Hot Air Magazine Augustus 2007

In het vorige magazine vertelde ik je dat David Hempleman Adams op het punt stond om met een eenvoudige 1050 m3 gasballon met een open mandje de Atlantische Oceaan over te steken. Gekkenwerk, zo kun je het wel noemen maar dat zijn de meeste pogingen om recorden te verbreken. De afstand die hij zal moeten overbruggen is 3425 kilometer. Het bestaande afstand record zal dan gaan sneuvelen.



Dit record stond met 3400 kilometer op naam van de bekende Belgische ballonvaarders Bob Berben en Benoit Simeons, ik mag ze tot mijn vrienden rekenen. David zou dit record in zijn eentje willen breken. 4 dagen in een ballon en amper een mogelijkheid om de ogen even te sluiten. Hij kreeg van zijn sponsor Toshiba een
	prachtige laptop kado waarmee hij voor en tijdens de vaart zijn Blogs bijhield. Ik heb alles keurig voor je in het Nederlands vertaald. Geniet mee van zijn verslagen en kijk hoe dit spannende avontuur afloopt. . . . . . . 29-06-07 14:00 uur, de laatste voorbereidingen. Ik ploeter me door honderden emails van personen die me veel succes wensen. Lang niet iedereen weet dat ik een gewone baan als zakenman heb dus ik moet alle werkzaamheden nog aan kant maken. Ik ben absoluut geen full time avonturier. Ik loop voor de laatste keer de checklist door en hoop dat ik alles in de tassen kan persen. Zoals altijd kom ik weer boven het maximale gewicht uit. Over een paar uur ga ik met mijn rechterhand Nigel Mitchell op weg naar vliegveld Heathrow. Ik nam bij het ontbijt afscheid van mijn meiden en het laatste wat ze zeiden was “vergeet je ons zakgeld niet”. Op dit moment rijdt Bert Padelt, de bouwer van mijn ballon,
naar St John's, Newfoundland met de mand en de uitrusting op een trailer. Clive Bailey, de flight director, is druk doende te zorgen dat het hoofdkwartier bij Toshiba in Surrey in gereedheid wordt gebracht. Kevin Stass, Air Traffic Control Coordinator, bereid de zaken voor zodat ik niet met een Jumbo Jet in aanraking kom. Mijn
meteoman, Luc Trullemans, houd het weer nauwlettend in de gaten en verzameld de laatste data. Het ziet er naar uit dat we op dit moment een kans van 10% hebben om te starten op de eerste of tweede dag van juli. Het zal winderig zijn in St Johns maar ik ontwijk tenminste de regen in Engeland. 30-06-07 13.00 uur, ik ben aangekomen in St Johns Newfoundland. De immigratie dienst begrijpt niet waarom ik een enkele reis had geboekt en neemt mij apart voor een kruisverhoor. Ik probeer uit te leggen wat ik ga doen maar schijn niet tot ze door te dringen. Uiteindelijk besluit ik ze te wijzen op de website van de Toshiba Challenge en toen kreeg men pas door wat ik bedoelde. Ze waren ineens heel vriendelijk en wensten me alle succes. Er komt ook niet elke dag iemand langs die verteld dat hij met
een ballon de Atlantische Oceaan over wil steken. De afgelopen reis was ook niet zonder problemen. Ten eerste was er een verhoogde bewaking op Heathrow en de vlucht van 5 uur vond ik erg claustrofobies. Ik heb een pijnlijke schouder in verband met een spierblessure waarvoor ik pijnstillers slik. Dat zal nog prettig
	worden in de mand. Toen het vliegtuig St John naderde lag er een dikke mistdeken en op een gegeven moment dacht men zelfs dat landen niet mogelijk was. Bert was inmiddels geariveerd en we zullen hem later vandaag ontmoeten. Ook de helium is onderweg en deze zal de volgende ochtend aankomen. De kans om te starten op 2 juli ligt nu op 20%. De grondwind schijnt minder te worden, wat goed is voor de start. Echter, de richting zal naar het noorden zijn wat mij naar IJsland of Groenland zou voeren. Het enige voordeel daarvan is dat ik dan langer daglicht heb maar de nadelen zijn onder andere dat de zee daar een stuk kouder is en alles heel afgelegen ligt. Op dit moment bekijken we echter elke optie. Het is hier in St Johns fris met 8 graden. Er hangt lage bewolking en het is grijs,
het lijkt helemaal geen zomer. Ik kan nu niet drinken wat een behoorlijke kater is op dit eiland waar het hoogste aantal pubs op de vierkante meter van Noord-Amerika ligt. Misschien kan ik zo nog wat gewicht kwijt raken. We werden warm onthaald in ons hotel. Vandaag doe ik nog de laatste boodschappen. Eten, drinken
en batterijen. Ook houden we ons bezig met zandzakken vullen en het checken van de apparatuur. Het is een drukke dag maar gelukkig zijn we hier en is de ballon ook al aanwezig. Bert is bezig om alle apparatuur in de mand te stoppen en ik denk dat er nog een klein gaatje overblijft waar ik in pas. Het is op dit moment Blue Sky, altijd beter dan de enorme hoeveelheid regen in Engeland. Ik ben moe en kruip waarschijnlijk vroeg mijn bed in. 01-07-07. gisteravond ontving ik de laatste meteogegevens van Luc Trullemans. Hij vertelde dat de grondwind aan zou trekken naar 12-16 knopen, teveel voor een start. Ook zou de bovenwind draaien richting IJsland. Maar . . . de voorspelling voor 3 juli begon er steeds beter uit te zien, 25% kans op een start. Het hoogste percentage tot nu toe. Bert was gisteren
bezig geweest om het Argos tracking system te testen waarmee mijn positie doorgegeven wordt aan de controlekamer in Weybridge. Dit Franse systeem wordt normaal gesproken gebruikt om ijsberen te volgen. Ons team ging gisteravond dineren en op het menu stond veel heerlijk “seafood”. Omdat ik nog steeds te
	zwaar ben en op dieet sta, at ik maar een kleine portie en sloeg het toetje over. Ik dronk enkel water en was een brave jongen, als eerste naar bed. De maaltijd werd onderbroken door een telefoontje van de chauffeur die onze helium zou brengen. Hij vertelde dat hij niet op onze startlocatie kon rijden in verband met overhangende bomen. Aan tafel werden de opties besproken. We konden een boomchirurg regelen, een lange slang nemen of een andere startlocatie kiezen. Er is niks mooiers dan onverwachte uitdagingen. Bij een avontuur als deze moet je voor alle mogelijkheden open staan en de zaken oplossen zoals ze ontstaan. Hoewel ik nog niet gestart ben, denk ik wel na over waar ik het liefste zou landen. Dat zou dan in Engeland bij de Kew Gardens zijn. Ik zou mijn crew graag trakteren op
een etentje bij Anthony Worrall Thompson’s restaurant, de plek waar ik tot nu toe mijn beste steak heb gegeten. Ik weet zeker dat ik er tijdens mijn vaart over de oceaan veel aan zal denken als ik aan mijn magere ratsoen zit. De kansen stijgen naar 40% voor een start op maandagnacht met een track richting Engeland.
Dat is goed nieuws. Luc Trullemans is de genie die me naar het Kew Grill restaurant zal loodsen. Maar . . het is nog 24 uur te gaan en er kan nog veel veranderen. Op dit moment zal de voorspelde startwind minder dan 20 knopen bedragen. Ik ben van plan door te stijgen naar 5000 voet waar ik hopelijk en prachtig zicht heb op de ijsbergen buiten de haven van St Johns. De lokale bevolking is erg aardig. Een geweldige man genaamd Nelson, rond de 70 jaar, heeft ons gered met ons helium probleem. Hij loodste de truck in het veld zonder ook maar een enkele boom te beschadigen. Ik ben van plan om later vandaag nog naar de kerk te gaan, zoals ik altijd doe voor een ballonvaart. Het geeft me de kans om mijn crew te bedanken en kracht voor het avontuur te verzamelen. Later vanavond zal er nog
vuurwerk worden afgeschoten omdat het vandaag een feestdag is, Canada Day. Ik ben blij dat ik vannacht niet start, ik zie al zo’n grote vuurpijl door mijn ballon schieten. 02-07-07. De zandzakken zijn gevuld met droog zand waardoor zout is gemengd. Als je namelijk op een hoogte komt waar het vriest, heb je kans dat er
	een grote klomp zand ontstaat en dat wil je beslist niet. Het zand had men bij een lokaal bouwbedrijf vandaan gehaald. Hij vroeg waar we al dat zand voor nodig hadden en toen we hem hadden uitgelegd dat ik daarmee de Atlantische Oceaan wilde oversteken moest hij lachen en schudde hij met zijn hoofd. Ik moet toegeven dat ik af en toe rare opmerkingen kreeg van de lokale bevolking, een persoon in het hotel noemde me zelfs 'Crazy son of a bitch!' Het weer wat de afgelopen nacht ontstaan is betekent nu dat ik een kans heb van 50% om de komende nacht te starten. Het is de koudste periode van de dag en omdat koud helium krimpt betekent dit dat ik meer helium mee kan nemen in mijn gascel. Ik ben licht opgewonden maar het probleem met ballonvaren is dat situaties zo weer kunnen veranderen. Ik bekijk die avond de meteo en het ziet er naar uit dat we
deze nacht kunnen starten. Er zijn drie zaken belangrijk, starten, de richting en de landing. Met de richting ben ik tevreden maar het lokale weer bezorgt me nog een paar hoofdbrekens. Er is vanmiddag nog kans op lichte regen en we willen alles graag droog houden. De eerste dagen zal ik niet veel snelheid hebben maar
daarna gaat het sneller. Ik koers eerst op zuid-Engeland af en daarna verder naar Frankrijk. Ik zal toch proberen Kew Green te halen. De wind lijkt goed en ik krijg straks nog de laatste meteogegevens van Luc. Ik ga nu naar mijn hotel om nog een paar uurtjes te slapen. 02-07-07. Het weer lijkt in orde voor een start over een uur. Het zal me vier dagen gaan kosten om Europa te bereiken. Gelukkig heeft het niet meer geregend en is alles nog droog. Ik heb helaas geen oog meer dicht kunnen doen. Ik sta helemaal scherp wat natuurlijk een goede zaak is. Over 40 minuten trek ik mijn knal oranje warmtepak aan. Flight director Clive Bailey en Air Traffic Control Coordinator Kevin Stass zijn inmiddels gesetteld in het Toshiba hoofdkwartier in Weybridge. We hebben alles gecheckt en dubbel gecheckt. Ik heb het beste
team van de wereld achter me staan, alles hangt nu af van Lady Luck. 03-07-07. Na enkele hectische uren waarbij ik helemaal zeker wilde weten dat alles in orde was, ben ik een poosje in de mand gaan zitten en heb in gedachten noodprocedures geoefend voor het geval dat het mis zou gaan. De gedachte aan het afscheid

	Je boven de wolken bevinden in het maanlicht, wetend dat je duizenden kilometers te gaan hebt voor je de kans hebt om veilig te landen, geeft een apart gevoel. Midden in de nacht hoorde ik het geluid van een dieselmotor, ergens ver onder mij vaart een grote boot. Het gaf me enig vertrouwen, als het mis zou gaan was er hulp in de buurt. Het was koud vannacht maar de temperatuur steeg nu naar 16 graden. Het goede nieuws is dat ik nu al 238 kilometer heb afgelegd en richting Europa koers. Duimen dat ik bij Kew kan landen. 03-07-07. Het gaat zo traag dat ik het gevoel heb alsof ik op een bankje in het park zit. Dit is erg frustrerend en ik zou heel graag meer snelheid hebben. Ik heb wat kleine hazenslaapjes kunnen doen met mijn benen door het speciale kattenluikje wat Bert in de wand van de mand heeft gebouwd. De oppervlakte van de mand is niet veel meer dan het formaat van een normale eettafel. Ik eet wat plakjes varkensvlees en brouw mijzelf een kopje thee op een klein camping gasstelletje. Dat moet wel heel voorzichtig want ik wil geen brand veroorzaken in mijn mandje boven de oceaan. Luc Trullemans, mijn geniale meteoroloog, heeft me bevestigd dat de wind op alle levels laag is. Hij vertelde dat ik een hogedrukgebied passeer waar het heel rustig is. Hij vertelde ook dat de wind later aan zou trekken als ik naar 10.000 voet zou klimmen. Op dit moment hang ik nog op 6.800 voet en heb maar 6 knopen snelheid. Het lijkt alsof ik nergens naar toe ga. De richting is echter nog steeds goed en ik heb nu al 300 kilometer afgelegd maar ik heb toch nog wel wat angsten. Stel dat halverwege de wind draait, het begint te vriezen of dat ik teveel
ballast verlies. Ik startte met 53 zandzakken en heb er nu nog 39 over, zoals verwacht. Ik heb geen boeken bij me om mezelf bezig te houden, dat is teveel extra gewicht, dus zing ik een beetje en praat met mezelf. 03-07-07. Deze namiddag was erg frustrerend voor mij. Voor mij hangt slecht weer en ik wil dit niet dichter
naderen. Het is heel verlokkelijk om hoger te klimmen om meer snelheid te pakken maar dit heeft me 2 jaar geleden al eens een wedstrijd gekost in Amerika. Ik zal ongelofelijk op mijn donder krijgen als ik af zou wijken van de instructies die me gegeven worden vanuit de controlekamer. Ik doe dus maar wat me gezegd wordt en blijf op 6.300 voet met enkel 8 knoopjes. Ik zal eens uitleggen hoe je met een dergelijke ballon vaart. Ik speelde altijd al met kleine helium gevulde ballonnetjes op feestjes. Hier is een leuk trucje. Neem een helium ballonnetje met daar aan een stukje touw. Knoop aan het touw een stuk brood wat te zwaar is om door het ballonnetje getild te worden. Pluk nu van dit brood steeds stukjes af zodat de ballon bijna gaat zweven. Verwijder dan kruimel voor kruimel totdat de ballon in evenwicht blijft hangen, hij gaat niet omhoog en niet omlaag. Pak nu de ballon beet en verwarm deze enkele
minuten met je handwarmte. Het helium zet nu uit en als je de ballon los laat zul je zien dat deze omhoog gaat. Dit is hetzelfde effect wat de zon op mijn ballon heeft. Verwarming betekent uitzetten en daardoor meer drijfvermogen. Het kleine helium ballonnetje zal spoedig weer afkoelen, iets krimpen en daardoor weer
	dalen. Dat is het effect wat ik bij nacht heb, of als ik onder een wolk kom te hangen. Het enige wat ik heb is zand als ballast, dit heeft hetzelfde effect als het verwijderen van de broodkruimels. Zand is dus eigenlijk mijn brandstof en als dat op is, betekent dit het einde van de vaart, ik behandel het dus alsof het goudstof is. Als de mensen in de controlekamer willen dat ik 1000 voet klim, dan gooi ik 5 a 6 schepjes zand overboord en ga ik langzaam omhoog. Vannacht zal ik ongeveer 15 kilo zand nodig zijn om de ballon op 4.500 voet te houden, ongeveer 1000 voet boven de wolken. Het enige probleem is dat ik niet in de gelegenheid zal zijn om even te slapen omdat ik constant met mijn ballast bezig ben om de ballon level te houden. Morgenvroeg, als alles volgens plan verloopt, zal bij het opkomen van de zon de ballon stijgen en zal ik nog meer ballast overboord gooien om tegen 09.00 uur UTC op 10.000 voet te komen.
Hopelijk pak ik daar ook een snelheid van 25 knopen. 04-07-07. Ik heb hard moeten werken vannacht. Toen de zon opkwam verplaatste ik meer zand dan een kind in een zandbak. Ik belde diverse keren met Clive en sprak mijn ongerustheid uit. De hoeveelheid zand die ik weggooide zou de hele expeditie in gevaar brengen.
Zoals ik al eerder zei, zand is mijn brandstof. Clive sprak hierover met Bert, de bouwer van de ballon en hij overtuigde mij ervan dat dit normaal was op dit tijdstip. Ik denk dat als je vermoeid bent, je de proporties van een probleem niet meer helemaal goed kunt inschatten. Elke keer hoorde ik weer de stem van Kevin of van Clive over de telefoon: “Maak je geen zorgen, dit is normaal. Binnen een uur zal de ballon rustig worden en kun jij ontspannen”. Ik wilde alleen maar naar hun schreeuwen: “Het gaat helemaal fout, ik haal het niet en het ergste is dat ik straks in de oceaan stort”. De afgelopen nacht nam mijn snelheid toe van 11 naar 20 knopen, een hele geruststelling. Mijn hoogte was toegenomen van 6.200 naar 7.300 voet. Met de zonnewarmte zou ik nog verder moeten stijgen. Clive vertelde me dat het nu cruciaal was dat ik naar 10.000 voet zou gaan. Hier zit een track van 75 graden die me met een
hogere snelheid naar Frankrijk zal brengen. Als ik op mijn huidige track zou blijven zou ik bij Portugal uitkomen maar ook in slechte weerscondities. Vlak voor mijn start had ik buikpijn omdat ik nerveus was. Ik ging terug naar mijn hotel om voor de laatste keer naar het toilet te gaan. Als je een lange vaart maakt moet je altijd
	zorgen dat je darmen leeg zijn. Helaas lukte me dit slecht. Ik heb nu dus teveel interne ballast bij me. Ik zit nu op 8.600 voet en ik moet naar 10.000 voet. Het was nu wel het juiste moment om de zogenaamde sanitaire stop te maken en deze ballast overboord te werpen. 04-07-07. Het is heel plezierig om te zien dat eindelijk de snelheid toeneemt. Ik heb nu 25 knopen op een hoogte van 9.600 voet. Ik zit dus bijna op mijn doel van 10.000 voet. Dat betekent dat ik op de goede route zit naar noord-Frankrijk. 04-07-07. Ik heb de 10.000 voet gehaald - yeehaah! De jongens in de controlekamer klinken een stuk gelukkiger. Ik ga nu 3 keer zo snel als gisteren, 28 knopen. 04-07-07. Ik heb vandaag in totaal 3 uur kunnen slapen maar ben nog steeds moe. Ik ben gezakt naar 9.750 voet en onder een wolk terecht gekomen en zal dus wat ballast moeten uitgooien. Voor het eerste zie ik nu de oceaan onder mij en
daar wordt ik niet echt rustiger van. Maar . . ik heb nu een snelheid van 29.8 knopen en dat schiet wel lekker op. Ik zal echt opgelucht zijn als ik de denkbeeldige middellijn van mijn reis bereik, wat hopelijk morgen zal gebeuren. 04-07-07. Ik ben weer uit de bewolking geklommen, het kostte me wel een halve zak zand.
De zon verwarmt mijn ballon en ik ga nu hoger dan ik eigenlijk wil, 10105 voet, verdorie. 04-07-07. Ik heb een live interview met presentator Chris Evans en ik ben geroerd door de boodschap die door Chris wordt voorgelezen van Benoit Simeons. Benoit is de houder van het huidige record en zijn vriendelijkheid geeft mij de gedachte dat ik mijn doel moet verzetten naar België zodat ik het beloofde biertje met hem kan gaan drinken. Ik ben erg moe, het begint langzaam donker te worden en ik vind het moelijk om mijn hoogte vast te houden. Ik maak mezelf een kop thee om warm te blijven. Yeeeehaaa, voor het eerst 30 knopen !!! De woensdag breekt aan, Clive verteld me dat ik wat moet gaan slapen maar ik krijg het niet voor elkaar om mijn benen door het kattenluikje te steken, elke keer komen er weer werkzaamheden tussen. De zaken gaan goed, Luc houdt me prima op mijn track. 05-07-07. De opkomende zon is
spectaculair, wat een plaatje. Ik hoop dat de zon mij een beetje opwarmt. Ik heb het koud en wou dat ik mijn slaapzak mee had genomen. Het gaat steeds sneller vooruit. Op een hoogte van 10.600 voet heb ik nu 40 knopen. Clive en Kevin stellen mij een ultimatum. Als ik nu niet ga slapen zullen ze mij bij de eerst de beste
	mogelijkheid boven land laten landen. Ik zal het dan toch maar eens gaan proberen. 05-07-07. Ik ben nu halverwege de oceaan, geweldig. En . . een snelheid van 42 knopen. Afgelopen nacht maakte ik mijzelf een heerlijk kippensoepje. Toen ik het op had en wenste dat ik aan de sushi zat, zag ik ineens lichten uit de duisternis op me afkomen. Even dacht ik dat het een vliegtuig was met zijn landingslichten aan. Ik seinde terug met mijn lamp maar er veranderde niks. Toen merkte ik pas dat het een planeet was. Tekort aan slaap doet rare dingen met de mens. Ik heb echt geen druppel alcohol aangeraakt sinds vele dagen voor de start. Oh God, wat zou ik graag een groot glas rode wijn en een heerlijke maaltijd willen. 05-07-07. Ik ben zojuist gedaald van 11.000 naar 9.000 voet omdat ik ben ingedommeld. De boys in de controlekamer zeuren de hele dag al dat ik moet gaan slapen en kijk nu eens wat daar van komt.
Nu willen ze dat ik weer naar 10.000 voet ga. Het is een drukke dag, in totaal heb ik nu 2324 kilometer afgelegd. Ik voel me weer fit na mijn slaapje en ben weer helemaal gefocused op mijn record. De boys hebben de kaart en ik hoef alleen maar de lijn te passeren, klinkt simpel maar er is nog een lange weg te gaan.
05-07-07. Wat zit er eigenlijk in mijn mand ?? Hij heeft de afmeting van 1.30 bij 1.30 meter, kleiner dan de meeste eettafels. Allereerst heb ik dan mijn overlevingsuitrusting bij me zoals een opblaasbaar reddingsbootje, een zwemvest, een helm, kaarten, zuurstoffles, satelliet telefoon, luchtvaartradio, Argos tracking systeem, fakkels, mes, eten, drinken, tandenborstel etc. Geen deodorant, geen zeep en geen boeken. Mijn enige luxe is toilet papier. Ook heb ik mijn leesbril bij me omdat ik al tot de veteranen behoor. Ik heb geen parachute bij me. Landen op zee met een parachute is erg moeilijk. Wat je wel kunt doen is enkele kabels van de ballon doorsnijden zodat deze als parachute gaat werken. Het is een grote oceaan om in te verdwalen en dat boezemt me nog steeds angst in. Een ander punt is dat ik geen slaapzak bij me heb, en de afgelopen nacht was weer erg koud. Ik trilde zonder dat ik daar wat aan
kon doen. Mijn schouder doet ongelofelijk pijn. Ik heb een spier verrekt en zou waarschijnlijk niet eens dit moeten doen wat ik nu doe. Ze hebben mij verteld dat ik in de vroege uren van de volgende ochtend boven land zou komen in noord-Frankrijk. Met wat geluk zie ik de zon opgaan boven de kustlijn. 05-07-07. Twee uur

	geleden zag ik mijn eerste schip, de enige die ik gezien heb. Het is geruststellend maar ik weet dat ik nog 880 kilometer van de kust verwijderd ben, dat er voor me slecht weer zit en dat ik nog nooit een landing met deze ballon gemaakt heb. Ik kreeg de waarschuwing dat ik nog even weer moest proberen te slapen want morgen zou de drukste dag van dit avontuur worden. 05-07-07. We hebben het record verbroken !!!! Zojuist ben ik de lijn gepasseerd van het oude record, ik kan het niet geloven, ik ben heel blij. 06-07-07. Ik was heel gelukkig met mijn record maar kort daarna raakte ik in paniek. Ik zag land en even later weer water. Ik dacht dat ik terug dreef maar de mannen verzekerden me dat er niks aan de hand was. Ik was een eiland gepasseerd. Het was het angstigste moment van deze trip, in mijn totale vermoeidheid raakte ik helemaal in de war. 06-07-07, Het Franse platteland is prachtig, ik dank God dat ik
boven land zit. Ik heb inmiddels ook al het duurrecord verbroken. Het oude record stond op 80 uur en 18 minuten, ik hang al 82 uur en 52 minuten en ga nog eventjes door. Clive wil dat ik nog een stuk verder vaar, achter de bergen bij Dijon, de wind zou daar beter zijn om te landen. Ik ben moe en heb net een slechte ervaring achter de rug in wat Cumulus bewolking. Ik zag niet veel en werd alle kanten op geschud.



Het varen in de wolken en richting de bergen bezorgt mij al weer net zoveel kopzorgen als het varen boven de oceaan. 06-07-07. Nog 95 kilometer te gaan voordat ik een geschikt landingsterrein kan zoeken. Ik begin langzaam te dalen. Er zou een helikopter onderweg zijn om wat luchtfoto’s van mij te maken. De avondzon is
prachtig hier. 07-07-07. Wat een landing, op een heuvel met 20 knopen!! Ik had verwacht dat er veel minder snelheid zou staan. Ik was in staat om bij de mand weg te lopen . . . amper. Ik keek naar mijn voeten en die waren ongeveer dubbel zo groot geworden. Geen prettig gezicht. Ik belde met de controlekamer om te zeggen dat ik veilig geland was en hoorde de mensen juichen op de achtergrond. Dat maakte mij zeer emotioneel. Een dokter adviseerde mij om mijn voeten omhoog te leggen. Ik heb een uur gewacht met enkel wat koeien om me heen voordat mijn crew arriveerde. Het veldje waar ik geland was in de buurt van Nolay in Burgundy was niet de eenvoudigste plek om te vinden. Ook moest ik wachten op de lokale politie. Zij waren mijn officiële getuigen en moesten het formulier van de FAI ondertekenen. Op zaterdagochtend vloog ik terug naar Engeland en moest naar huis worden gereden in
verband met de slechte conditie van mijn voeten. Ik ben heel moe en heb het gevoel alsof ik de hele week zou kunnen slapen. Ik beloof hierbij dat ik nooit meer een solovaart over de Atlantische oceaan zal maken!!! 08-07-07. Nooit heb ik zoveel geluk gehad op een vaart al op deze. Ik had een langzame start, kwam in slecht weer en vroor mijn kont eraf maar uiteindelijk heb ik het gehaald. Ik heb een vaart gemaakt van 89 uur en 27 minuten en een afstand afgelegd van 4222.1 kilometer (het record van Benoit en Bob stond op 3400.39 kilometer). Ik heb 5 records verbroken (na goedkeuring van de FAI) maar dat was niet mijn hoofddoel. Het plan was om de oceaan over te steken in een dergelijke kleine gasballon en dat is gelukt.



Terwijl ik de piloot en het publieke gezicht van deze vaart was, waren er achter de schermen meer dan 50 mensen aan het werk. Samen hebben we deze klus geklaard. Na thuiskomst worstel ik me door de vele honderden felicitatie emails aan mij en mijn team, dank jullie allemaal. David Hempleman Adams

De prachtige nieuwe fietsbrug over de Vecht staat aardig vol met toeschouwers, het is een mooie plek om het schouwspel van vanavond te bekijken. Een piloot voelt zich redelijk bespied als ik hem betrap terwijl hij de prachtige rivier die door de Overijsselse plaats Hardenberg stroomt illegaal aan het bijvullen is.



De meeste aanwezigen op het startveld langs het water kijken vol verbazing naar het weer. De harde wind is er op deze eerste dag van de ballonfiesta buiten verwachting bijna helemaal uit gezakt en de zon schijnt dat het een lieve lust is. De regen en de hoge waterstand laten zich merken aan de zeer drassige rand langs het
	veld, het overgrote gedeelte is echter goed berijdbaar. Normaal gesproken staat aan de overkant van het water een grote feesttent maar omdat het centrum van Hardenberg onderhevig is aan een grote verbouwing, heeft men de locatie voor de artiesten nu aan het begin van het startveld geplaatst. De eerste ballon vertrekt en blijft na enkele minuten bijna roerloos op zijn plaats hangen. Als even later de “Westfalen” omhoog schiet, geeft deze de “Plus” een klein duwtje waarna ze gezamenlijk verder drijven. De organisatie had mijn goede vriend Eric Martens uit België uitgenodigd met de Maskot ballon als één van de grote publiekstrekkers van dit populaire jaarlijkse evenement. Het publiek is enthousiast als ze de vreemde combinatie de lucht in zien gaan, een piloot zonder mand onder een special shape. De première vaart voor deze ballon in Nederland. Tegen 21.15 uur stijgt als laatste de
Engelse ballonvaarder op met zijn gestipte ladybird ballon. Zoals gebruikelijk gaat de verslaggever mee aan boord en net als vorig jaar was de windsnelheid zo laag dat een dipje in de Vecht mogelijk was. Vlak voor de ogen van het publiek ging de bodem van de mand onder water, altijd prachtig om te zien.



Op vrijdag viel er zoveel water uit de hemel dat er niemand aan ballonnen dacht. Het Maskot team bezocht op zaterdag onze prachtige dierentuin onder begeleiding van gids Nienke. Naderhand mochten ze zich bij ons thuis hun Belgische buikje vol eten. De vaarcondities voor die avond waren in orde, echter geen blue sky.
Langzaam schuiven alle ballonnen richting de nieuwe fietsbrug en verdwijnen in de verte. Terwijl Nienke met het volgteam achter de Maskot aan gaat, slenter ik nog wat over het bijna lege startveld waar Johan ten Brummelhuis nog even de “Joure groet U” ballon uit de zak trekt. Johan draait al sinds 1986 mee in de ballonwereld. Hij stopt dit jaar met werken en heeft onlangs deze ballon op zijn naam laten zetten. Johan is bevoegd Flight Director. In Nederland is het namelijk verplicht om bij een start van meer dan 5 ballonnen een dergelijk persoon aan te wijzen. Mocht je plannen hebben, neem dan gerust even contact op via de website Air Pleasure. Als het donker is en alle teams terug zijn van hun vaart, bouwen 14 crews hun ballonnen weer op en vermaken het publiek met de afsluitende nightglow. De verdere foto's vond je op "Ballooning Pictures". Bennie Bos

Joure, 9 juli 2007 – Dealer Lindstrand Holland uit Joure verkocht onlangs aan ballonvaarder Jan Jonkman uit Akmarijp een nieuwe heteluchtballon. Deze heteluchtballon is de eerste ballon in het Noorden die volledig van de stof Hyperlife is gemaakt. Een unieke, sterke stof waardoor de ballon veel langer meegaat en het ballonvaren nog veiliger maakt. De ballon heeft gister zijn eerst vaart gemaakt vanuit Joure.
	De heteluchtballon, type 180 voor 6 passagiers, wordt een zilveren ballon met een blauwe bovenkant. Het logo van sponsor GGN (Groep gerechtsdeurwaarders Nederland), inclusief de namen van drie van de ruim 30 kantoren, staat rondom op de ballon. Pieter Kooistra, dealer van ballons van het merk Lindstrand, adviseerde om de ballon geheel van Hyperlife te laten maken. “Hyperlife is een sterke stof, zelfherstellend bij gaatjes en gaat veel langer mee”, vertelt Kooistra. “De stof is beter bestand tegen hoge temperaturen dan polyester. Het is de enige ballonstof welke aan beide zijden een coating heeft. Daardoor is porositeit in deze stof terug te brengen tot nul. Dat scheelt brandstof en dat is goed voor het milieu”, legt Kooistra uit. “De coating is bovendien resistent tegen schimmels. En de ballon verbruikt minder brandstof”. In Nederland hebben de meeste heteluchtballons alleen een bovenkant gemaakt van Hyperlife, omdat vooral boven in de ballon de temperatuur het hoogst is. “Het is de eerste ballon in het noorden van ons land die volledig van deze stof is gemaakt en wij zijn blij met deze keuze, vertelt ballonvaarder Jonkman. “Afgelopen zomer konden door de hoge temperaturen soms niet alle passagiers meevaren. Deze stof kan goed tegen hogere temperaturen, zodat er niemand aan de grond hoeft te blijven”, licht Jonkman toe. Elk jaar worden alle heteluchtballons streng gekeurd onder auspiciën van de divisie Luchtvaart van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. Lindstrand Holland is de
enige dealer in Nederland van heteluchtballons van het merk Lindstrand. Pieter Kooistra, zelf ook ballonvaarder, verkoopt al ruim 15 jaar Lindstrand ballons. Kwaliteit is hét kenmerk van ballons van het type Lindstrand. De welbekende multimiljonair en avonturier Richard Brandson maakte ook gebruik van een Lindstrand ballon voor zijn recordpoging om rondom de wereld te varen. Lindstrand Holland

De kikker en de pauw stalen de show tijdens Eindhoven Ballooning. Dit grootse ballonspektakel werd van 12 tot 15 juli gehouden op het terrein aan de Karpendonkse Plas. Het evenement begon met een regendag; alle ballonnen bleven in de zak. De voorspellingen voor vrijdag waren toen al goed. Gelukkig kwam de voorspelling
	van huismeteoroloog Henk Huizinga uit en konden de ballonteam tot actie overgaan. Ruim 12.500 toeschouwers zagen een kleine dertig ballonnen de lucht in gaan. De kikker had twee speciale gasten aan boord: zanger Rene Le Blanc en Havenzanger Willem Mulder stapten bij piloot Dolf de Leeuw in de mand. Er werden prachtige vaarten gemaakt en iedereen keerde enthousiast weer terug op het sfeervol aangeklede festivalterrein. Voor de zaterdag waren de verwachtingen hooggespannen. Dit moest de topdag van het festival worden. En dat gebeurde. De lucht was blauw met een paar wolkjes, het publiek stroomde massaal toe en Johan Vlemmix durfde nu wel mee in de ballon. Een dag eerder, op vrijdag de dertiende, bedankte de presentator van Tros Ter Land, ter zee en in de lucht voor de eer. “Ik ben verschrikkelijk bijgelovig en ik heb al zoveel narigheid meegemaakt op deze datum. Dus daarom
liever dit avontuur op zaterdag de 14e”, vertelde de Oranjefan aan presentator Wim Schepers. De 20.000 toeschouwers zagen vervolgens een razend enthousiaste Vlemmix de lucht in gaan. In totaal stegen deze avond ruim dertig ballonnen op. Het zicht was prachtig en de wind zakte volledig weg. Dat laatste maakte de avond zeer geschikt voor een nightglow. Zes ballonnen, waaronder de Bunch of Balloons van Herman
Kleinsmit, maakten er een waar spektakel van. Folkert de Hoop had een nieuwe show in elkaar gezet met muziek van John Miles en Marco Borsato. Dat beviel de bezoekers uitstekend gezien het klaterende applaus. Zondag was de kers op de taart van Eindhoven Ballooning. De hele dag was het schitterend weer. Wind was er nauwelijks. Eén voor één stegen de ballonnen op en omdat ze in de omgeving van het startveld bleven hangen, was de lucht behangen met luchtballonnen. Een fenomenaal gezicht. Een prachtige afsluiting van een geslaagd evenement. Eindhoven Ballooning krijgt volgend jaar een vervolg. Op donderdag 10, vrijdag 11, zaterdag 12 en zondag 13 juli 2008 wordt het lustrum op grootse wijze gevierd. Meer over Eindhoven Ballooning is te vinden op onze website. Alain Schepers

Er zijn lange wachtlijsten in Fryslân voor het maken van een ballontochtje. Dat zeggen diverse ballonvaarders. De wachtlijsten zijn grotendeels nog van vorig jaar, toen er maanden achtereen weinig gevaren kon worden. Wachttijden die oplopen tot een jaar zijn niet abnormaal. Volgens Minne Minnesma van
	het bedrijf Loftsiler uit Joure lopen de wachtlijsten weer op na een goed voorjaar. ,,In april en mei konden we goed vliegen, en ook in juni ging het nog wel. Maar de afgelopen weken is het bijzonder wisselvallig. Vaak kan het niet, soms onverwacht weer wel.” Driehonderd mensen die vorig jaar hadden geboekt, werden ‘over de winter heen getild’. ,,Veel van hen hebben in het voorjaar al een tocht gehad. Maar er komen ook weer veel mensen bij. In totaal heb ik nu vijfhonderd mensen op de wachtlijst.” Ook bij andere ballonvaarders zijn de wachtlijsten aan het groeien na het dramatische vorige seizoen en het slechte weer van de afgelopen weken. ,,We blijven aan het schuiven”, vertelt een ballonvaarder, die liever niet met zijn naam in de krant wil. ,,Mensen willen met de ballon mee, maar vaak weten we pas laat of het kan of niet. Dat is vervelend. Ik hoop dat het nog beter wordt in augustus. Ook september is
vaak goed, oktober soms ook nog wel.” Amateurballonvaarder Joop van der Werf, in het dagelijks leven dierenarts, heeft de namen van een aantal mensen opgeschreven die nog meewillen. ,,Ik doe het voor mijn hobby, dus ik ga geen hele wachtlijsten aanleggen. Maar het is vervelend, het kan al weken vaak niet. Het
wachten is op stabiel weer; een paar weken rustig met weinig wind en zonder regen.” Het slechte ballonweer houdt deze week in elk geval nog aan. Douwe Bijlsma van de organisatie van de Ballonfeesten, die morgen in Joure beginnen, maakt zich nog geen zorgen. ,,We hebben de afgelopen jaren ook geluk gehad. Toen waren de voorspellingen slecht, en bleek het mooi weer te worden. Het weer knapt deze dagen ’s avonds ook regelmatig op. We zien het wel.” Het grote probleem van de afgelopen weken is dat de weersverwachting vaak bijgesteld wordt. Het KNMI geeft driemaal per dag een speciale ballonvaartverwachting aan de vaarders, die op grond daarvan beslissen of ze de lucht in kunnen. ,,Maar dat kan regionaal verschillen”, legt Minnesma uit. ,,Soms kan het in Zwolle niet, maar hier wel. Het hangt van buienlijnen af en dergelijke.” Het wisselende weer leidt tot onverwachte situaties.
,,Dan bel ik om vijf uur mensen op dat ze ’s avonds meekunnen. Als ze om zes uur komen, lijkt het dan weer niet te kunnen. En dan is het om zeven uur tóch weer lekker weer. Maar het hoort er allemaal bij, we zijn volledig afhankelijk van het weer.” Friesch Dagblad

De Stichting Zeppelin Waddenvluchten wil een zeppelin boven de Wadden laten vliegen, maar stuit op talrijke bezwaarmakers. Het plan was rond; de Skyship 600B zou deze zomer gehuurd worden in Zwitserland en de provincie Friesland gaf 155 duizend euro subsidie. Maar de exclusieve zeppelinvluchten boven de Waddenzee
	gaan dit jaar waarschijnlijk niet door. Vrijwel alle natuurorganisaties zijn tegen en zelfs het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit vreest dat een zeppelin de ‘rust, weidsheid en horizon’ van het Waddengebied zal verstoren. Door de behandeling van de bezwaren is het onwaarschijnlijk dat de vluchten dit jaar nog zullen plaatsvinden, zegt Martin Cnossen van de Stichting Zeppelin Waddenvluchten. ‘We kunnen niet het risico nemen een zeppelin te huren als die niet mag vliegen.’ Bovendien moet de stichting nog wetenschappelijk onderzoek laten doen naar het effect dat de vluchten op het milieu hebben. Het plan wordt gesteund door het Toeristisch Platform Noordwest Friesland. Zeppelinvluchten zouden een exclusieve en milieuvriendelijke vorm van ecotoerisme zijn.
Een vlucht van een uur zou aanvankelijk tweehonderd euro gaan kosten. Maar die prijs gaat vrijwel zeker omhoog, zegt Cnossen. In Zwitserland, waar de zeppelin nu rondjes draait, kost een vergelijkbare vlucht 350 euro. De belangstelling is volgens de stichting groot. De Waddenvereniging, de vereniging
Natuurmonumenten, It Fryske Gea, de Vogelbescherming, Staatsbosbeheer en de directie Noord van het ministerie van LNV zien echter niets in het plan. Eerst wilde de zeppelinstichting zelfs laag gaan vliegen om de ‘speciale bezienswaardigheden’ (lees: zeehonden) beter te kunnen bekijken. Maar boven het natuurgebied mag niemand lager vliegen dan 450 meter, dus daar was zelfs de provincie tegen. Ook kwetsbare vogelrustgebieden, vogeltrekroutes en andere natuurgebieden moeten met rust worden gelaten. De opzet van de vluchten is hierdoor al veranderd, zegt Cnossen. Vanuit de lucht naar zeehonden kijken zit er niet in. Ook heeft de stichting moeten beloven dat vijftig procent van de vlucht boven land zal zijn. ‘Maar de Friese meren en de Afsluitdijk zijn vanuit de lucht óók erg mooi’. Op 2 augustus houdt de provincie Friesland een hoorzitting waarop de bezwaren worden behandeld.
Een vraag is of zeppelins inderdaad wel zo milieuvriendelijk zijn. Volgens een studie van de Technische Universiteit Delft gebruikt een zeppelin minder energie dan een vliegtuig, maar méér of evenveel als andere vormen van vervoer. ‘Als je er een helikoptervlucht mee overbodig zou maken, zouden we er misschien anders over denken’, zegt Auke Wouda van de Waddenvereniging. ‘Maar het gaat hier om iets extra’s, een leukigheidje waar weinig mensen op zitten te wachten.’ Van uitstel komt zeker geen afstel, verzekert Cnossen. ‘We kunnen vliegen en gáán ook vliegen, maar nemen alle tijd die daarvoor nodig is. Het kan ook volgend jaar zijn.’ De Volkskrant

Begin juli, tankstation eigenaar Kent Couch zat achterover in zijn tuinstoel met wat drankjes en snacks . . . . en een parachute. Aan zijn tuinstoel zaten 105 latex ballonnen vastgebonden met een diameter van 1,30 meter. Couch had tevens een GPS, een luchtvaartradio, een digitale camera en een mobiele telefoon bij zich.
	Als ballast had hij 4 plastic zakken water aan de stoel hangen. Negen uur later stond Couch vlak voor Idaho weer aan de grond in een weiland, meer dan 300 kilometer van zijn huis. Hij had het grootste gedeelte van de staat Oregon doorkruist op 11.000 voet en hoger. In 1982 haalde Larry Walters dezelfde stunt uit. Larry steeg 5 kilometer boven Los Angeles uit. Hij veraste daarmee een piloot van een lijnvliegtuig dat net passeerde. De piloot meldde direct aan de toren dat hij iemand had gezien in een stoel met een geweer. Het geweer was nodig om de ballonnen lek te schieten om te dalen. Walters kreeg een boete van 1.500 dollar wegens het schenden van de luchtvaartregels. 11 jaar later pleegde hij op 44 jarige leeftijd zelfmoord. Waarom maakte Couch zijn vaart? “Elk klein kind heeft wel eens de fantasie om te vliegen als hij met een helium ballonnetje speelt. Als je op een zomerse dag op het gras ligt en de wolken ziet, dan zou je daar het liefst op willen springen. Dit komt het meest in de buurt van die droom”, aldus Kent Couch. Het was zijn tweede vaart. In september steeg hij op naar 15.000 voet en bleef 6 uur in de lucht. Net als Walters gebruikte Kent een geweer om enkele ballonnen lek te schieten
maar zijn daling ging veel te snel. Hij gooide alles naar beneden wat hij bij zich had, eten, drinken en ook zijn geweer maar moest uiteindelijk zijn leven te redden door aan de parachute naar beneden te springen. Dit keer was hij beter voorbereid. De ballonnen hadden een nieuwe configuratie waarmee hij het helium geleidelijk
kon laten ontsnappen. Hij steeg op om 06.06 uur, kuste zijn vrouw en de hond en schreeuwde “tot ziens in Idaho”. Zijn volgteam bestond uit vrienden, familie en de hond. Couch besloot te landen toen hij nog een aantal kilo’s ballast over had. Toen hij aan de grond stond, sprong hij van zijn stoel af en liet alles onbemand weer de lucht in gaan. Couch is al aan het nadenken hoe hij de landing beter kan regelen. AP In het verhaal kun je wel lezen dat Kent Couch geen ervaren piloot is, sterker nog, hij is helemáál geen piloot. Het is dan ook een beetje zorgelijk dat een persoon een dergelijke stunt uithaalt met alle bijbehorende gevaren. Laten we niet hopen dat dit geintje andere mensen op gedachten brengt. Op Ballooning Video kun je een filmpje bekijken van de vaart van Kent Couch. Er zijn maar een handjevol
piloten op deze aardkloot die echt ervaring hebben met Cluster ballons, de meest bekende is de Amerikaan John Ninomaya. John is regelmatig met zijn cluster te zien op Amerikaanse evenementen. Bennie Bos

Net als alle andere jaren zal er ook dit jaar weer voor het hele gezin een gezellig en sfeervol feest gehouden worden in Barneveld. De Ballonfiësta Barneveld is niet alleen voor ballonliefhebbers, maar voor iedereen die zin heeft in een leuk avondje uit. Op 22, 23, 24 en 25 augustus wordt op de Koeweide, achter kasteel De
	Schaffelaar, de Ballonfiësta gehouden. De Ballonfiësta is een initiatief van de Stichting Internationale Ballonfiësta Barneveld (SIBB). De ballonnen vormen het belangrijkste onderdeel van het feest, maar elke avond is er een leuk programma dat elke bezoeker zal kunnen boeien. Vanaf 17.30 is het terrein geopend voor het publiek. Voordat de eerste ballonnen zullen opstijgen, wordt het spektakel eerst geopend om 19.00 door de landing van parachutisten. Het doel van de vier uitermate gezellige avonden is om de netto opbrengst van deze avonden te besteden aan lokale sociaal-maatschappelijke goede doelen. Vanaf woensdagavond zullen er per avond ongeveer 35 ballonnen opstijgen; ‘gewone’ ballonnen maar ook enkele ‘special shapes’. Special shapes zijn heteluchtballonnen in een bijzondere vorm. De spanning en hectiek bij het opblazen van de
ballonnen, het langzaam zich boven de bomen verheffen en het uitzwaaien van de bemanning en hun passagiers is geweldig om mee te maken. Maar natuurlijk blijft het ook prachtig om de ballonnen te zien
zweven boven de Veluwe. Dit jaar mag de Ballonfiësta rekenen op enkele nieuwe specials shapes: zo zijn de Darth Vader (ballon van de kop van een karakter uit Star Wars), de Zon (een Amerikaanse ballon, voor het eerst in Nederland!) de Jagermeisterfles, het Konijn en de Aardbei voor het eerst in Barneveld. Dit jaar heeft de Ballonfiësta ook het genoegen dat er veel gloednieuwe ballonnen komen; de Suncircle-ballon, de Top deuren/Gelderse caravancentrale-ballon, de Preuverie-ballon, de Elstar-ballon, de Klussenier-ballon, de Brezan-ballon en de Unica-ballon zijn allemaal gloednieuwe ballonnen. Wij zijn zeker dat nog weinig mensen deze schitterende ballonnen hebben zien varen! Het internationale karakter van de Ballonfiësta wordt ook dit jaar weer eer aan gedaan door de komst van ballonnen en piloten uit o.a. de Verenigde Staten, België, Duitsland, Engeland en Oostenrijk.
Kijk op onze website voor uw laatste nieuws over het ballonfiësta en voor inlichtingen over het al dan niet doorgaan in verband met de weersomstandigheden. Organisatie Ballonfiesta Barneveld

Van woensdag 22 augustus tot en met zaterdag 25 augustus 2007 zal Recreatiepark Het Hulsbeek in Oldenzaal voor de 17de keer in het teken staan van Twente Ballooning. Al jaren slaagt de organisatie Rien Jurg Promotions erin om een fantastisch 4 daags evenement neer te zetten, waar jong en oud veel plezier
	aan beleven. Ook dit jaar zullen er dagelijks ongeveer 35 heteluchtballons starten, waaronder bijzondere Special Shapes. Daarnaast biedt de nieuw opgezette Kinderfair een gevarieerd scala aan onderwerpen en activiteiten, zowel avontuurlijk als leerzaam. Naast alle activiteiten en bezienswaardigheden is er dit jaar ruimschoots aandacht besteedt aan de verschillende mogelijkheden om een hapje te eten. Twente Ballooning is een jaarlijks terugkerend evenement dat kan worden gerekend tot één van de meest spectaculaire ballonmeetings in Nederland. U kunt niet alleen genieten van de vele heteluchtballons die op meerdere ballonfiësta's opstijgen, maar eveneens van verschillende luchtvaartdisciplines. Uniek in Nederland is het hetelucht-luchtschip, dat ook zal worden ingezet tijdens Twente Ballooning. Kortom een spectaculair evenement dat u gezien móet hebben! Eén van de hoogtepunten van Twente
Ballooning is de voor Europa unieke "Nightglow". Een fantastische show met heteluchtballons aan de rand van de vijver, een enorme lichtshow, pakkende muziek en een spetterend vuurwerk! Een show die u niet mag missen! Deze nightglow vind plaats op vrijdag 24 augustus 2007, aanvang rond 22:15 uur. Twente Ballooning
wordt dit jaar voor de 17de keer gehouden. Er gaat echter een hele geschiedenis aan dit evenement vooraf. In 1985 startte Rien Jurg Promotions met de organisatie van Ballonfiesta Brecklenkamp. Het was het eerste ballonevenement in Twente met als vooropgezet doel dat het een jaarlijks terugkerend evenement zou gaan worden. Het eerste jaar waren er 10 ballonnen en enkele honderden toeschouwers. In de loop der jaren meldden zich piloten uit alle delen van de wereld en werd het aantal deelnemende ballonnen groter. Ballonfiësta Brecklenkamp was een echt ballonspektakel geworden. Niet alleen het deelnemersveld groeide, maar ook de publieke belangstelling nam explosief toe. Grote files bij de toegangswegen naar Havezathe Brecklenkamp waren het gevolg. Daarom moest uitgeweken worden naar een andere lokatie, met betere faciliteiten voor de toeschouwers. Er werd gekozen voor Recreatiepark
Het Hulsbeek in Oldenzaal en de naam werd gewijzigd in Twente Ballooning. In 1990 ging het evenement in z’n nieuwe vorm van start. Ook Twente Ballooning is inmiddels niet meer weg te denken. Zowel toeschouwers als deelnemende bedrijven hebben in de loop der jaren de weg naar het Hulsbeek gevonden. 4 dagen lang zullen ook dit jaar weer vele mensen kunnen genieten van het kleurige schouwspel van een prachtig produkt; de heteluchtballon. Kijk voor alle informatie op onze website. Met vriendelijke groet, Organisatie Twente Ballooning

Als er al geen modelballonnen bestonden, dan zouden ze onmiddelijk gebouwd moeten worden. In tegenstelling met de grote hetelucht ballonnen, is hier het van dichtbij bekijken toegestaan. De nieuwsgierigen kunnen vanaf zeer korte afstand het opbouwen, varen en afbreken van de ballon beleven. Ze
	kunnen vragen stellen en ook zelf actief worden. Net als bij de grote ballonnen bestaan ook in de modelballonwereld vele special shapes. Tot de grote vreugde van de grote en kleine bewonderaars bevinden zich onder die shapes verschillende dieren die met toestemming nagebouwd zijn van de grote shapes. Ook zijn er enkele creatievelingen die hun eigen diermodel gemaakt hebben. Deze modelballon dierenshapes hebben een grote aantrekkingskracht op kinderen. Als het nu een muis, een olifant, een pinguin, Mickey Mouse, een pandabeer, een kat of een vos is, altijd brengen deze prachtige miniballonnen een glimlach op de kindergezichtjes. Zo langzamerhand is er al een complete mini modelballon dierentuin ontstaan. Niet zelden worden de dieren in de gedachten van de kinderen levend. De logica van een kind maakt dit mogelijk, het dier heeft ogen dus het kan mij zien. De kinderen lijken zelfs te
communiceren met de dieren. Even schrikken de kinderen maar lachen dan weer honderduit als de kleine pinguin special met zijn snavel in het kleine volk prikt. Hoogtepunten zijn onder andere actie’s waarbij lekkernijen, kadootjes of kleine parachutistjes uit het mandje van de modelballon vallen. Kinderen mogen hun meegebrachte knuffels in het mandje zetten zodat deze in naam van de kinderen een ballonvaart maken. De knuffels worden daarna zelfs in de adelstand verheven.



Ballonfeest-organisatoren kunnen informatie over normale modelballonnen en de dieren uit de modelballondierentuin inwinnen via de websites Modelballonvaren.nl of Babyballooning.nl Ook kunnen de miniballonnen voor demonstratie ingezet worden op scholen en dergelijke. Jupp Hein

Ultra Magic T-210, USA	Cameron Z-315, Turkije	Lindstrand 120A, Belgie OO-BRD

Ultra Magic M-77, Spanje	Cameron A-400, Turkije	Lindstrand 105A, Slovenië

Ultra Magic S-90, Litouwen	Cameron N-160, België OO-BXJ	Lindstrand 360A, Engeland

Ultra Magic N-250, Frankrijk	Cameron C-80, Engeland	Lindstrand 105A, Engeland

Ultra Magic N-210, Frankrijk	Cameron Z-315, Engeland	Lindstrand 180A, Kenia

Ultra Magic M-160, Duitsland	Cameron Z-105, Duitsland	Lindstrand 310A, Turkije

Ultra Magic H-65, Japan	Cameron C-60, Engeland	Lindstrand 105A, Slovenië

Ultra Magic H-77, Japan	Cameron Z-275, Frankrijk	Lindstrand 310A, Kenia

Cameron Z-77, Frankrijk	Cameron V-77, Italië	Cameron Z-105, Engeland

Cameron Z-350, Engeland	Cameron Z-350, Engeland	Cameron C-80, Frankrijk

Cameron Z-150, Oostenrijk	Cameron TR-70, Polen	Cameron TR-70, Japan

Cameron Z-105, Engeland	Cameron Z-105, Duitsland	Cameron Z-105, Oostenrijk

Cameron Z-275, Zwitserland	Cameron Z-105, Frankrijk	Cameron Z-77, Spanje

Cameron Z-105 België, OO-BYH Foto: Djorry Simoen	Ultra Magic N-180, Ned. PH-SCC Foto: Peter van Harten	Schroeder 3600 m3, Luxemburg Foto: Christoff Deyeart


Cameron C-80, Engeland	Kavanagh D-90, Nieuw Zeeland	Cameron Z-90, Engeland

Kubicek BB60Z, Duitsland	Kubicek BB30Z, Oostenrijk	Kubicek BB34Z, Duitsland

Kubicek BB26Z, Engeland	Kubicek BB51Z, Frankrijk	Kubicek BB42Z, Duitsland

Kubicek BB26Z, Georgië	Kubicek BB37Z, Tsjechië	Kubicek BB30Z, Tsjechië

Kavanagh D-77, Australië	Kavanagh B-400, Kenia	Kavanagh B-350, Australië