf de zijkant bekeken. Het systeem schudde iets toen de ballon los kwam maar gelukkig bleef daarna alles rustig. Ik had ballast in mijn hand om te kunnen compenseren als het nodig zou zijn. Ik had het niet nodig, net zo min als ik mijn
quick release nodig had om mijzelf met de parachute in het diepe te storten voor het geval het mis zou gaan.

Ik zat op 12.750 voet en klom nog steeds. . . . . . Het begin. Ik begon met de opleiding tot ballonvaarder met als uiteindelijke doel om Cluster piloot te worden. In 1937 voer Dr. Jean Piccard met een cluster systeem tot boven de 11.000 voet. Als je naar de Oktober editie kijkt van Life Magazine uit 1957, dan zie je Jean’s

zoon, Don Piccard met een ander cluster systeem maar ik persoonlijk zie 1982 als het geboortejaar van de moderne cluster ballonvaart toen Larry Walters opsteeg in de buurt van San Diego. Lawnchair Larry haalde alle kranten met zijn onverwachte cluster vaart. Ik bewonderde het basis idee van een cluster ballonvaart maar wilde dit op mijn eigen veilige, legale en goed doordachte manier doen. . . . . . . Training achtergrond. Met mijn doel in het achterhoofd om een clusterpiloot te worden begon
ik met crewwerkzaamheden bij een ervaren commerciële piloot bij mij in de buurt. Tom Tomasetti was de eigenaar van “Above and Beyond” met 19 jaar lichter dan lucht ervaring in het gebied van Noord Carolina. Hij was blij met nieuwe crew en leerde mij de kneepjes van het ballonvak. We namen deel aan wedstrijden en ik onderzocht het type ballon wat mij verder richting mijn doel zou brengen, de cloudhopper. Bij de Amerikaanse vestiging van Cameron Balloons bekeek ik mijn favoriete ballon, een M34 hopper. Een vreemde manier om te beginnen maar een stap in de richting naar een solo cluster vaart. Mijn ballonvaarders opleiding deed ik bij “Airborne Heat”, waar ik ook de basis leerde om met veiligheid om te gaan op de manier zoals ik het nu doe. Ik ging naar de ballonfiesta in Albuquerque en

bezocht de stands van de diverse ballonbouwers. Ik mocht een hopper uitproberen van Keith Sproul. 1 dag later hakte ik de knoop door en bestelde de cloudhopper bij Cameron. . . . . . . .  De vaart, 06.54 uur.
Ik pakte mijn radio en sprak met mijn crew: “ik heb 1 ballon losgeknipt en ik zit nu op 13.000 voet . . . . . . 

en ik klim nog steeds”. Ik wist wat ik moest doen, Snip!  SCHwwippp! En weer schoot er een ballon los uit mijn systeem. 13.200 voet, ik stijg nog steeds. . . Gaslicentie. Toen ik mijn brevet in mijn zak had en de prachtige Cameron M-34 geleverd was, hing ik in de lucht zodra de weersomstandigheden dat maar enigszins toelieten. Bij mijn oefeningen luisterde ik aandachtig naar de adviezen die ik kreeg van ervaren cloudhopper piloten. Het was duidelijk, de hopper was een enorme stap voorwaarts richting mijn einddoel. Om met een cluster te mogen varen moest ik nog een speciale training ondergaan, op mijn brevet stond namelijk dat ik enkel mocht varen met een brander en dus moest ik mijn gaslicentie halen. Ik kwam in contact met Troy Bradley, een piloot die me de kneepjes van het gasballon vak kon bijbrengen. Troy was in het bezit van zijn eigen gasballon en had al veel hetelucht piloten opgeleid

tot gasballonpiloot. Ik deelde mijn enthousiasme over clusterballonnen met Troy en enkele weken later stegen we samen op in zijn ballonnetje en kreeg ik veel tips van de beste instructeur op dat gebied. . . . . . .
De vaart: 06.55 uur. Ik hang op 13.500 voet, adem via mijn zuurstofmasker en klim nog steeds.

Ik geef aan mijn crew door dat ik nog een ballon ga doorknippen. Snip.  Schwipp! En toen, een verrassende wending, ik level uit op 13.500 voet. Het glorieuze landschap van Noord-Carolina ligt onder mijn voeten.
Er was geen enkel geluid. Geen propellers, geen straalaandrijving, geen brander en geen geklapper van

helikopter bladen. Zelfs niet het geluid van de wind zoals gliders het ervaren. Dit was echt een vaart in absolute stilte. Wat een prachtige ervaring, wat een wonderbaarlijk moment. Mijn droom kwam uit, dit was mijn grootste wens. Het zonnetje scheen heerlijk en ik voer level. Inderdaad, het zonnetje scheen . . . en verwarmde mijn ballonnen, waardoor het gas ging uitzetten met als gevolg . . . . dat ik weer begon te stijgen. 14.000 voet, zittend in een eenvoudige bureaustoel . . . . . . Het testen van mijn onderdelen. Tijdens mijn gasballon trainingsvaart namen we ook 2 clusterballonnen mee omhoog om te kijken hoe ze zich zouden houden op hoogte. Zouden ze knappen, scheuren . . . ze bleken bestand tegen alle testen die we met ze uitvoerden. We hebben ook de gondel (lees: bureaustoel) getest, hangend onder een aantal clusterballonnen. Ik testte de stabiliteit en de balans van de stoel en tot ieders verbazing

bleek alles perfect stabiel. Ook de testen met gewichten op deze standaard stoel als vervanging van mijn lichaamsgewicht werden probleemloos doorstaan. . . . . . De vaart: 07.07 uur. Ik nader de 14.500 voet.
Op dit punt kom ik aardig dicht in de buurt van de Class A airspace. En ondanks dat ik mij had aangemeld en

ik ook voor hen wel zichtbaar ben, heb ik op dit moment geen toestemming om binnen te varen. Ik had inmiddels 3 van mijn 6 zogenaamde “individual release” ballonnen losgesneden. Het afgelopen uur was ik alleen maar gestegen en ik had genoeg ballast om een daling op te vangen. Wat ik nu ga doen? Ach, je begrijpt het wel, Snip!  Schwippp! En weer ontstijgt een witte ballon mijn systeem. Alle ballonnen boven in het systeem waren wit om zo min mogelijk zonnewarmte op te pakken. Toen ik deze vierde ballon had laten gaan gebeurde er iets wonderlijks, ik begon langzaam te dalen. Achteraf gezien ben ik niet zo gelukkig met het feit dat alle “individual release” ballonnen waren vastgezet aan de voorkant van mijn stoel. Zonder hun hefvermogen begon de stoel lichtjes naar voren te hellen. Ondanks dat ik werkelijk genoot van mijn uitzicht op de aarde ver onder mij en dat ik veilig in de gordel zat, was ik liever iets minder richting aarde gekanteld geweest. . Voorbereiding op de vaart.
De voorbereidingen op mijn eerste clustervaart waren intensief. 2 maand voor de start kwam alles in een stroomversnelling. Via vele discussies op het Amerikaanse pilotenforum kreeg ik allerlei goede tips van piloten over hoe ik een veilige vaart zou kunnen maken. Ik kreeg toestemming om op te stijgen van een vliegveldje wat normaal gebruikt wordt door

parachutisten. Het was een ideale locatie, ook voor de toelevering van mijn benodigde 55 stuks heliumtanks. Het plan was om buiten het gecontroleerde luchtruim van het Raleigh-Durham International Airport te blijven maar uiteraard besefte ik ook wel dat de wind de baas zou zijn. Dus nam ik contact op met deze mensen en

informeerde hen over mijn plannen dat er de komende maand een gasballonvaart in hun nabijheid zou plaatsvinden. Ik ontdekte, niet ongewoon natuurlijk, dat deze luchtvaartliefhebbers zeer geïnteresseerd waren in deze nieuwe tak van sport in hun gebied. Een dag voor de start nam ik wederom contact op met deze mensen en nogmaals 20 minuten voordat ik omhoog zou gaan. Ik ontving de code voor mijn transponder zodat ik “gezien” kon worden. De vaart: 07.10 – 08.00 uur. Ondanks de ietwat ongewenste voorover gekantelde positie van mijn zitplaats verliep de vaart het komende uur zeer ontspannen. In mijn nabijheid waren 2 ballonvaarders opgestegen. Mijn goede vriend Tom Tomasetti steeg een kwartier voor mij op en bekeek elke 500 voet de windcondities. Brian Hoyle startte met zijn “Big Red” ballon op het zelfde tijdstip als ik en deed dienst als platform voor enkele leden van de pers en één van

mijn crewleden. Op dit moment van de vaart waren zij alweer geland en was ik ver genoeg verwijderd van “Class C” airspace. Het weer. Eén van de grote voordelen van mijn gasballontraining was mijn andere kijk op het weer. Bij het varen met heteluchtballonnen kijk je een zeer korte periode vooruit. Nu keek ik naar het

grote geheel en daar komt wel iets meer bij kijken. Er zijn enkele prachtige tools beschikbaar voor de lange termijnverwachting, zoals het NOAA Hysplit model waarmee je vooraf je hoogte en traject kunt bepalen. Ik was gezegend met uitstekende condities tijdens mijn clustervaart. Er zat geen verandering aan te komen en er hing een prachtig hogedrukgebied praktisch boven mijn hoofd. De windsnelheden waren zeker oké. Het was wel voorspelt dat het warm zou worden, heel erg warm. Om te voorkomen dat ik in de thermiek terecht zou komen, moest ik landen voordat deze zou inzetten of ik moest boven de thermiek blijven varen en dan pas landen als de thermiek weer zou afzwakken aan het einde van de dag. Dit zou betekenen, 14 uur varen bij een hoge temperatuur. De vaart: 08.01 uur. Nadat ik al een uur keurig aan het dalen was, bemerkte ik dat ik onder deze daalhoek rustig naar de grond zou kunnen zakken. Maar daarvoor vond ik het nog een beetje te vroeg. Ik had prima contact met mijn volgcrew, Ik dreef over een prachtig buitenlandschap en de condities om te varen waren nog perfect. Eigenlijk had ik er op dit moment zoveel plezier in dat het voor mij nooit meer hoefde te

eindigen. Zoals ik had geoefend, liet ik langzaam water weglopen om mijn daling te vertragen. Het water stroomde langzaam, spectaculair. Het klinkt simpel maar dit was één van de mooiste momenten van deze vaart. Ik wou dat ik dit moment met je kon delen, stil stromend water wat overgaat van een straaltje naar

een lange rij druppels, vallend, duizenden meters naar beneden. . . . Eén opmerking. Als er een transponder onder je vaartuig hangt en je laat water stromen, haal dan eerst even je transponder naar boven. Water valt namelijk altijd naar beneden richting de dingen die daar hangen. Sorry Mark en bedankt dat ik je transponder mocht lenen, krijg ik nog wel mijn statiegeld terug?? De stoel. Oke, waarom de stoel. Dit is een prachtige paradox, een tegenstelling. De stoel staat voor werk, de dingen die we moeten doen, de verplichtingen die we hebben. Het is de stoel waarop ik normaal mijn werk verricht. Het vertegenwoordigd de realiteit, het gewone, het alledaagse. We moeten werken. De ballonnen staan voor fantasie, zij vertegenwoordigen dromen. Zij vertegenwoordigen het ongewone, het onverwachte, het onwaarschijnlijke, onmogelijk maar waar. We moeten dromen. Om eerlijk te zijn, heb ik

dat niet allemaal zelf bedacht. Het waren opmerkingen van anderen die na gingen denken toen ik ze over mijn plannen vertelde. Ik dacht in het begin dat het mooi zou zijn dat ik mijn stoel als mandje zou gebruiken en zodoende naderhand op mijn werk altijd aan dit moment zou worden herinnert. Het was ook een prachtige

manier om werk en hobby te combineren. Collega’s en vrienden van mijn werk kwamen om 03.00 uur ’s nachts naar het startveld om me te helpen met het vullen van de ballonnen. Wat een prachtige balans tussen werk en hobby. De vaart: 08.01 uur – 09.03 uur. Na het lozen van water was ik nu al weer een uur aan het klimmen. Ik heb een trucje geleerd om de stoel beter in balans te krijgen, ik helde iets voorover, weet je nog. Ik trok mijn knieën iets op waardoor het evenwichtpunt iets naar achteren werd verlegd. Ik leerde ook dat dit een handige oefening is als je uren achter elkaar stil moet zitten. Tegen 09.00 uur zat ik weer boven de 10.000 voet. Ik zat weer aan de zuurstof en sprak met mijn vriend, mentor en ervaren gasballonvaarder Troy Bradley. Troy maakte ook deel uit van mijn volgteam. Hij heeft me begeleid op de trainingen en is speciaal vanuit Albuquerque naar Noord-Carolina gekomen om

me op deze vaart te helpen, geweldig toch. Topografie. Ik ben op een afstand van 150 kilometer vanuit de Atlantische kust gestart. De laatste persoon die een cluster ballonvaart ondernam was een Braziliaanse priester. Hij verdween boven zee en is onlangs levenloos terug gevonden. Deze priester was geen piloot, had

geen training gehad en was zonder hulp van andere piloten aan zijn avontuur begonnen. Met de priester in mijn achterhoofd, hield ik de kustlijn goed in de gaten, voor het geval ik die kant op zou gaan. De vaart: 09.04 uur. Op dit moment heb ik met mijn vaart al mijn doelen bereikt. Ik heb toegewijde vrienden op de grond die me de condities ter plaatse kunnen vertellen en me kunnen helpen bij de landing. Over de radio vertelden ze me dat ze de eerste zwevende vogels hadden ontdekt, een indicatie dat de thermiek begint. Ik moest nu een keuze maken, of landen of doorvaren tot sunset. Met mijn huidige richting en snelheid zou ik aan het einde van de dag ver over de kustlijn zitten, dus de keuze was snel gemaakt. Mijn dromen waren al verwezenlijkt dus het werd tijd om me voor te bereiden voor de landing.
Ik moest ballonnen lek maken om te landen, een ervaring op zich. Stel je voor dat je een kleine

speelgoed ballon voor je hebt die je lek steekt. Stel je nu voor dat deze ballon 2 meter hoog is en je deze lek moet steken. Stel je nu eens voor dat je dit moet doen op 4,5 kilometer hoogte en bedenk dan ook nog even dat deze zelfde ballon je in de lucht houdt. . . . . . . . Ik begon aan een daling, richting een uitgestrekt veld.

De vaart: 09.50 uur – 10.00 uur. Het werd me duidelijk dat ik met deze landingshoek in een stuk bos terecht zou komen. Ik heb de keuze tussen het droppen van ballast om over de bomen heen te wippen of om sneller te dalen en net het veld te pakken. Ik ben niet de persoon die mogelijkheden laat liggen. Ik wil niet denken “ik wou dat ik toch dat veld gepakt had”. Ik sneed mijn laatste 2 “individual Release” ballonnen los en liet mijn systeem zakken in een leeg veld. Mijn terugkeer naar aarde werd begroet met zachte steenvrije modder. Ik sneed nu een touw door waaraan 7 ballonnen waren bevestigd en naderde snel de rand van het bos. Daar was ik wel blij mee want de boomtakken prikten een groot aantal van mijn ballonnen lek. Ik was veilig en mijn crew was direct aanwezig met gereedschap in hun handen om nog meer ballonnen lek te prikken. Ik had een vaart gemaakt van 4 uur en een hoogte bereikt

van 5 kilometer. Ik begon met ballonvaren om clusterpiloot te worden. Eigenlijk het mooiste begin wat je kunt wensen. Mijn kantoorstoel is weer gedegradeerd tot zijn normale taken maar ik heb ondertussen al een andere leuke cluster gondel ontdekt, daarover later meer. Jonathan Trappe

Felicitaties van het wereldwijde Ultra Magic team aan Yuudai Fujita als winnaar van het “National Hot Air Balloon Championship 2008” wat van 30 oktober tot 3 november gehouden werd in het Japanse Saga. Yuudai Fujita won tevens de 24e editie van de Pacific Cup welke op hetzelfde moment werd gehouden. Beide wedstrijden winnen terwijl het pas zijn 2e deelname aan de ballonwedstrijden is Saga was, een prestatie. Door deze wedstrijd te winnen is Yuudai nu gekwalificeerd als deelnemer voor Japan aan de volgende World Air Games. De vader van Yuudai, Masahiko Fujita, crewde voor zijn zoon in Saga. Hij was de winnaar van de laatste World Air Games in Sevilla, Spanje. Vader en zoon zullen nu tegen elkaar moeten strijden en Masahiko zal zijn

titel moeten verdedigen. Tijdens de afgelopen wereldkampioenschappen in Oostenrijk behaalde Yuudai de 7e plaats en versloeg daarmee zijn vader. Een geweldig jaar voor deze 23 jarige ballonvaarder.  Ultra Magic

Voormalig burgermeester van Harlingen en Coevorden Bé Jansema kan eindelijk zijn plannen tot uitvoer brengen. Althans, de Raad van State heeft bepaald dat vluchten met zeppelins boven de Waddenzee zijn toegestaan. Vorig jaar wilde Jansema al starten met proefvluchten maar daar staken diverse milieugroeperingen een stokje voor en gingen naar de rechter. Volgens de rechter zijn er in de vergunning strenge voorwaarden opgenomen om schade aan het milieu te voorkomen. De Zeppelin moet de rustgebieden van zeehonden mijden en de neutrale witte kleur van de Zeppelin zou het landschap niet verstoren.

De bal ligt nu dus weer bij Bé Jansema. "De vergunning kan inmiddels verlopen zijn, maar opnieuw aanvragen is slechts een formaliteit". De Zwitserse Zeppelin is normaal gesproken helemaal wit maar het bedrijf wat normaal de beplakking aanbrengt op Zeppelins, Airborne Grafix, is heel creatief, zie bovenstaand voorbeeld. Bennie Bos

Geachte ballonners! Op 23 mei 2009 organiseert de Lions Club Veenendaal een evenement op het stadspark in Veenendaal en ze zouden daar graag de dag willen afsluiten met de opstijging van een aantal luchtballonnen. Ze verwachten veel publiek. Mij is gevraagd dit bij jullie onder de aandacht te brengen. Bij deze dus het verzoek om op die dag te willen opstijgen vanuit het park in Veenendaal indien dit in jullie programma zou passen. In principe komen jullie met je eigen passagiers maar er kunnen wellicht nog een paar plekken verkocht worden t.b.v. de organisatie. Die organisatie is trouwens in handen van Jose Wullings, één van de drijvende krachten achter het vliegfeest in Hilversum. Als jullie daarvandaan willen opstijgen, dan graag een reactie naar Jose of naar mij. Jose op GSM 06-23410602 of via e-mail Ton op GSM 06-55374680 of via e-mail  Alvast dank. Groeten, Ton Rentier

Beste lezers van dit magazine, ik ben een armlastig beeldend kunstenaar en werk aan een langlopend project over de vlucht van Napoleon Bonaparte. Hiervoor zoek ik een oude kapotte luchtballon inclusief mand. Het hoeft niet goedgekeurd of bruikbaar te zijn, het gaat immers om een imaginaire vlucht. Bovendien wil ik de stof van de ballon geheel vervangen of overtrekken met een andere zelf gemaakte stof. Het project zal medio 2009 op een mooie locatie geëxposeerd worden, misschien kan er iets van sponsoring vermeld worden. Het is in eerste instantie mijn bedoeling een waardeloze ballon voor een gering bedrag te kopen. De Napoleon in mijn geval is voortdurend bezig met vluchten, het blijft echter bij pogingen en resulteert in een serie korte slapstickachtige filmpjes. Graag hoor ik van u, ik ben bereikbaar via email. Met vriendelijke groeten,  
Jozef van der Heijden

Het open Duits kampioenschap gasballonballon wordt volgend jaar in de buurt van Nederland gestreden. Mijn Duitse vrienden van de Ballonclub Teuto uit Uffeln hebben de eer de race op hun terrein te mogen houden, ik heb er al eerder over bericht. Onlangs is de officiele datum vrijgegeven. Van 10 t/m 14 juni 2009 is het mooie grasveld achter gasthuis „Mutter Bahr“ het toneel van deze spannende wedstrijd die elke 2 jaar plaats vind.

De organisatie is in handen van de Ballonclub Teuto in samenwerking met het Deutschen Freiballonsport-Verband (DFSV). Men verwacht tevens deelnemers uit het buitenland, omdat namelijk voorafgaand aan dit kampioenschap de World Air Games plaats vinden en daar ook gasballonwedstrijden op het programma staan. Mogelijk zullen de Amerikaanse deelnemers hun verblijf in Europa willen verlengen om nog een paar mooie vaarten boven het Duitse gebied te willen maken. Tot en met de 14e juni zullen de aeronauten hun spannende wedstrijd in de derde dimensie uitvoeren. Hoge concentratie is vereist om de doelen op enige uren afstand te benaderen. De piloot die na 2 vaarten en meerdere opdrachten de meeste punten heeft behaald, mag zich de Duitse kampioen noemen. Op woensdag 10 juni om 18.00 uur zullen de ballonnen voor de eerste keer opgebouwd worden waarna ze donderdagochtend bij de eerste

lichtstralen op zullen stijgen. Op vrijag herhaald zich dit voor de tweede start op zaterdagochtend waarna het kampioenschap om zondag wordt afgesloten met de pijsuitreiking. Op de website van de Ballonclub Teuto zal alle info beschikbaar komen. Meer over deze club en informatie om zelf een gasballonvaart te maken vind je natuurlijk op de enigste gasballonwebsite van Nederland, Gasballonvaren.nl
Glück ab und gut Land!   Bennie Bos

Elke maand, vanaf de maand mei, heb ik een stukje van een ballon laten zien op mijn eigen website www.jaccoballonfan.nl. Van dit plaatje, werd mijn bezoekers gevraagd te raden van welke ballon dit afkomstig was. Nu is het december, en is de laatste foto aan de beurt. Als je goed hebt opgelet, weet je dus welke ballonnen er allemaal aan de beurt zijn geweest. De inzendingen met antwoorden moeten binnen zijn op 24 december 2008, via email. Komt je antwoord na die tijd binnen, doe je niet meer mee. Van elke maand, mei tot en met december, dienen de antwoorden op volgorde te worden toegestuurd.
Van elke ballon de code waaronder deze staat ingeschreven in het ballonregister. Voorbeeld: Mei is PH-, Juni is PH- enz. Degene met de juiste antwoorden heeft gewonnen. Mochten er meer zijn met het juiste antwoord, dan word de winnaar door het lot bepaald. De prijs bestaat uit een pin van www.jaccoballonfan.nl, en een dakpan beschilderd met een ballon naar keuze. En natuurlijk de eervolle titel van Ballonkenner van het jaar 2008.
Laat ze dus maar komen die antwoorden!
Groetjes Jacco Verhaaf

Beste ballonvrienden, na tig-zoveel jaar (misschien wel 25) vind ik, dat ik het stokje van Launch Master, met een mooi woord Aerial Display Manager, van diverse evenementen, maar eens moet overdragen aan een nieuwe generatie. In de beginjaren van het organiseren van ballonmeetings, was bij wijze van spreken een

mondelinge toezegging van de burgemeester al genoeg om de meeting te starten. Ik maakte mee dat de brandweer te laat op het evenement kwam omdat eerst alle familieleden van de brandweer in het dorp nog even opgehaald moesten worden. Tegen de tijd dat de brandweer arriveerde, hingen de ballonnen al in de lucht. In de loop der jaren is er een enorme papierwinkel ontstaan van allemaal organisaties die iets te zeggen willen hebben of dachten dat ze belangrijk waren zoals gemeentelijke instanties, Rijksluchtvaartdienst, brandweer. Het is zelfs zo langzamerhand niet uitgesloten dat er een milieu rapportage gemaakt moet worden om een vergunning te krijgen. Met veel plezier denk ik terug aan de ongedwongen meetings zoals Barneveld, Gemert, Nijmegen, Apeldoorn en misschien ben ik er nog wel één vergeten, waar we toch ontzettend veel pret met elkaar hebben gehad als vrienden onder elkaar.

Via deze weg wil ik Hans Zoet bedanken voor alle deskundige informatie die nodig is om de ballonvaarders te informeren over het wel en wee van het weer en de condities in en rondom de meeting terreinen.

Hij is een prima vluchtleider en hij bezweek niet onder de commerciële druk van de ballonvaarders om tegen beter weten in, toch de ballonnen op te laten stijgen. Veiligheid hebben wij altijd hoog in het vaandel weten te houden. Het afgelopen jaar 2008 was Nijmegen de laatste nog onder mijn leiding staande meeting. Hiervan neemt Hans Zoet het stokje over. Ik heb het al die jaren met enorm veel plezier gedaan en ondanks dat er wel eens een meningsverschilletje was en de spanningen hoog konden oplopen, heb ik er een goed gevoel over jullie naar eer en geweten veilig de lucht in te hebben geschopt. Andere hobby’s en interesses hebben mij tot de beslissing gebracht om ermee te stoppen, ik heb er zin in om ook eens verder te kijken dan alleen een ballonmand, er zijn nog zoveel andere leuke dingen in de wereld. Ik dank jullie hartelijk voor het vertrouwen dat jullie al die jaren in mij hebben

getoond om dit werk te doen en ik denk dan ook met veel plezier terug aan de vele meetings waar we elkaar hebben mogen ontmoeten. Vriendelijke groet, Geert Sprenger 
P.S. Mijn gele laarzen gaan nu dienst doen in de watersport en in andere hobby’s en werkzaamheden!

Men kan natuurlijk in elk jaargetijde genieten van een heerlijke kaasfondue. Veel mensen geven echter de voorkeur aan de koude periode. Bijzonder goed smaakt het echter bij stralende zonneschijn, op 2000 meter hoogte in een ballonmand. Ik maakte met mijn balloncollega’s een prachtige vaart onder het genot van deze heerlijke lekkernij. Onze favoriete startplaats is bij de “Schwarzsee“ aan het begin van de Alpen bij Freiburg. Een houten kistje deed dienst als tafeltje. Verder gebruikten we een klein gasstelletje en de lekkerste kaasmix. Brood, witte wijn, kirsch en een kan thee mogen dan natuurlijk niet ontbreken. Ik wens alle ballonteams vele prachtige wintervaarten en "gut Land".
Gilbert Schorro

In Leeuwarden is een man verhoord die als verdachte gold in de zaak van de losgesneden reclame Zeppelin. Dit strafbare feit vond plaats op 22 september. Naar hand van de berichten in talloze kranten meldde zich een getuige en op basis van zijn signalement kon de dader worden gevonden.
Hij bleek op dat moment net vast te zitten op verdenking van fietsendiefstal. De verdachte heeft inmiddels bekend de Zeppelin te hebben losgesneden. De Zeppelin heeft 24 uur in de lucht gezweefd en kwam uiteindelijk vanzelf weer naar beneden in een weiland in de buurt van Sneek. Door eigenaar Onno van der Zee van Sky Service Nederland was een beloning van duizend euro uitgeloofd. Het tipgeld is nu niet vanzelfsprekend voor de getuige. De verdachte is volgens Van der Zee nog steeds onschuldig totdat de rechter anders beslist en ook hebben er meer mensen een signalement doorgegeven aan de politie.    Bennie Bos

Bijna 250 jaar na de eerste vlucht van een heteluchtballon vaart er wellicht binnenkort één door de ijskoude dampkring van Saturnusmaan Titan. De ballon maakt deel uit van de driedelige Titan and Saturn System Mission (TSSM), bestaande uit een kunstmaan, een ballon en een lander. Het trio moet vooral het oppervlak van de maan in beeld brengen. TSSM is in competitie met de Europa Jupiter System Mission (EJSM), dat onderzoek zou moeten gaan doen aan de grootste planeet van ons zonnestelsel en zijn maan Europa. Begin 2009 moeten Esa en Nasa kiezen welke van de twee missies wordt uitgevoerd. TSSM zou in 2020 moeten starten om in 2030 bij Saturnus en Titan te arriveren.   Piet Smolders

“Aux Portes des Etoiles”, het thema van de 11e editie van de beroemde Lorraine Mondial Air Ballons. Met stip mijn favoriete meeting. Aangezien mijn Frans helaas niet verder reikt dan “trottoir” heb ik de titel even door de Google machine gegooid en wat schetste mijn grote verbazing, veel hits naar mijn favoriete TV serie “Stargate”. Het betekent dus “Poort naar de sterren” en dat is ook precies waar de serie over gaat. Simpel gezegd, voor mij kan deze meeting in het Franse Chambley nu al niet meer stuk. Mijn onderdak heb ik maanden geleden al geregeld dus het hangt nu enkel nog van het mooie weer af. Aan deze ballonmeeting nemen teams uit de gehele wereld deel omdat het hier zo ontzettend relaxed varen is. 10 dagen lang, ochtend en avond, 19 kansen om te varen tussen vele honderden

ballonnen. Albuquerque had dit jaar iets meer dan 600 ballonnen maar de Mondial zou wel eens gevaarlijk dicht in de buurt kunnen komen van dit aantal en uiteindelijk zelf de titel “Grootste ballonfiesta ter wereld”
op haar lijstje kunnen schrijven. Pak je agenda en noteer, 24 Juli t/m 2 Augustus 2009.

Laat je zeker niet afschrikken door de aantallen, het startveld is meerdere kilometers lang en de landingsvelden zijn zeer uitgestrekt. Kom met elkaar naar het hart van Europa.   Bennie Bos

Het begon met een postzegel waarop een Zeppelin stond afgebeeld. Het kostte hem 2 centen bij de sigarenboer. Het was het begin van de unieke verzameling van Ab Spruijt uit Gouda. Alles wat met Zeppelins te maken had moest in zijn collectie. Na 60 jaar is de tijd gekomen om alles van de hand te doen. De 83-jarige Ab Spruijt heeft besloten zijn hele verzameling door veilinghuis Bubb Kuyper te laten verkopen. Het idee erachter is dat Ab zijn familie niet wil opzadelen met zijn passie na zijn overlijden. “Ze zouden niet weten wat ze ermee zouden moeten doen. Ik doe het liever bij leven en welzijn van de hand”, aldus Ab. In de collectie zitten zelfs brieven van Graf von Zeppelin maar ook 2 van de 3 poststukken die aan boord waren van de Engelse zeppelin R 101 welke verongelukte boven Frankrijk. Ab lag vele nachten wakker voordat hij tot deze beslissing kwam maar hakte toch uiteindelijk de

knoop door. Ab Spruijt komt uit de drukkerijwereld en heeft natuurlijk wel kopieën gemaakt van alle stukken met de bedoeling om nog een boek op de markt te brengen. Ab denkt niet dat deze dure collectie in Nederland blijft maar waarschijnlijk zal worden verkocht naar Amerika, Duitsland, Brazilië, Rusland of Japan.  Bennie Bos

Avonturier, gasballonvaarder en winnaar van de Gordon Bennett Race, David Hempleman-Adams heeft verteld waarom hij in het stikke donker is geland tijdens de GB race welke plaatsvond vanuit het Amerikaanse Albuquerque. “Ik besloot om een nachtlanding te maken omdat ik het risico om bij nacht een oversteek te maken boven Lake Michigan te groot vond. Waarschijnlijk hadden we daarvoor ook niet genoeg zand. Een landing in het water is mijn grootste angst” aldus David. “Het is heel moeilijk om het terrein in te schatten vanuit de lucht als het donker is. Wat wij dachten dat struiken moesten zijn, bleken bomen van 15 meter hoog. Uiteindelijk zijn we in een maisveld geland. . . . . . .
In mijn ogen (BB) neem je dan net even te veel risico. Je gaat een extra nacht in met de wetenschap dat je gasvoorraad niet voldoende is om het meer over te steken maar wilt nog wel de extra kilometers gedurende de nacht richting het meer meepikken en zodoende de race winnen. Ik vind dan ook dat een nachtlanding via het reglement verboden zou moeten worden.   Bennie Bos

# De exclusieve HOTAIR.NL Pin wordt niet opgestuurd en kan niet gereserveerd worden, maar misschien ben ik in een goede bui als we elkaar tegen komen :-)

# Op 6 december staat de Ballonvaardersdag gepland in het Belgische Berlare in de Festivariahal van 14.00 tot 18.00 uur. De entree is gratis. # De officiële statistics van de ballonfiesta in Albuquerque zijn bekend gemaakt. In 2008 stonden 621 ballonnen ingeschreven waarvan 84 special shapes. Er deden 17 gasballonnen mee en het aantal toeschouwers lag rond de 700.000 en dat is bijna 200.000 minder dan in 2007. Er waren 775 vertegenwoordigers aanwezig van de media. 
# Bij de beroemde Macy Parade loopt men met enorme helium gevulde ballonnen in de prachtigste special shape vormen door de straten van New York. In verband met de schaarste van helium heeft men dit jaar voor het eerst het gas niet in de omgeving losgelaten maar weer netjes teruggepompt voor recycling. Kijk, zo kan het ook.
# Op dit moment verzamel ik weer de data van de ballonevenementen in 2009 om spoedig de nieuwe kalender on-line te hebben.
Ik hoor van jullie graag de data die al bekend zijn.
# Kijk even op Airsports.TV, ze hebben weer een paar leuke ballonvideo's geplaatst van onder andere de Hot Air Balloon Crossing 

in Portugal en het wereldkampioenschap heteluchtschip varen in het schitterende St. Petersburg.
# Voor de personen die nog nooit een ballonvaart hebben gemaakt, kijk eens even op deze website. Zet je speakers aan en beweeg het scherm door je linkermuisknop in te drukken en je muis te bewegen, fun.
# Rest mij jullie een fijne dag te wensen en als je wat te melden hebt of je denkt een leuk verhaal voor het volgende magazine te hebben, aarzel dan zeker niet, een email is zo gestuurd. Groeten, Bennie Bos